Yine akşam oldu,coktu karanlık uzerimize,
Sevmiyorum bu karanlık geceleri,
Sevmiyorum anlamsız geceyi,
Yureğime sanki bir kor duşuyor,eriyorumm;
Tukniyorum paramparca oluyorum,
İlmik, ilmik dağılırcasına
Guneş doğsun,aydınlık olsun artık:
Karanlık bir yorgan gibi uzerimi ortuyor,
Sabah olsun artık
Korkuyorum sensizliğin karanlığından,
Yalvarıyorum ALLAHım sana:
Korkuyorum, korkuyorum
Korkuyorum, yarınım gibi sen gibi gecelerden,
Korkuyorum, seni hatırlatan herşeyden,
Korkuyorum kaderimden, senden
Korkuyorum korkuyorum
Hatırlarmısın; cekip gittiğin herşeyin bittiği o zamanı,
İşte ben o gunden beri,
Seni, aşkını kaybettiğm gunden beri korkuyorum,
Korkuyorum karanlık gunlerimden
Kacıyorum senden, karanlık geceden,
Koşar adım nereye gittiğimi bilmeden,
Dunyamı karanlığa cevirdin
Beni de o karanlığa mahkum ettin
Ben o her karanlık oluşunda
Guneşin her batışında,
Sensizliğin cığlığını duyuyorum
Olmuyor, olmuyor seni unutamıyorum
Atamıyorum seni kalbimden,
Atamıyorum hasret dolu,ozlem dolu,
Sen dolu yureğimden,
Atamıyorum, atamıyorum
Ne olur yalvarıyorum sana,
Ne olur gel tut ellerimden, ağlıyorum;
Karanlık kaderim,sensizlik talihim olsun istemiyorum
İstemiyor daha fazla acı cekmeyi,
Ve daha fazla karanlığı
Son bir soz daha;
SENİ COOOK SEVİYORUM