Can Yucel Sevgi Şiirleri,
Aşk Şiirleri Can Yucel,
Can Yucel'in Sevgi Şiirleri
Can Yucel den Sevgi Şiirleri
imagessevgisiirlericanyucel5aedfc851f1f5
Sevgi Duvarı
Sen miydin o yalnızlığım mıydı yoksa
Kor karanlıkta acardık paslı gozlerimizi
Dilimizde akşamdan kalma bir kufur
Salonlar piyasalar sanat sevicileri
Derdim gunum insan arasına cıkarmaktı seni
Yakanda bir amonyak ciceği
Yalnızlığım benim sidikli kontesim
Ne kadar rezil olursak o kadar iyi
Kumkapı meyhanelerine dadandık
Onumuzde Altınbaş, Altın Zincir, fasulye pilakisi
Ardımızda gorevliler, ekipler, Hızır Paşalar
Sabahları acıklarda bulurlardı leşimi
Oyle sıcaktı ki copculerin elleri
Copculerin elleriyle okşardım seni
Yalnızlığım benim supurge saclım
Ne kadar kotu kokarsak o kadar iyi
Baktım gokte bir kırmızı bir ucak
Bol celik bol yıldız bol insan
Bir gece Sevgi Duvarını aştık
Dustuğum yer oyle acık secik ki
Başucumda bi sen varsın bi de evren
Saymıyorum olup olup dirilttiklerimi
Yalnızlığım benim coğul turkulerim
Ne kadar yalansız yaşarsak o kadar iyi
Can Yucel
SEN SENİ
sen seni seveni
gormeyecek kadar
korsen seni
seven seni
sevdiğini soyleyecek
kadar gururludur
Can Yucel
ANLADIM
Bunca zaman bana anlatmaya calıştığını kendimi bulduğumda
anladım
Herkesin mutlu olmak icin başka bir yolu varmış
Kendi yolumu cizdiğimde anladım
Bir tek yaşanarak oğrenilirmiş hayat okuyarak dinleyerek değil
Bildiklerini bana neden anlatmadığını anladım
Yureğinde aşk olmadan gecen her gun kayıpmış
Aşk peşinden neden yalınayak koştuğunu anladım
Acı doruğa ulaştığında gozyaşı gelmezmiş gozlerden
Neden hic ağlamadığını anladım
Ağlayanı guldurebilmek ağlayanla ağlamaktan daha değerliymiş
Gozyaşımı kahkahaya cevirdiğinde anladım
Bir insanı herhangi biri kırabilir ama bir tek en cok sevdiği acıtabilirmiş
Cok acıttığında anladım
Fakat hak edermiş sevilen onun icin dokulen her damla gozyaşını
Gozyaşlarıyla birlikte sevincler terk ettiğinde anladım
Yalan soylememek değil gerceği gizlememekmiş marifet
Yureğini avucuma koyduğunda anladım
Sana ihtiyacım var gel ! diyebilmekmiş guclu olmak
Sana git dediğimde anladım
Biri sana git dediğinde kalmak istiyorum diyebilmekmiş sevmek
Git dediklerinde gittiğimde anladım
Sana sevgim şımarık bir cocukmuş her duştuğunde zırıl zırıl ağlayan
Buyuyup bana sımsıkı sarıldığında anladım
Ozur dilemek değil affet beni diye haykırmak istemekmiş pişman olmak
Gercekten pişman olduğumda anladım
Ve gurur kaybedenlerin acizlerin maskesiymiş
Sevgi dolu yureklerin gururu olmazmış
Yureğimde sevgi bulduğumda anladım
Olurcesine isteyen beklemez sadece umut edermiş bir gun affedilmeyi
Beni affetmeni olurcesine istediğimde anladım
Sevgi emekmiş
Emek ise vazgecmeyecek kadar ama ozgur bırakacak kadar sevmekmiş…
CAN YUCEL
KORUKORUNE YAŞAMAK
Bağlanmayacaksın bir şeye, oyle koru korune
“O olmazsa yaşayamam demeyeceksin
Demeyeceksin işte
Yaşarsın cunku
Oyle beylik laflar etmeye gerek yok ki
Cok sevmeyeceksin mesela
O daha az severse kırılırsın
Ve zaten genellikle o daha az sever seni,
senin o’nu sevdiğinden
Cok sevmezsen, cok acımazsın
Cok sahiplenmeyince, cok ait de olmazsın hem
Calıştığın binayı, masanı, telefonunu, kartvizitini
Hatta elini ayağını bile cok sahiplenmeyeceksin
Senin değillermiş gibi davranacaksın
Hem hicbir şeyin olmazsa,
kaybetmekten de korkmazsın
Onlarsız da yaşayabilirmişsin gibi davranacaksın
Cok eşyan olmayacak mesela evinde
Paldır kuldur yuruyebileceksin
İlle de bir şeyleri sahipleneceksen,
Catıların gokyuzuyle birleştiği yerleri sahipleneceksin
Gokyuzunu sahipleneceksin,
Guneşi, ayı, yıldızları
Mesela Kuzey Yıldızı, senin yıldızın olacak
“O benim diyeceksin
Mutlaka sana ait olmasını istiyorsan bir şeylerin
Mesela gokkuşağı senin olacak
İlle de bir şeye ait olacaksan, renklere ait olacaksın
Mesela turuncuya, ya da pembeye
Ya da cennete ait olacaksın
Cok sahiplenmeden,
Cok ait olmadan yaşayacaksın
Hem her an avuclarından kayıp gidecekmiş gibi
hem de hep senin kalacakmış gibi hayat
İlişik yaşayacaksın
Ucundan tutarak…
Can Yucel
SEVDİĞİN KADAR SEVİLİRSİN
Yerin seni cektiği kadar ağırsın
Kanatların cırpındığı kadar hafif
Kalbinin attığı kadar canlısın
Gozlerinin uzağı gorduğu kadar genc
Sevdiklerin kadar iyisin
Nefret ettiklerin kadar kotu
Ne renk olursa olsun kaşın gozun
Karşındakinin gorduğudur rengin
Yaşadıklarını Kar sayma:
Yaşadığın kadar yakınsın sonuna;
Ne kadar yaşarsan yaşa,
Sevdiğin kadardır omrun
Gulebildiğin kadar mutlusun
uzulme bil ki ağladığın kadar guleceksin
Sakın bitti sanma her şeyi,
Sevdiğin kadar sevileceksin
Guneşin doğuşundadır doğanın sana verdiği değer
Ve karşındakine değer verdiğin kadar insansın
Bir Gun yalan soyleyeceksen eğer
Bırak karşındaki sana guvendiği kadar inansın
Ay ışığındadır sevgiliye duyulan hasret
Ve sevgiline hasret kaldığın kadar ona yakınsın
Unutma yagmurun yağdığı kadar ıslaksın
Guneşin seni ısıttığı kadar sıcak
Kendini yalnız hissetiğin kadar yalnızsın
Ve guclu hissettiğin kadar guclu
Kendini guzel hissettiğin kadar guzelsin
işte budur hayat!
işte budur yaşamak
Bunu hatırladığın kadar yaşarsın
Bunu unuttuğunda aldığın her nefes kadar uşursun
Ve karşındakini unuttuğun kadar cabuk unutulursun
cicek sulandığı kadar guzeldir
Kuşlar otebildiği kadar sevimli
Bebek ağladığı kadar bebektir
Ve herşeyi oğrendiğin kadar bilirsin bunu da oğren,
Sevdiğin
Kadar
Sevilirsin
Can YuCEL
BOŞVER BE YAŞI BAŞI
Gonlun ne kadar şık sen ondan haber ver!
Şoyle atıp koyu grilerisiyahları sabahtan,
sarı bir kaşkol atabiliyor musun boynuna, ondan haber ver!
Koyma bir kenara yureğini, ac kapılarını,
gelene gecene yol verme girsin diye iceri ama
gomme başını toprağa bir cift guzel goz uğruna
Bilirim yine yeşerecek bir cicek bulursun bir dalda,
ama aklını kaybedecek bir aşk varsa avuclarında,
bırak aksın yollarına
Yağ gec, yık gec, kimse inanmazsa inanmasın
Sen inan yureğine,
hem ona gecmezse kime gecer sozun?
Buyu, buyu
Bak ellerin, ayakların kocaman,
aklın da maaşallah yerinde,
e ne diye tutarsın yureğini ucmasın diye
Akıllı ol, yureğin gelir peşinden,
boşver yaşı başı,
aşk var mı aşk, sen ondan haber ver!
Takılmışsın yuzundeki, gozundeki cizgilere
O cizgilerin yureğine neler kazıdığını duşun,
atmak mı istiyorsun kendini bir dereye soğuk bir kış gunu,
ol gitsin
Parayı pulu savurup,
bir balıkcı koyunde balık tutmak mıdır isteğin,
savrul gitsin
Boş ver be yaşı başı,
kim tutar seni kim,
kendi yureğinden başka kim?
Aklını al da oyle git,
ister bir duvara, ister bir odaya, ister kıra bayıra vur da git
Dert etme ellerini, onlar da gelir seninle bırakmadıkca birine
O biri de gelir gercekten istediğin oysa,
seveceksen ve oleceksen uğruna
Yaşa be, yaşa da oyle git, gireceksen toprağa
Yaş 70′e gelse bile, hayat daha bitmemiş,
sen mi biteceksin?
Cekeceksen bile bayrağı,
yaşadım ulan dibine kadar diyemiycek misin?
Can Yucel
Aşk Şiirleri Can Yucel,
Can Yucel'in Sevgi Şiirleri
Can Yucel den Sevgi Şiirleri
imagessevgisiirlericanyucel5aedfc851f1f5
Sevgi Duvarı
Sen miydin o yalnızlığım mıydı yoksa
Kor karanlıkta acardık paslı gozlerimizi
Dilimizde akşamdan kalma bir kufur
Salonlar piyasalar sanat sevicileri
Derdim gunum insan arasına cıkarmaktı seni
Yakanda bir amonyak ciceği
Yalnızlığım benim sidikli kontesim
Ne kadar rezil olursak o kadar iyi
Kumkapı meyhanelerine dadandık
Onumuzde Altınbaş, Altın Zincir, fasulye pilakisi
Ardımızda gorevliler, ekipler, Hızır Paşalar
Sabahları acıklarda bulurlardı leşimi
Oyle sıcaktı ki copculerin elleri
Copculerin elleriyle okşardım seni
Yalnızlığım benim supurge saclım
Ne kadar kotu kokarsak o kadar iyi
Baktım gokte bir kırmızı bir ucak
Bol celik bol yıldız bol insan
Bir gece Sevgi Duvarını aştık
Dustuğum yer oyle acık secik ki
Başucumda bi sen varsın bi de evren
Saymıyorum olup olup dirilttiklerimi
Yalnızlığım benim coğul turkulerim
Ne kadar yalansız yaşarsak o kadar iyi
Can Yucel
SEN SENİ
sen seni seveni
gormeyecek kadar
korsen seni
seven seni
sevdiğini soyleyecek
kadar gururludur
Can Yucel
ANLADIM
Bunca zaman bana anlatmaya calıştığını kendimi bulduğumda
anladım
Herkesin mutlu olmak icin başka bir yolu varmış
Kendi yolumu cizdiğimde anladım
Bir tek yaşanarak oğrenilirmiş hayat okuyarak dinleyerek değil
Bildiklerini bana neden anlatmadığını anladım
Yureğinde aşk olmadan gecen her gun kayıpmış
Aşk peşinden neden yalınayak koştuğunu anladım
Acı doruğa ulaştığında gozyaşı gelmezmiş gozlerden
Neden hic ağlamadığını anladım
Ağlayanı guldurebilmek ağlayanla ağlamaktan daha değerliymiş
Gozyaşımı kahkahaya cevirdiğinde anladım
Bir insanı herhangi biri kırabilir ama bir tek en cok sevdiği acıtabilirmiş
Cok acıttığında anladım
Fakat hak edermiş sevilen onun icin dokulen her damla gozyaşını
Gozyaşlarıyla birlikte sevincler terk ettiğinde anladım
Yalan soylememek değil gerceği gizlememekmiş marifet
Yureğini avucuma koyduğunda anladım
Sana ihtiyacım var gel ! diyebilmekmiş guclu olmak
Sana git dediğimde anladım
Biri sana git dediğinde kalmak istiyorum diyebilmekmiş sevmek
Git dediklerinde gittiğimde anladım
Sana sevgim şımarık bir cocukmuş her duştuğunde zırıl zırıl ağlayan
Buyuyup bana sımsıkı sarıldığında anladım
Ozur dilemek değil affet beni diye haykırmak istemekmiş pişman olmak
Gercekten pişman olduğumda anladım
Ve gurur kaybedenlerin acizlerin maskesiymiş
Sevgi dolu yureklerin gururu olmazmış
Yureğimde sevgi bulduğumda anladım
Olurcesine isteyen beklemez sadece umut edermiş bir gun affedilmeyi
Beni affetmeni olurcesine istediğimde anladım
Sevgi emekmiş
Emek ise vazgecmeyecek kadar ama ozgur bırakacak kadar sevmekmiş…
CAN YUCEL
KORUKORUNE YAŞAMAK
Bağlanmayacaksın bir şeye, oyle koru korune
“O olmazsa yaşayamam demeyeceksin
Demeyeceksin işte
Yaşarsın cunku
Oyle beylik laflar etmeye gerek yok ki
Cok sevmeyeceksin mesela
O daha az severse kırılırsın
Ve zaten genellikle o daha az sever seni,
senin o’nu sevdiğinden
Cok sevmezsen, cok acımazsın
Cok sahiplenmeyince, cok ait de olmazsın hem
Calıştığın binayı, masanı, telefonunu, kartvizitini
Hatta elini ayağını bile cok sahiplenmeyeceksin
Senin değillermiş gibi davranacaksın
Hem hicbir şeyin olmazsa,
kaybetmekten de korkmazsın
Onlarsız da yaşayabilirmişsin gibi davranacaksın
Cok eşyan olmayacak mesela evinde
Paldır kuldur yuruyebileceksin
İlle de bir şeyleri sahipleneceksen,
Catıların gokyuzuyle birleştiği yerleri sahipleneceksin
Gokyuzunu sahipleneceksin,
Guneşi, ayı, yıldızları
Mesela Kuzey Yıldızı, senin yıldızın olacak
“O benim diyeceksin
Mutlaka sana ait olmasını istiyorsan bir şeylerin
Mesela gokkuşağı senin olacak
İlle de bir şeye ait olacaksan, renklere ait olacaksın
Mesela turuncuya, ya da pembeye
Ya da cennete ait olacaksın
Cok sahiplenmeden,
Cok ait olmadan yaşayacaksın
Hem her an avuclarından kayıp gidecekmiş gibi
hem de hep senin kalacakmış gibi hayat
İlişik yaşayacaksın
Ucundan tutarak…
Can Yucel
SEVDİĞİN KADAR SEVİLİRSİN
Yerin seni cektiği kadar ağırsın
Kanatların cırpındığı kadar hafif
Kalbinin attığı kadar canlısın
Gozlerinin uzağı gorduğu kadar genc
Sevdiklerin kadar iyisin
Nefret ettiklerin kadar kotu
Ne renk olursa olsun kaşın gozun
Karşındakinin gorduğudur rengin
Yaşadıklarını Kar sayma:
Yaşadığın kadar yakınsın sonuna;
Ne kadar yaşarsan yaşa,
Sevdiğin kadardır omrun
Gulebildiğin kadar mutlusun
uzulme bil ki ağladığın kadar guleceksin
Sakın bitti sanma her şeyi,
Sevdiğin kadar sevileceksin
Guneşin doğuşundadır doğanın sana verdiği değer
Ve karşındakine değer verdiğin kadar insansın
Bir Gun yalan soyleyeceksen eğer
Bırak karşındaki sana guvendiği kadar inansın
Ay ışığındadır sevgiliye duyulan hasret
Ve sevgiline hasret kaldığın kadar ona yakınsın
Unutma yagmurun yağdığı kadar ıslaksın
Guneşin seni ısıttığı kadar sıcak
Kendini yalnız hissetiğin kadar yalnızsın
Ve guclu hissettiğin kadar guclu
Kendini guzel hissettiğin kadar guzelsin
işte budur hayat!
işte budur yaşamak
Bunu hatırladığın kadar yaşarsın
Bunu unuttuğunda aldığın her nefes kadar uşursun
Ve karşındakini unuttuğun kadar cabuk unutulursun
cicek sulandığı kadar guzeldir
Kuşlar otebildiği kadar sevimli
Bebek ağladığı kadar bebektir
Ve herşeyi oğrendiğin kadar bilirsin bunu da oğren,
Sevdiğin
Kadar
Sevilirsin
Can YuCEL
BOŞVER BE YAŞI BAŞI
Gonlun ne kadar şık sen ondan haber ver!
Şoyle atıp koyu grilerisiyahları sabahtan,
sarı bir kaşkol atabiliyor musun boynuna, ondan haber ver!
Koyma bir kenara yureğini, ac kapılarını,
gelene gecene yol verme girsin diye iceri ama
gomme başını toprağa bir cift guzel goz uğruna
Bilirim yine yeşerecek bir cicek bulursun bir dalda,
ama aklını kaybedecek bir aşk varsa avuclarında,
bırak aksın yollarına
Yağ gec, yık gec, kimse inanmazsa inanmasın
Sen inan yureğine,
hem ona gecmezse kime gecer sozun?
Buyu, buyu
Bak ellerin, ayakların kocaman,
aklın da maaşallah yerinde,
e ne diye tutarsın yureğini ucmasın diye
Akıllı ol, yureğin gelir peşinden,
boşver yaşı başı,
aşk var mı aşk, sen ondan haber ver!
Takılmışsın yuzundeki, gozundeki cizgilere
O cizgilerin yureğine neler kazıdığını duşun,
atmak mı istiyorsun kendini bir dereye soğuk bir kış gunu,
ol gitsin
Parayı pulu savurup,
bir balıkcı koyunde balık tutmak mıdır isteğin,
savrul gitsin
Boş ver be yaşı başı,
kim tutar seni kim,
kendi yureğinden başka kim?
Aklını al da oyle git,
ister bir duvara, ister bir odaya, ister kıra bayıra vur da git
Dert etme ellerini, onlar da gelir seninle bırakmadıkca birine
O biri de gelir gercekten istediğin oysa,
seveceksen ve oleceksen uğruna
Yaşa be, yaşa da oyle git, gireceksen toprağa
Yaş 70′e gelse bile, hayat daha bitmemiş,
sen mi biteceksin?
Cekeceksen bile bayrağı,
yaşadım ulan dibine kadar diyemiycek misin?
Can Yucel