ŞEYTAN NEDİR ?
Fena ruhun, fena birinin, kötülüğe özendirme edenin, kötülüğün temsilcisinin, karanlık ve delàletin önderinin,
Allah'ın ve O'nu seven, O'na kullukta yer alan herkesin büyük düşmanının müşahhaslaştırılmış şekli ya da kötülüğün sembolü olmuş varlık
Iblis (Satan) İbranice asıllı bir kelime olup, karşı taraf, rakip gibi anlamlara gelir
Hz Adem (as) topraktan yaratılan ve ilim ile nimetlenen, us güneşi ile aydınlanan Adem (as)'ın her vechile
üstünlüğü meydana çıkmıştı Güzel melekler bundan böyle o pàyenin Adem (as)'a verilmesindeki hikmeti anlamış bulunuyorlardı Hoş ve günahsız melekler Hz Adem'e hürmetlerin en güzelini gösteriyorlardı Ama Iblis Hz Adem'i kıskandı Aniden gurur ve kibir ile doluvermişti Bu gurur onun felaketi olacaktı
Hz Adem'e ilk secde eden Cebràil'dir Peşinden Mikàil, daha sonra İsrafil ve sonra da Azràil
Ve en sonra mukarrebin denilen yakın olma melekleri
Hz Adem (as)'e edilen secde kulluk secdesi yok, tàzim secdesidir Ve Adem'in kadrini şànını ilàndır
Ve meleklerin emri ilàhiye ne dek muti olduklarının delilidir
Hz Adem (as)'a secdeyi kabul etmediği andan itibaren, hayırdan ümidini kesmiş, pişmanlık ve endişe duyananlamında Iblis; secde etmeyiş sebebi olarak da beni dumansız ateşten, onu ise çamurdan yarattındiyerek hükümsüz bir gerekçe ve kendisince geçerli bir bahane gösterdiği ve Adem'i Cennet'ten çıkarmaya çalıştığı andan itibaren de Iblis adını almıştır
ŞEYTAN Arapça şetanekökünden rahmetten uzaklaştı, Hak'dan uzak oldu; Şatakökünden ise, öfkeden tutuştu, helak olacak ayla geldi gibi manalara gelip insanlardan, cinlerlerden ve hayvanlardan ayaklanma eden ve hasar veren her şeyin adı olmuştur Haset, hiddet gibi insana kasıtlı olarak olan her fena huy ve tutum da şeytan diye isimlendirilmiştir
Şeriat örfünde ise, Ulu Allah'ın Adem'e secde emrine karşı gelip ayaklanma ettiği için ilàhi rahmetten kovulan ve insanların amansız düşmanı olan, cin taifesinin inkarcı kesiminden sıcacık bir varlıktır (elKehf, 1850)
Öteki isimleri ise Gaur, Vesvs, Hannàs, Kàfir, Sağır, Marid, Tàif, Fàtin Mel'un, Medhur, Mekzu, Kefr, Hazul, Adüvv, Mudill, Merid'dir
Yaratılışı ve Hz Adem'e secde emrinden önceki durumu: Evrende Adem (as)'den önce yaratılmış melek ve cin adında iki varlık mevcuttu (elBakara, 231; el Hicr, 152629)
Şeytan, cin denen varlık grubuna mensup idi (elKehf, 1850)
Hz Adem'e secde emrine dek hissiyatına dokunan bir öneri yapılmamış ve sınav olunmamıştı Onun bu asıl kadar, Allah'ın emirlerine tarafından mi, yoksa öz nefsinin isteklerine tarafından mi hareket ettiği bilinmiyordu Adem'e secde emri onun hissiyàtına zıt düştü Emri yerine getirmekten kaçındı Bahane, kendisinin ateşten, Adem'in ise topraktan yaratılmış olmasıydı Böylece o, itiraf ve özür dileme yerine itirazı ve hayatı seçim etti Ona göre ateşten yaratılmış elde etmek bir avantaj sebebiydi (Sàd, 387158)
Bu Nedenle o, ateşin topraktan üstünlüğü gibi iki madde aralarında, aslında olmayan bir farklılık
görmüştü Her iki madde yaratıcısının da Allah olduğunu itiraf etmesine rağmen Adem'in yeryüzünde Allah'ın halifesi olması, Allah'tan bir ruh taşıması gibi asıl üstünlükleri bilmezden gelmişti (elHicr, 1529; Sàd, 3872)
Bu anlama Şeytan'a, Allah'ın huzurundan kovulma, rahmetinden ümit kesme ve kıyamete değin
O'nun lànetini adalet etme haricen hiç bir şey kazandırmadı Çünkü o gizli görüşlüydü, maddenin ötesini görememişti
Maddeyi tek ve gerçek ölçü sanmakla şeytani bir yanılgıya düşmüştü
His ve duygularıyla hareketi sonucu kendi nefsinden kaynaklanan yanılgısını Allah'ın emrine tercih etmekle insanın üstünlüğü gerçeğini kabul etmemişti Çünkü bu secde emri yalnız Adem'in şahsına değil, zürriyeti de dahil, insan nev'ine bahşedilen bir itibar ve imtiyazdı
Şeytan'ın bu itirazı, cömertlik taslamaya ve neticede kendisini inkàra götüren bir isyana dönüştü Çünkü o,
neticede sahibini alçaltacak olan bir büyüklük anlayışına sahipti
Nihayet Allah'tan şu hitap geldi: İn oradan! Orada büyüklenmek sana düşmez, defol!
Sen alçağın birisin! Defol oradan Sen artık kovulmuş birisin Doğrusu hesap gününe kadar lànet sanadır
(elA'raf, 713; elHicr, 153435; Sàd, 387778)
Bu Nedenle Hz Adem'e karşısında soylu davranış taslaması ve secde emrine isyanı neticesinde ilàhi rahmetten ebediyen kovuluşu Şeytanadını almasına sebep oldu Hz Adem'e secde emri karşı isyan eden ve hakikatle ilgili bütün bağları koparılan ve melekler arasındaki yerini de kaybederek adamakıllı yalnız kalan şeytan bu kere intikam peşine düştü Bir diğer deyişle şeytani tavır içerisine girdi Hedefi insandı Çünkü insan yüzünden ilàhi rahmetten uzaklaştırılmıştı Amacına ulaşabilmek için de Allah'tan kıyamete değin mühlet istedi *
Fena ruhun, fena birinin, kötülüğe özendirme edenin, kötülüğün temsilcisinin, karanlık ve delàletin önderinin,
Allah'ın ve O'nu seven, O'na kullukta yer alan herkesin büyük düşmanının müşahhaslaştırılmış şekli ya da kötülüğün sembolü olmuş varlık
Iblis (Satan) İbranice asıllı bir kelime olup, karşı taraf, rakip gibi anlamlara gelir
Hz Adem (as) topraktan yaratılan ve ilim ile nimetlenen, us güneşi ile aydınlanan Adem (as)'ın her vechile
üstünlüğü meydana çıkmıştı Güzel melekler bundan böyle o pàyenin Adem (as)'a verilmesindeki hikmeti anlamış bulunuyorlardı Hoş ve günahsız melekler Hz Adem'e hürmetlerin en güzelini gösteriyorlardı Ama Iblis Hz Adem'i kıskandı Aniden gurur ve kibir ile doluvermişti Bu gurur onun felaketi olacaktı
Hz Adem'e ilk secde eden Cebràil'dir Peşinden Mikàil, daha sonra İsrafil ve sonra da Azràil
Ve en sonra mukarrebin denilen yakın olma melekleri
Hz Adem (as)'e edilen secde kulluk secdesi yok, tàzim secdesidir Ve Adem'in kadrini şànını ilàndır
Ve meleklerin emri ilàhiye ne dek muti olduklarının delilidir
Hz Adem (as)'a secdeyi kabul etmediği andan itibaren, hayırdan ümidini kesmiş, pişmanlık ve endişe duyananlamında Iblis; secde etmeyiş sebebi olarak da beni dumansız ateşten, onu ise çamurdan yarattındiyerek hükümsüz bir gerekçe ve kendisince geçerli bir bahane gösterdiği ve Adem'i Cennet'ten çıkarmaya çalıştığı andan itibaren de Iblis adını almıştır
ŞEYTAN Arapça şetanekökünden rahmetten uzaklaştı, Hak'dan uzak oldu; Şatakökünden ise, öfkeden tutuştu, helak olacak ayla geldi gibi manalara gelip insanlardan, cinlerlerden ve hayvanlardan ayaklanma eden ve hasar veren her şeyin adı olmuştur Haset, hiddet gibi insana kasıtlı olarak olan her fena huy ve tutum da şeytan diye isimlendirilmiştir
Şeriat örfünde ise, Ulu Allah'ın Adem'e secde emrine karşı gelip ayaklanma ettiği için ilàhi rahmetten kovulan ve insanların amansız düşmanı olan, cin taifesinin inkarcı kesiminden sıcacık bir varlıktır (elKehf, 1850)
Öteki isimleri ise Gaur, Vesvs, Hannàs, Kàfir, Sağır, Marid, Tàif, Fàtin Mel'un, Medhur, Mekzu, Kefr, Hazul, Adüvv, Mudill, Merid'dir
Yaratılışı ve Hz Adem'e secde emrinden önceki durumu: Evrende Adem (as)'den önce yaratılmış melek ve cin adında iki varlık mevcuttu (elBakara, 231; el Hicr, 152629)
Şeytan, cin denen varlık grubuna mensup idi (elKehf, 1850)
Hz Adem'e secde emrine dek hissiyatına dokunan bir öneri yapılmamış ve sınav olunmamıştı Onun bu asıl kadar, Allah'ın emirlerine tarafından mi, yoksa öz nefsinin isteklerine tarafından mi hareket ettiği bilinmiyordu Adem'e secde emri onun hissiyàtına zıt düştü Emri yerine getirmekten kaçındı Bahane, kendisinin ateşten, Adem'in ise topraktan yaratılmış olmasıydı Böylece o, itiraf ve özür dileme yerine itirazı ve hayatı seçim etti Ona göre ateşten yaratılmış elde etmek bir avantaj sebebiydi (Sàd, 387158)
Bu Nedenle o, ateşin topraktan üstünlüğü gibi iki madde aralarında, aslında olmayan bir farklılık
görmüştü Her iki madde yaratıcısının da Allah olduğunu itiraf etmesine rağmen Adem'in yeryüzünde Allah'ın halifesi olması, Allah'tan bir ruh taşıması gibi asıl üstünlükleri bilmezden gelmişti (elHicr, 1529; Sàd, 3872)
Bu anlama Şeytan'a, Allah'ın huzurundan kovulma, rahmetinden ümit kesme ve kıyamete değin
O'nun lànetini adalet etme haricen hiç bir şey kazandırmadı Çünkü o gizli görüşlüydü, maddenin ötesini görememişti
Maddeyi tek ve gerçek ölçü sanmakla şeytani bir yanılgıya düşmüştü
His ve duygularıyla hareketi sonucu kendi nefsinden kaynaklanan yanılgısını Allah'ın emrine tercih etmekle insanın üstünlüğü gerçeğini kabul etmemişti Çünkü bu secde emri yalnız Adem'in şahsına değil, zürriyeti de dahil, insan nev'ine bahşedilen bir itibar ve imtiyazdı
Şeytan'ın bu itirazı, cömertlik taslamaya ve neticede kendisini inkàra götüren bir isyana dönüştü Çünkü o,
neticede sahibini alçaltacak olan bir büyüklük anlayışına sahipti
Nihayet Allah'tan şu hitap geldi: İn oradan! Orada büyüklenmek sana düşmez, defol!
Sen alçağın birisin! Defol oradan Sen artık kovulmuş birisin Doğrusu hesap gününe kadar lànet sanadır
(elA'raf, 713; elHicr, 153435; Sàd, 387778)
Bu Nedenle Hz Adem'e karşısında soylu davranış taslaması ve secde emrine isyanı neticesinde ilàhi rahmetten ebediyen kovuluşu Şeytanadını almasına sebep oldu Hz Adem'e secde emri karşı isyan eden ve hakikatle ilgili bütün bağları koparılan ve melekler arasındaki yerini de kaybederek adamakıllı yalnız kalan şeytan bu kere intikam peşine düştü Bir diğer deyişle şeytani tavır içerisine girdi Hedefi insandı Çünkü insan yüzünden ilàhi rahmetten uzaklaştırılmıştı Amacına ulaşabilmek için de Allah'tan kıyamete değin mühlet istedi *