Sezgicilik (Entuisyonizm), felsefi bir kavram olarak sezgiye akıl, zihin ve soyut duşunme karşısında hem oncelik, hem de ustunluk tanıyan felsefe akımıdır Henri Bergson akımın kurucusudur, bu nedenle kimi zaman felsefe tarihinde Bergsonculuk olarak adlandırılması da sozkonusudur
Sezgiciliğe gore bilginin, ozellikle de felsefe bilgisinin kaynağı ve temeli sezgidir Burada onemli olan sezgi kavramının iceriğidir Felsefi anlamda sezgi, bir tur acılma, doğrudan doğruya keşfedilme ve dolaysız, aracısız birden bire kavranılma anlamında kullanılmaktadır Buna gore, varlıkları bize oldukları gibi veren bilgi, sezgidir Bergson'da bu kavram daha da ozel bir anlamda gerceği dolaysızca kavrama yetisi olarak belirtilmiş, algıların ve zihnin bir tur bireşiminden muteşekkil sayılmıştır Bergson'da, kendi bilincine varmış icguduler sezgi olarak değerlendirilir ve bu kavram felsefenin merkezine oturtulur
Ortacağ felsefesinde onemli isimlerden biri olan İmam Gazali'de, 19 yuzyıl felsefesinde ise hegelci aşırı sistematik ve soyut felsefelere karşı bir tepki olarak Henri bergson'un felsefesinde gorulur Gerceklik sezgi ile bir kerede ve tam olarak kavranır, akla dayanan bilgi ise asla tam ve kesin olamaz duşuncesi bu felsefelerin ana tezidir Boylece hem rasyonalizme hem de materyalizme bir karşı cıkış sozkonusu edilmektedir
Bir maddeyi kavramak icin iki goze ihtiyac olduğunu savunan edebi goruş Buna gore gozlerden biri maddenin gorunen kısmını diğeri ise gorunmeyen kısmını gormeli algılamalı eğer maddeye kalp gozuyle manevi bir bakışla bakılmazsa onu eksik kavramış sayılırız duşuncesini savunur