Beni bir dağ başında boyle yapayalnız kodular,
ruzgarlara, kuşlara, bulutlara yakın,
senin etinden, tırnağından ayrı,
senin kokundan uzak Şu anda hic bir şey mumkun değil
Şu anda her şeyden ayrı, her şeyden uzak
ve her şeyden mahrumum ben
Şu anda sadece yalnızlık ve kahır Sen benim gokyuzumdun, denizim, toprağımdın,
Şimdi bir hatıra olamazsın belirsiz, uzak
Biliyorsun bazı şeyler vardır elimizde olmayan
İşte oyle imkansız birşey seni unutmak Zannetme ki herşey bitti sevdiğim;
Birgun yeşerecek şu sararmış yapraklar
Ve bundan sonra kim severse dunyada;
Seni ve beni hatırlayacaklar Inan ki! Kırılmış bir ayna gibi
Paramparca, kırık dokuk aşkımız
caresizliğin, umitsizliğin turkusu
Turkulerin en iclisi, en huzunlusu
Buyuk aşkımız Unut benden kalan ne varsa
Unutmak tesellidir yalnızlığın
Guneşi bir kadeh şarap gibi icip
Delicesine sarhoş olmak
En guzel tarafı imkansızlığın Hep boyle cocuksu mu bakar senin gozlerin?
Hep boyle icinde uzak bir ışık mı yanar?
Bakışlarında beni dinlendiren bir şey var;
Kııysındaymış gibi en sakin denizlerin Ne olurdu saadetlerin en buyuğu
İşte ellerimde al, diyebilseydim
Anlardın ve hic gitmezdin, değil mi
Bir gun olduğun gibi kal diyebilseydim Ne zaman seni duşunsem yaşamak guzel
Bir bahar bahcesi olur guz bahceleri
En karanlıklarda bile uzanır bir el
Kendiliğinden acar sabaha perdeleri