Düzen : Ahenk kelimesi harmoni anlamına gelmektedir Edebiyatta ise kelimelerin birbiriyle ses ve amaç bakımından etkileyici bir bütün olması anlamındadır
Şiirde uyum ; ustaca kullanılan ses akışı, söyleyiş, ritm, ölçü ve her türlü ses benzerliğiyle sağlanır
Şiirde ahengi temin etmek için ölçü, uyak, şive, tonlama gibi öbür unsurlar kullanılır
Şiirde ahengi sağlayan unsurları şöyle sıralayabiliriz:
1) Vurgu : Bir kelimede hecelerden birinin diğerlerine kadar daha baskılı, daha kuvvetli söylenmesidir Vurgu hem kelimenin anlamını güçlendiren keza de şiiri uyumlu kılan bir unsurdur Vurgulama ve tonlama şiirin ahengini ve etki gücünü bir kat daha artırır
2) Tonlama : Anlatılmak istenen duygu ya da düşüncenin daha etkili ifade edilebilmesi için ses tonunu değiştirerek okumaya tonlama denir Böylece merhamet, üzüntü, istek, hayranlık, sevgi gibi duygular belirginlik kazanır
3) Ölçü : Ahengi temin etmek şiire emin bir düzen tahsis etmek için şiirlerde dağıtılmış ölçüler kullanılır Türk edebiyatında hece ve aruz ölçüsü almak üzere iki değişiklik ölçü kullanılmıştır
4) Uyak (Uyak) ve Redif: Kafiye: Dize sonlarında yer alan ve görevleri öbür olan ses veya ek benzerlikleridir
Redif: Dize sonlarında bulunan aynı görevdeki ses, ilave ve sözcük tekrarlarıdır *