Skotçuluk (Scotizm) Hakkında Data
Hıristiyan felsefesinin skolastik dönemi düşünürlerinden Duns Scotus'un öğretisi Skotçuluk, ortaçağın IX yüzyıldan XIV yüzyıla değin süren skolastik döneminde, Tomacılığın (Tomizm) karşısında yer alır İnce Hekim adıyla anılan İskoçyalı Duns Scotus'un (12701308) öğretisiyle İtalyan Saint Thomas'nın (Aquino'lu; 12241274) öğretisi, Hıristiyanlığın esas sorunları üzerinde çatışırlar Her iki öğretinin kökleri, ortaçağın patristik dönemindedir Thomas ve Dominikenler, Ogüstinusçudurlar (Saint Augustinus; 354430), Scotus ve Fransiskenler Pelagusçudurlar (Pelagus; 360430)
Tomacılığa tarafından akıl iradeden üstündür (intellectu est superior voluntas), Skotçuluğa kadar irade zekadan üstündür (voluntas est superior intellectu) Tomacılık gerekircidir, Tanrı'ya bile bir Özgür tanımaz, Tanrı dünyayı yaratmak zorunda olduğu için yaratmıştır Skotculuk özgürlükçüdür, Tanrı en büyük özgürlüktür ve dünyayı yaratmak istediği için yaratmıştır Tomacılık entellektüelci (entellektüalizm), Skotçuluk iradecidir (volontarizm)
Bu iki prensip, Tanrı'dan insana yayılır; Tomacılığa kadar insan bağımsızlık değildir, kendi gücüyle kurtulamaz, Tanrı ’nın bağışına muhtaçtır Skotçuluğa göre insan özgürdür, kendi çabasıyla kurtulabilir, Tanrı ’nın yardımına muhtaç değildir Görüldüğü gibi, Tomacılık insanı aşağılatır, güçsüzleştirir, kör bir yazgıcılığın (fatalizm) kucağına atar; Skotçuluk insanı yüceltir, güvenini artırır, töresel sorumluluğa sokar (endeterminizm) Bir De, her iki doktrin de kavramcı (konseptüalizm) oldukları halde Thomas'nın kavramcılığı adcılığa (nominalizm) yakındır Thomas kavramları hakiki saymaya, Scotus hakiki saymamaya eğilimlidir Nitekim Skotçuluk, Ockham'ın adcılığını hazırlamıştır; Ockham, Durand de SaintPourçain, Jean Buridanus, Pierre d'Ailly ondan güçlenmişlerdir
Skotçular, Meryem'in ilk günahtan kurtulmuş olan gebeliği (immaculee conception) savını tutarlar, Tomacılar karşıt düşünceyi savunurlar Skotçular, İsa'nın çarmıha gerilisini Tanrı isteği sayarlar, Tomacılar bunun insanların günahları için gerektiğinden çok ödenmiş bir karşılık olduğunu ileri sürerler Skotçuluk usçudur (akılcılık), düşünce'u en büyük zorlama sayar, kutsal kitaba ve kilise öğretisine usa uygun olduğu için inanılmalıdır Bu, dobra dobra, us kutsal kitaptan üstündür anlamına kazanç İnakçılığa (dogmatizm) karşısında fazla önemli bir tepkidir Skotçuluk, ortaçağ Hıristiyan felsefesinde skolastik dönemin ilerici akımıdır ve skolastiğin çöküşünü hazırlamıştır *
Hıristiyan felsefesinin skolastik dönemi düşünürlerinden Duns Scotus'un öğretisi Skotçuluk, ortaçağın IX yüzyıldan XIV yüzyıla değin süren skolastik döneminde, Tomacılığın (Tomizm) karşısında yer alır İnce Hekim adıyla anılan İskoçyalı Duns Scotus'un (12701308) öğretisiyle İtalyan Saint Thomas'nın (Aquino'lu; 12241274) öğretisi, Hıristiyanlığın esas sorunları üzerinde çatışırlar Her iki öğretinin kökleri, ortaçağın patristik dönemindedir Thomas ve Dominikenler, Ogüstinusçudurlar (Saint Augustinus; 354430), Scotus ve Fransiskenler Pelagusçudurlar (Pelagus; 360430)
Tomacılığa tarafından akıl iradeden üstündür (intellectu est superior voluntas), Skotçuluğa kadar irade zekadan üstündür (voluntas est superior intellectu) Tomacılık gerekircidir, Tanrı'ya bile bir Özgür tanımaz, Tanrı dünyayı yaratmak zorunda olduğu için yaratmıştır Skotculuk özgürlükçüdür, Tanrı en büyük özgürlüktür ve dünyayı yaratmak istediği için yaratmıştır Tomacılık entellektüelci (entellektüalizm), Skotçuluk iradecidir (volontarizm)
Bu iki prensip, Tanrı'dan insana yayılır; Tomacılığa kadar insan bağımsızlık değildir, kendi gücüyle kurtulamaz, Tanrı ’nın bağışına muhtaçtır Skotçuluğa göre insan özgürdür, kendi çabasıyla kurtulabilir, Tanrı ’nın yardımına muhtaç değildir Görüldüğü gibi, Tomacılık insanı aşağılatır, güçsüzleştirir, kör bir yazgıcılığın (fatalizm) kucağına atar; Skotçuluk insanı yüceltir, güvenini artırır, töresel sorumluluğa sokar (endeterminizm) Bir De, her iki doktrin de kavramcı (konseptüalizm) oldukları halde Thomas'nın kavramcılığı adcılığa (nominalizm) yakındır Thomas kavramları hakiki saymaya, Scotus hakiki saymamaya eğilimlidir Nitekim Skotçuluk, Ockham'ın adcılığını hazırlamıştır; Ockham, Durand de SaintPourçain, Jean Buridanus, Pierre d'Ailly ondan güçlenmişlerdir
Skotçular, Meryem'in ilk günahtan kurtulmuş olan gebeliği (immaculee conception) savını tutarlar, Tomacılar karşıt düşünceyi savunurlar Skotçular, İsa'nın çarmıha gerilisini Tanrı isteği sayarlar, Tomacılar bunun insanların günahları için gerektiğinden çok ödenmiş bir karşılık olduğunu ileri sürerler Skotçuluk usçudur (akılcılık), düşünce'u en büyük zorlama sayar, kutsal kitaba ve kilise öğretisine usa uygun olduğu için inanılmalıdır Bu, dobra dobra, us kutsal kitaptan üstündür anlamına kazanç İnakçılığa (dogmatizm) karşısında fazla önemli bir tepkidir Skotçuluk, ortaçağ Hıristiyan felsefesinde skolastik dönemin ilerici akımıdır ve skolastiğin çöküşünü hazırlamıştır *