yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:

yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var: Yaşadıklarımdan ögrendiğim bir şey var: Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne Denize saatlerce bakabilir, bir kuşa, bir çocuğa Yaşamak yeryüzünde, onunla karışmaktır Kopmaz kökler salmaktır oraya Kucakladın mı sıkıca kucaklayacaksın arkadaşını Kavgaya tüm kaslarınla, gövdenle, tutkunla gireceksin Ve uzandın mı bir defa sımsıcak kumlara Bir kum tanesine gibi, bir yaprak gibi, Bir taş gibi dinleneceksin İnsan bütün hoş muzikleri dinlemeli alabildiğine Hem de bütün benliği seslerle, ezgilerle dolarcasına İnsan balıklama dalmalı içine hayatın Bir kayadan zümrüt bir denize dalarcasına Uzak ülkeler çekmeli seni, tanımadığın insanlar Bütün kitapları okumak, Tüm hayatları tanımak arzusuyla yanmalısın Değişmemelisin hiç bir şeyle Bir kadeh su içmenin mutluluğunu Fakat ne dek mutluluk varsa yaşamak Özlemiyle dolmalısın Ve kederi de yaşamalısın, namusluca, bütün benliğinle Çünkü acılar da, sevinçler gibi olgunlaştırır insanı Kanın karışmalı hayatın büyük dolaşımına Dolaşmalı damarlarında hayatın ölümsüz taze kanı Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var: Yaşadın mı büyük yaşayacaksın, ırmaklara, göğe, Tüm evrene karışırcasına Çünkü ömür dediğimiz şey, Hayata sunulmuş bir armağandır Ve hayat, sunulmuş bir armağandır insana