Yüzyıllardır dişhekimliği ortamında dişlerin kaplanarak şekillendirilmesi için pek çok gereç kullanlmıştır. Bunlardan en eski olarak hatırlayabileceğimiz altın kaplamalardır. Aslında altın kaplamalar son aşama sağlıklı olmakla birlikte ne yazık ki renk ahengi manasında sıkıntılı oldukları için günümüzde terk edilmişlerdir. Kaplama materyali olarak kullanılan alaşımda altın epeyce hudutlu olsa da, yeterli bir antibakteriyel tesire sahiptir. Bu sebeple 30-40 sene evvel yapılmış eski altın kaplamaları çıkardığımızda bile nispeten az çürümüş diş yapısıyla karşılaşıyoruz. Saf kaplama gerecini nispeten ince tutabildiğimiz için dişlerde o nispette daha az şekillendiriliyor ve kaplama altında daha çokça sağlam diş dokusu kalıyordu aslında.
Estetik beklentiler arttıkça, doğala yakın renk ve tonlama arayışına gidildikçe, çağdaş dişhekimliği de arayış içine girmiş ve altından sonra evvel seramik, sair deyişle porselen restorasyonlar gündeme gelmiştir.
Yaklaşık 30 yıldır kullanılan porselen kaplamalar yapı itibariyle 4 tabakadan oluşur. En altta dişi saran metal alt yapı, onun üzerinde opak porselen ki bu tabaka metalin yansımasını kesmek için kullanılır. Sonra dentin tabakası ve şaffa mine tabakası.. Bu atabakalar sıra ile laboratuarda metal alt yapı üzerine yığma halinde konularak her bir aşamada fırında yaklaşık 900-1100 nokta de pişirilir. Bu sayede porselen ara tabakaları ile metale bağlanmış, kaynaşmış olarak ortaya çıkar. Bu tabakaların her biri 0.3-0.5 mm kalınlığında olup, en sn cila tabakasından sonra hasta ağzına uygulanabilir. Son nokta estetik olmakla birlikte bu sayılan tabakalar ne yazık ki yapılacak kaplamların kalınlığını arttırmakta bu sebeple de dişler üzerinde daha çokça şekillendirme yapılması gerekmektedir. Altın kaplamaların avantajı burada ortaya çıkmaktadır. Materyal tek tabaka olduğu için dişler az inceltilir ve bu sayede daha esirgeyici bir pratik elde edilmiş olur.
Saf günümüzde altın kaplamalar renk estetiği manasında kabul edilemez oldukları için, metal destekli porselen kaplamalara alternatifler yaratılmıştır. Metal destekli uygulamalr münhasıran çiğneme basıncı gören art küme dişlerde hala bir numara alternatif olmakla birlikte, ön diş kümelerinde artık yavaş yavaş metal destekli porselen pratikler artta kalmaktadır.
2000 'li yılların başında pres sistemler dediğimiz seramik kalıplarının basınç altında sıkıştırılması ile elde edilen IPS empress, in ceram, hi-ceram üzere sistem pratikleri ile başlayan yolculuk günümüzde cad-cam cihazları ile şekillendirilen alumina ve zirkonya destekli sistemlere kadar gelişmiştir. Tedavi maliyetlerini bir kenara bırakabilirsek, artık neredeyse tüm ağız çalışmaları metal desteksiz seramik ugulamalar ile yapılabilmektedir. Ancak devletimizde ne yazık ki alım gücünün düşüklüğü, daha akıllıcası bu sistemlerin yüksek hasta maliyetleri sebebiyle şimdi ekseriyetle ön bögelerde tercih edilmektedir. Lakin önümüzdeki yıllar boyunca pekçok vakada metal destekli klasik porselen sistemlerin mahallini alacağı kesin üzeredir.
Pekçok farklı marka, gereç, pratik tekniği olmakla bir arada umum olarak metal desteksiz tatbikler olarakta isimlendirebileceğimiz bu sistemlerde , maskelenmesi gereken metal bir alt yapı yansıması olmadığı için hem dişleri daha az şekillendirmek mümkün olabilmekte hem de metalin yansımasını engellemek için kulanılan opak materyaller aradan çıktığı için daha ziyade estetik tabaka kullanma talihimiz oluşmaktadır. Bu da daha ziyade derinlik ve ışık efekti yaratma, bu sebeple daha doğal ve canlı tatbikler yapabilme talihini arttırmaktadır.