Kayseri'de kurdukları atölyede yaptıkları ahşap oyuncakları yurt dışına ihraç eden iki genç mühendis, okul öncesi eğitim kurumlarında da kimileri Osmanlı periyoduna has oyuncakları çocuklarla hazırlıyor.
Hacettepe Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Makine Mühendisliği Kısmı mezunu Serdar Çıraklı ile elektrik elektronik mühendisi Ahmet Köseoğlu, Küçük ve Orta Ölçekli İşletmeleri Geliştirme ve Destekleme Yönetimi Başkanlığının (KOSGEB) 100 bin liralık makine ve teçhizat takviyesiyle yaklaşık 2 yıl evvel Affan Dede Oyuncak Atölyesi'ni kurdu.
Oyuncaklara gönül veren iki mühendis, Osmanlı devrinde "Eyüp Oyuncakçılığı" diye bilinen ahşaptan yapılmış klâsik oyuncakları yine tasarlayıp CNC tezgahlarda üretiyor.
Teşebbüsçü Serdar Çıraklı, AA muhabirine, üniversite okurken Ankara'da birinci defa ahşap oyuncakları gördüğünü ve bunların örneklerinin Kayseri'de bulunmadığını fark ettiğini söyledi.
Ortağı Köseoğlu ile yıllarca çocuklar için tiyatrolar düzenlediklerini ve çocukları çok sevdiklerini anlatan Çıraklı, Ankara'dan birinci oyuncak örneklerini alarak bir okulda atölye çalışması yaptıklarını ve bu eğitimin çocuklara tesirini çocuk gelişimcilerle kıymetlendirerek ahşap oyuncak atölyesi kurmaya karar verdiklerini aktardı.
KOSGEB dayanağıyla, tasarladıkları makineleri aldıklarını belirten Çıraklı, "Biz oyuncağa ve oyuncağın çocukların gelişimindeki tesirine gönül verdik. Japonya'da 3 yaşından itibaren çocukların eline tahta, çivi ve çekiç veriyorlar. Çocuklar üretime yönelik eğitimden geçiyor. Üniversiteye kadar denetim kalemini, tornavidayı elimize almamıştık. Buradaki açığı doldurmaya çalışıyoruz, bunu da çocukların en sevdiği şey olan oyuncakla yapmaya çalışıyoruz." diye konuştu
Çıraklı, Türkiye'deki oyuncakçılığın geçmişini incelediklerini, Evliya Çelebi'nin Seyahatnamesi'nden kimi bilgilere ulaştıklarını lisana getirerek, şöyle devam etti:
"Affan Dede, Osmanlı devrinin son oyuncak ustası. 1600'lü yıllarda Eyüp civarında 300 oyuncak dükkanı olduğundan kelam ediliyor. Osmanlı padişahları toplu sünnet merasimleri gerçekleştiriyor, merasimden sonra da çocuklara oyuncak dağıtıyorlar. Bir ahşap oyuncak bölümü var. Biz de buradan gelen oyuncak örneklerini çocuklarımıza öğretiyoruz. Oyuncağın tarihimizdeki yerini çocuklara öyküleriyle aktarmaya çalışıyoruz. Mesela 'kaynana zırıltısı' diye bir oyuncak var. Anneler bu oyuncağı sokaktaki çocuğuna veriyor. Ses uzaklaştıkça çocukların konuttan uzaklaştığını anlıyorlar. Maksada yönelik oyuncaklar var, yalnızca vakit geçirsin diye değil eğitsel yanı olan oyuncaklar varmış vaktinde."
Çocukların hazırdan öte kendi el emekleriyle bir şeyler yapmalarını sağladıklarını vurgulayan Çıraklı, kelamlarını şöyle sürdürdü:
"Geçen ay 2 bine yakın öğrenciye ulaştık. Oyuncakçıdan alınan oyuncak daha hoş bile olsa çocuklar, kendi yaptıklarını daha çok seviyor. Bunun sebebi hem yaptıkları oyuncakların bir kıssası olması hem de çocukların kendilerinin yapması. Üretimimizi büsbütün kendimiz yapıyoruz, makineleri de kendimiz tasarlayıp yaptık. Türkiye'de bir ahşap oyuncak dalı oluşmamış olsa da yurt dışından büyük talep var."
Çocuk gelişimi uzmanı Fatma Parıltı Yılmaz da çocukların bu eğitimlerde "ben yaptım" hissini yaşadığına işaret ederek, "Gerçekten bir şeyler başardıklarını görüyorlar. Biz de gelişimlerini gördükçe keyifli oluyoruz." dedi.