Şayet dehşet tipine aşinalığınız varsa ve kitap okumayı da seviyorsanız Howard Phillips Lovecraft ismini duymamış olmanız güç. Amerikalı bir endişe müellifi olan ve kaygı, fantezi ile bilimkurguyu bir ortaya getirerek yazdığı mektuplarıyla ünlü, lakin bir o kadar da gizemli bir muharrir olan Lovecraft da tıpkı J. R. R. Tolkien üzere bir kainatın yaratıcısı. J. R. R. Tolkien, Orta Dünya'yı kurarken, Lovecraft ise, bilinmezliklerle dolu, tanımı bile imkansız karartısıyla ünlü Cthulhu Mitosunu ortaya çıkarmasıyla tanınıyor. Şayet buraya kadar ilginizi çektiyse Call of Cthulhu (Cthulhu'nun Daveti) isimli kitabını kesinlikle okumanızı tavsiye ediyoruz. Bugün inceleyeceğimiz The Sinking City'yi ise, "tahammülünüz varsa" oynayabilirsiniz.
The Sinking City'yi çabucak süratlice harcamak istemiyoruz, veryansınımız başka! Çünkü böylesine gizemli, işlenebilecek çok fazla öyküyü barındıran, kurmacalarla çeşitlendirilebilecek, zenginleştirilebilecek ve pazarlanabilecek bir dünyaya sahip Cthulhu kozmosu neden bugüne kadar bir AAA oyunu olarak karşımıza çıkmadı, anlaması sahiden güç. İsminin geçtiği bir oyunu duyduğumuzda, "bu kez oluyor," diye heyecanlanıp sonrasından hayal kırıklığına uğramaktan yıldık doğrusu.
Bugüne kadar birçok kere Call of Cthulhu isminin geçtiği oyunu görme talihimiz da oldu ve hatta bunlardan sanırız –çıktığı yıl itibariyle- en güzeli 2005 yılındaki Call of Cthulhu: Dark Corners of the Earth idi. Genişleme paketleri ve 2018'de de "Call of Cthulhu" ismiyle çıkan oyunlarda ise yeniden vasat bir grafik çizilirken, hiçbiri aranan o "tadı" veremedi doğrusu. Tahminen de bunda, Lovecraft'ın kaleme aldığı dünyanın, hayal gücümüzde gerçeğe dönüştürülemeyecek bir formda canlanmasının karşılığı, sahiden de Cthulhu dünyasının rastgele bir geometrik bedelle tanım edilemeyecek, sözcüklerle ifade edilemeyecek yansıması formunda anlatılmasının hissesi vardır –ki bu hiç de yabana atılmayacak derece kuvvetli bir hisse.
Neyse, yeteri kadar Lovecraft övdüğümüze nazaran artık The Sinking City'ye geçebiliriz. Ancak geçmeden kısaca Lovecraft'ı da tanıyalım:
Howard Phillips Lovecraft Kimdir?
Edgar Allan Poe'nun gotik mirasını devralma uğraşında bulunan müelliflerin en tanınmışı olan Howard Phillips Lovecraft, 20 Ağustos 1890'da Rhode Island, Providence'da yanlışsız. 4 yaşında okumayı öğrendi. Sıhhat sıkıntıları nedeniyle üniversiteye gidemedi. Hayatını kazanmak için hayalet müelliflik vb. yaptı. İrili ufaklı hikayeler, makaleler ve çok sayıda mektup yazdı. The Colour Out of Space, At the Mountains of Madness ve Cthulhu'nun Daveti hayattayken ve öldükten sonra en çok dikkati çeken anlatıları oldu. 15 Mart 1937'de hayata gözlerini yumdu.
The Sinking City İncelemesi
The Sinking City, Lovecraft'ın Cthulhu Mitosunu temel alıyor ve üretimci firma Frogwares'in en âlâ bildiği işi yapması için de çok uygun bir taban hazırlıyor: Dedektiflik. Frogwares takımı, Sherlock Holmes oyunlarıyla tanınan bir firma ve bu temayı nitekim de uygun işliyor. The Sinking City'de de bunu çok başarılı bir formda aksettiriyor zati.
Cthulhu temasının karanlık istikameti ve dedektiflik öğelerini gerisine alan The Sinking City, bu manada daha oyuna başlarken –hele ki öykünün de farkındaysanız- büyük bir heyecana kapılmanıza sebep oluyor. Oyunda kahramanımız Dedektif Charles Reed.
İmgelerle dolu kabuslar ve halüsinasyonlar gören ve bunun sebebini öğrenmek için kendini "bir şekilde" puslu bir kent olan Oakmont'ta bulan dedektif Charles Reed, daha kasabanın girişinde hakikat yerde olduğunu anlamakta geç kalmıyor. Çünkü Oakmont Limanı'nda onu karşılayan Robert Throgmorten'ın "tuhaf" görünüşü bir yana, oğlunun kaybolmuş olması da Reed'e yanlışsız vakitte, yanlışsız yerde olduğunu gösteren bir işaret üzere. Tıpkı oyunun ilerleyen kısımlarında, bir "hastane duvarında" karşılaşacağınız tabloda yazılı olan kelamlar üzere...
Oyunun anlattığı dünya hakikaten de kitaptan fırlamış desek yeri. (Bu noktada Dagon sinemasına de göz atmanız şiddetle tavsiye.) Etrafta takip ettiğiniz notlar, kasabada yaşayanların öyküleri, Throgmorten ailesi ve Innsmouth Sendromu yaşayan halk ortasında yaşanan gizemli olaylar ve kayıp R'lyeh kentinde yükselmeyi bekleyen Cthulhu derken, kendinizi oradan ortaya savrulurken buluyorsunuz.
Bu ortada şayet DLC'lerle bir arada paket olarak Deluxe Edition halinde alırsanız The Sinking City'nin hakikaten de çok uzun bir oyun olduğunu söyleyebiliriz. Çünkü biz yaklaşık 3 haftadan bu yana akşamları asgarî 1 – 2 saat kadar oynuyoruz, çok sayıda gizemi açıklığa kavuşturduk ancak daha alınacak çok yol var. Paketler içinde; Experience Boost, Chicago Organ Grinder, Worshippers of the Necronomicon, Merciful Madness ve Investigator Pack'in bulunduğunu da söyleyelim.
Ancak açıkçası The Sinking City'de bu kadar vakit geçirmek için Cthulhu Mitosunu seviyor olmanız, kıssanın sonunu merak etmeniz ya da nitekim de dedektiflik işlerine bayılıyor olmanız gerekiyor. Aksi halde birinci birkaç saat sonra oyunun oynanması bir oldukça güçleşiyor. Bunun çeşitli sebepleri var, yazının devamında yeri geldikçe bunları da ortaya serpiştireceğiz.
Evet, Charles Reed, iskeleden çıkıp da Robert Throgmorten'la tanıştıktan sonra onun kayıp olan oğlunu aramaya ve böylelikle Oakmont'taki "kendi yerini" bulmaya olan seyahati da başlıyor.
"Sonsuza Dek Yatabilen Meyyit Değildir"
Oakmont, gizemli bir sel baskınına maruz kalmış, üzerinde daima puslu bir havanın dolaştığı, karanlığın kuytu köşelerinde birilerinin ağladığı – sızlandığını gördüğünüz, halkın açlık ve sefaletle ızdırap çektiği bir kent. Yıkıntılar ve sel baskınlarıyla dolu caddelerinde kah yürüyor, kah teknenizle ilerliyorsunuz. (Sağ olsun teknemizi ve kalacak yerimizi Robert Throgmorten'a borçluyuz.)
Oakmont epey geniş bir kent ve pek çok bölgeden oluşuyor. İstikametinizi harita üzerinden tayin ediyorsunuz ki, bu birinci başta pek bir sıkıntı geliyor; nerede olduğunuzu anlamakta, nereye gideceğinizi kestirmekte bir oldukça zahmet çekebiliyorsunuz. Her ne kadar dedektif olduğunuz için harita üzerine notlar alabilmenizin önü açılmış olsa da, vakit zaman kendinizi sokak ve caddeler ortasında kaybolurken bulacaksınız. Bu manada oyunun kendine dair bir lisanı var diyebiliriz; o lisanı çözümleyene kadar biraz debelenmeniz olağan. Şayet o eşiği geçerseniz ise, sonrası çorap söküğü üzere geliyor. Bu ortada neyse ki oyunda süratli seyahat özelliği var, telefon kulübeleri ortasında seyahat edebiliyorsunuz.
Oyunda harita ziyadesiyle geniş kıssa de çetrefilli olunca, önünüzde takip etmeniz ve dedektiflik yeteneklerinizi sergilemeniz gereken çok fazla belge birikiyor. Ana misyon ve yan misyonların derken oyun sizi içine çekiyor, lakin bir o kadar da sıkıcı hale bürünüyor. Bunun en büyük sebeplerinden birisi sessizlik. Oyunda neredeyse çıt çıkmıyor arkadaşlar. Sokaklarda ve caddeler dolaşan NPC'lerin yanına yaklaştığınızda ettikleri 1 – 2 kelam yahut girdiğiniz aksiyonlar dışında büsbütün bir sessizlik hakim diyebiliriz. Bu, oyunun bizim gördüğümüz en büyük eksiği.
Buna rağmen etraf tasarımı ise nitekim başarılı; Cthulhu teması çok ilgi alımlı biçimde oyuna yansıtılmış. Ayrıyeten grafikler de onu destekleyecek cinsten. Bu manada geliştirici takımı tebrik edebiliriz. Fakat her binanın mı içi tıpkı olur?! Bilhassa notları takip ettiğiniz ve çeşitli gizlenmiş kesimleri binaların içinde aradığınız kısımlarda güya her seferinde tıpkı binanın içinde dönüp duruyorsunuz. Neyse ki, bu durumda ekseriyetle DLC'lerden gelen yan vazifelerde karşılaşıyorsunuz.
"Ve Tuhaf Vakitlerde Vefat Bile Ölebilir"
Charles Reed, başarılı bir dedektif, natürel ki sizin sağladığınız ölçüde. Kıssa takibi açısından ipuçlarını birbiriyle ilişkilendirebilmeniz, araştırma yeteneğiniz ve sezgileriniz değerli. Çünkü birden fazla vakit yalnızca olay mahallini gezmeniz yetmeyecek, bazen birinden duyduğunuz bir ismi gidip polis karakolunda soruşturmanız, bazen ise hastane kayıtlarında araştırmanız gerekecek. Hatta kütüphaneye gidip bölgenin geçmişi hakkında fikir edinmeniz yahut gazete ve belediye binasının koridorlarını arşınlamanız da sık sık gerekecek.
Dedektiflik dışında bulmaca mekaniklerinin de çokça yedirildiği oyunda, Charles Reed'in "görü" yeteneğine de özellikle başvuracaksınız. Natürel ki Cthulhu oyunlarından aşina olduğumuz "çıldırma" derecesi bu oyunda da var ve bu yeteneğinizi fazla kullanmanız sizi "deliliğin dağlarına" itmeye yetebiliyor, etrafta imgeler görmeye başlayabiliyorsunuz
Oyunda aşikâr bölgeler, altında. Araştırmak için girip çıkmanız gerekiyor ve her kezinde bu manzarası oldukça ürkütücü yaratıklara karşı ter döküyorsunuz. Lakin oyunun aksiyon barının düşük olduğunu söyleyelim. Birinci etapta zayıf olduğunuz için çığlık çığlığa kaçıyor, lakin bir müddet sonra düzey atladığınız, yetenekler kazandığınız ve silahlarınız çeşitlenmesi bir yana her yaratığın davranış biçimini ve zayıf noktasını da kestirmenize bağlı olarak bam – güm halinde ilerleyebiliyorsunuz, bu da oyunun zorluk derecesini Yapay zekanın pek güçlü olmadığı oyunda Charles Reed ise kazandığı yetenek puanlarıyla yetenek ağacı üzerinden hünerlerini geliştiriyor. Ayrıyeten silah çeşitliliği de oyuna sağlanmış. Mühimmat kraftlayabiliyor, tuzaklar kurabiliyorsunuz.
Sonuç
Sonuç olarak The Sinking City de aradığımız Cthulhu tadını, ağzımıza bir parmak bal çalıp öbür bahara erteleyen oyunlardan biri oluyor ne yazık ki. Atmosfer çok hoş, kıssa bir biçimde sürükleyici, dedektiflik mekaniği yağ üzere akıyor, ama öbür eksiklikler de oyunun menzilini kısaltıyor ne yazık ki. Bu ortada biz The Sinking City'nin PlayStation 5 versiyonunu oynadık. Grafikler hoş, fakat unutmamak lazım ki, bu oyun PS5 için özel yapılmış bir sürüm değil, build versiyonu. Bilindiği üzere The Sinking City aslında 2019 yılında tüm platformlar için çıkmıştı, PS5'in gelmesiyle birlikte de güncellendi. O ortada alışılmış ki oyun DLC'lerle birlikte de bir epey zenginleşmiş durumda. PlayStation 5'in avantajlarını da ardına alan Sinking City'de, yükleme mühletleri göz açıp kapayacak kadar kısa ve DualSense'in Adaptive Trigger'ı da tetiğe bastığınızda kendini hissettirecek formda uyarlanmış. Şayet Cthulhu evrenini seviyor, dedektiflik temasından hoşlanıyor ve oyunun bahsettiğimiz aksaklıklarını göz gerisi edebileceğinize inanıyorsanız, önünüzde uzun soluklu gizemli bir macera sizleri bekliyor. Oyunun Türkçe olması da kıssa takibi açısından özellikle değerli.
CHIP Online Notu %70
KÜNYE
- Yayıncı: Frogwares
- Geliştirici: Frogwares
- Cins: Aksiyon / Macera
- Platform: PlayStation 5, PlayStation 4, PC, Xbox, Nintendo Switch
- Web: playstation.com