[ Haftalık Unutulmaz Oyun Müzikleri köşemizde hafızalarımızdan çıkmak bilmeyen, hepimizde derin izler ve tatlı anılar bırakan oyun müziklerini birlikte hatırlıyoruz. ]
Destiny 2’nin çıkışı pek bir engebeliydi. Destiny 1’den sonra atılan geri adımlar, karşılanamayan beklentiler falan derken hem oyuncular hem de basın tarafından bol bol eleştirildi oyun. Lakin bütün tenkitlere karşın daha başlarda bir an vardı ki, herhalde oynayan herkesin nutkunun tutulmasını sağlamıştı. Oynadıysanız hangi andan bahsettiğimi biliyorsunuz…
Guardian’ların en büyük silahı ve savunması Traveler’ın ışığını kaybettiğimiz sahneden bahsediyorum. Ghaul ışığımızı bizden çalıp bizi ölümümüze fırlattıktan sonra başlayan sahne nitekim de kusursuzdu. Topallayarak Cabal ordusundan saklanmamız, Ghost’un sesi titreyerek “Guardian, şayet ölürsen… bu sefer seni diriltemem.” deyişi… Kentten güçsüz ve silahsız bir biçimde kaçarak hayatta kalmaya çalışmamız… Ve karlı bir dönemeci döndükten sonra bir anda tekrar yeşeren o umut.
Bu sahnenin bu kadar vurucu ve tesirli olmasının en büyük sebebiyse geride çalan “Journey” isimli modüldü. Michael Salvatori’nin bestelediği ve ona Amerikan yaylı çalgı dörtlüsü olan meşhur Kronos Quartet’in eşlik ettiği kesim sizi o düştüğünüz sıkıntı durumun içinden çekip tam bir duygusal roller coaster’a bindiriyordu.
Bir an içinizi okşayan yaylılar kaybettikleriniz için sizi hüzünlendirirken sonraki an davulların ve ritmin tırmanışıyla birlikte umut ve gaza gelme hissiyle doluveriyordunuz. Hani çok spesifik halde akılda kalan anlar vardır ya oyunlarda, dağların arasından çıktığınız an da bu müziğin yardımıyla o anlar arasına ismini yazdırıyordu. Sahiden de değişen hisler arasında tam manasıyla bir “yolculuğa” çıkartıyordu sizi ismi üzere. Bugün bu sahne Destiny tarihinin en akılda kalıcı sahnesiyse (ki bence öyle) bunu büyük ölçüde bu mükemmel başyapıta borçluyuz.