Plastik cerrahinin bugün geldiği noktayı hepimiz şaşkınlıkla izliyoruz. Bilhassa başarılı yük nakli operasyonları ile insanlara neredeyse yeni bir hayat veriliyor. Doğal durum her vakit bu türlü değildi.
Walter Yeo, Birinci Dünya Savaşı esnasında yüzüne feci yaralar almış.
25 yaşındaki bu askerin yüzü için pek bir tahlil yokmuş o periyotlarda.
Ne şanslı ki, 1 sene sonra plastik cerrahinin birinci isimlerinden Harold Gillies'in aklına bir fikir gelmiş.
Gillies Yeo'nun hızının maskesini çıkarmış ve o maskeye nazaran göğsünden bir ölçü deriyi yaralı alana bir nevi yapıştırmış.
Fakat işin farklı kısmı, yapıştırılan bu deri, aslında koparılmamış.
Yani küçük bağlarla göğsüne hala bağlıymış. Böylelikle kan dolanımının engellenmemesini sağlamaya çalışmışlar. Bir epey farklı bir prosedür anlayacağınız.
Tabi bu göbek bağına emsal bağlar sonsuza kadar bağlı kalmamış.
Yüz bir ölçü kaynayınca, bağlar koparılarak kan akışı durdurulmuş.
Süreç büsbütün bittikten sonra, Yeo'nun gözleri hiçbir vakit büsbütün güzelleşmemiş.
Lakin öncesine nazaran, ömür kalitesinde artış olduğunu belirtmiş. Hatta misyonunun başına bile tekrar dönmüş. Daha sonra da eşi ve çocuklarıyla keyifli bir hayat sürerek 70 yaşına kadar sıkıntısızca yaşamış.
Günümüz kaidelerinde, Yeo'nun ameliyatının pek estetik olduğunu söyleyemeyiz. Ancak o vaktin koşullarında, pek muvaffakiyetle tamamlanmış olduğunu da belirtebiliriz.
İşte tıp biliminin, o vakitten beri nasıl geliştiğinin çarpıcı bir örneği olan Walter Yeo'nun kıssası de tam olarak bu türlü...