Son Konu

Pawn of the Dead İnceleme

yasuo

Yeni Üye
Katılım
14 Şub 2021
Mesajlar
84,876
Tepkime
0
Puanları
36
Yaş
35
Credits
0
Geri Bildirim : 0 / 0 / 0
116421_640.jpg

Bilhassa Türk imali oyunların piyasada isminden bahsettirdiği bu günlerde uzun müddettir erken erişimde olan Pawn of the Dead de sonunda tam sürüme geçiyor. Epeyce fazla takdir edilesi tarafıyla sınıfındaki oyunlara fark atan oyun, satranç ile karanlık cihanını birleştiriyor. Bilhassa yapısında yeterliliğe karşı berbatlığın adil olmayan gayretini fazlaca hissettiren bu yegane üretimin teknik ayrıntılarını gelin birlikte inceleyelim. "Oyunlar sanattır" mottosuyla çalışan bir gruptan, sanatsal tarafı ağır bir oyun...

Pawn of the Dead, uygunluk ve berbatlığın amansız gayreti




Başta Ahmet Kamil Keleş olmak üzere yaklaşık iki yıllık bir erken erişim sürecinin akabinde oyunu tam sürüme çıkarttıkları için bütün Aslan Game Studio takımını tebrik etmek gerekiyor. Günümüzde büyük bütçeli üretimlerin bile çıktıktan sonra güncellemelerle temel mekaniklerini toplamaya çalıştığını hesaba katarsak, Pawn of the Dead erken erişimdeyken bile teknik problemlerden epey uzak bir oyundu. Artık gelin evvel oyunun oyuncuda oluşturduğu birinci intiba nasıl? Ona bakalım.



Oyunun arayüzü epeyce sade ve kolay. Açıkçası bu hususta biraz daha cilalanıp çok daha âlâ olabilirmiş. Lakin kullanışlılığı ve anlaşılırlığı konusunda bana hiç zorluk çıkartmadı. Bu da direkt başarılı olduğunu gösteriyor. Oyunu her açışınızda karşınıza evvel oyunu oynamak istediğiniz lisanı seçmeniz gereken bir ekran çıkıyor. Burada İngilizce ve Türkçe seçenekleri mevcut. İncelemenin ilerleyen kısımlarında da vurgulayacağım fakat seslendirmelerde Türkçe dayanağının olduğunu belirtelim. Oyun lisanını seçtiyseniz direkt ana menüye gidiyorsunuz ve burada art planda bir şah ve vezirin bulunduğu, sağ tarafta da butonların olduğu bir tasarım karşımıza çıkıyor. Bu ayrıntılardan hepinizin sıkıldığını biliyorum, bu yüzden direkt oynanış mekaniklerine ve oyun modlarına geçiyorum.

Güzelliğe karşı kötülük, tarafınızı seçin!

Temel olarak bir taraf, öbür tarafı alt etmeye ve hükümdarını köşeye sıkıştırmaya çalışıyor. Beyaz taraf aldığı taşları tahtadan silerken, siyah taraf ise kendi rengine çeviriyor. Senaryo modunda vezirinizi -hikayedeki ismiyle Kraliçe Elona'yı- kaybettiğinizde oyunu kaybetmiş oluyorsunuz. Veyahut kralınızı köşeye sıkıştırırlarsa ve içinden çıkılamaz bir mat durumuna girdiyseniz, yeniden kaybediyorsunuz. Tabi uzun süren bir beyin savaşının akabinde yapay zekanın sizi alt etmesi, geri döndürülemez bir durum değil. Oyunu bir atılım geriye alabilme seçeneğiniz mevcut. Bu da farklı alternatif atakları deneyerek, kendinizi kurtarmanıza imkan sağlıyor. Yapay zeka dünyayı ele geçirir mi? Bilemeyiz lakin bu oyunda bana kendi zekâmdan kuşku ettirdi. 



Pawn of the Dead oynamaya başlarken muhakkak eğitsel kısım birinci önceliğiniz olsun. Alıştığımız satrançtan biraz daha güç ve farklı olan yapısıyla tanışmanız için burası çok değerli. Size oyunun temel mekaniklerini ve olağan satrançtan farklarını gösteriyor. Tam sürüm ile birlikte gelen senaryo modu ise size yavaş yavaş kıssasını anlatıyor. Her perdede 16 kısım bulunuyor ve oyunun zorluğunu her seferinde ayarlayabiliyorsunuz. Ayrıyeten her perdenin başında ve oyun sonunda gösterilen sinematikler, kısım geçtikçe karşınıza çıkan metinlerde anlatılan kıssayı destekliyor. Bir yandan yapay zekayı alt etmeye çalışırken bir yandan da kıssanın geri kalanını iddia etmek hem zorlayıcı, hem de epey keyifli. Birinci başlarda size çerez üzere gelecek müsabakalar kıssa ilerledikçe zorlaşıyor ve geçişi net halde hissedebiliyorsunuz. Oyuna tam sürüm ile çıkışına yakın eklenen bu senaryo modunu çok sevdiğimi söyleyebilirim. Tabi kıssa anlatımı sinematiklerin yanı sıra daha fazla görselle desteklenseymiş, tadından yenmezmiş bunu da belirtelim.

"Senaryo bittiyse kaldır at artık" çeşidinde bir oyun değil, her vakit keyifli olabilecek biçimde tasarlanmış



Senaryo modu bittikten sonra da kendiniz için bulabileceğiniz bir grup uğraşlar mevcut. Birebir bilgisayarda bir arkadaşınız ya da kardeşinizle ayrık ekranda oynayabileceğiniz üzere, Steam'in Remote Play özelliği ile de arkadaşlarınıza meydan okuyabiliyorsunuz. Bunu daima klasik satranç modunda hem de Pawn of the Dead biçimiyle yapabiliyorsunuz. Öbür bir çok oyunculu seçeneği mevcut değil. Bunun yanı sıra rastgele kısım yaratma algoritması ile rastgele oluşturulmuş kısımlarda zorluğunu sizin belirlediğiniz yapay zekalarla gayret etme seçeneğiniz de mevcut. Fakat kısımların rastgele oluşturulması süreci bir dakikadan biraz daha fazla sürüyor. Şayet her şey bir anda olsun istiyorsanız bu kısımda biraz sabretmeniz gerekecek. Oynamasının ise farklı zevkli olduğunu söylemeliyim. Kendinizi alışılagelmiş durumların dışında bulup, güya sürmekte olan bir öyküyü ilerletir üzere oynamaya başlamanız ve devam ettirmeniz çok keyifli. Satranç ile aranız yeterliyse rastgele oluşturulmuş kısımlarda epeyce keyif alacağınızı belirtmeliyim.

Pawn of the Dead anlatmak istediğini gösteren bir oyun olmuş

Satranç oyununa gotik bir dokunuş ekleyen ve yapısında küçük değişiklikler yapan oyunun görsel kalite kısmına da bir paragraf açmak istiyorum. Oyunda Gotik Harabeler, Mezarlık, Kale ve Kasaba olmak üzere dört farklı harita var. Hepsinin birbirinden hoş göründüğünü ve farklı ambiyansları olduğunu belirtmeliyim. Ayrıyeten hiçbirini seçmek istemeyen kullanıcılar için boş oyun dünyası da mevcut. Gerek kullanılan 3B modeller, gerekse sürece sonrası efektleriyle her kısım farklı hissettiriyor ve oyun tecrübesine farklı bir lezzet katıyor. Ortalarında kale kısmının favorim olduğunu da belirtmeliyim. Bunun yanı sıra kullandığımız satranç taşlarının modellemeleri, insan olan tarafın açıkça "Ben uygunluğu temsil ediyorum" diye bağırması ve karanlık tarafın karanlığın tabanlarında yüzmesi... İşte bu türlü kolay ayrıntılar bile şahane işlendiğinde sahiden "değerli" bir şey oynadığınızı hissettiriyor. Doku kalitesi ya da rastgele bir ayrıntı gerçekçi olmaya değil, anlatmak istediğini göstermeye adanmış, ve hepsi işini layığıyla yerine getiriyor.



Müzikler konusunda biraz üzgünüm, keşke daha fazla müzik olsaymış ve biz oyuna daldığımızda artta akışı hissetseymişiz. Senaryo modunda karşımıza çıkan Türkçe seslendirmenin hoşluğu ve en azından bana "evimdeymişim üzere hissettirmesi" kıymet biçilemezdi. Birinci defa Crysis oynadığımda karakterin Türkçe küfrettiğini işittiğim anda yaşadığım irkilmeyi, çeşidine çok rastlayamadığımız Türkçe seslendirmeli oyunlarda her seferinde yaşıyorum. Bu manada takdir etmek gerek, milletlerarası pazara açılmış bir oyun olsa da Türkçe seslendirme ve altyazı dayanağını eklemeyi ihmal etmemişler. Bunu diyorum, zira zıddı örneklere de birkaç defa şahit olduk. Ses efektleri ve müzikler konusunda da Pawn of the Dead üzücü iş çıkarmamış, fakat daha âlâ olabilirmiş.



Uzun lafın kısası

Pawn of the Dead, nedensizce duygusal olarak ziyadesiyle bağlandığım ve oynarken epey keyif aldığım bir oyun oldu. Oyun müddeti büsbütün sizin satranç kabiliyetinize ve "şunu da göreyim nasılmış acaba" diye sorup sormamanıza bağlı. Bana kalırsa her bilgisayarda yüklü kalması gereken, "Oynayacak oyun kalmadı" krizlerine girildiğinde açılıp birkaç el yapay zeka tokatlayarak keyif alınması gereken bir oyun. Süper bir oyun mu? Hayır o kadar argümanlı değil. Lakin tipi ve bu tipi işleyişi bakımından sınıfının en düzgünlerinden diyebilirim. Steam üzerindeki 15,50 TL fiyatının her kuruşunu hak eden, ilmek ilmek işlenmiş bir üretim. (Mağaza sayfasına gitmek için buraya tıklayın) Bu incelemede size aktaracaklarım bu kadardı, bir öteki incelemede görüşmek dileğiyle. Sevgi ve oyun ile kalın...
 
Üst Alt