Alâüddin-i Attar Hazretleri
Alâüddin-i Attar hazretleri Buhara´da yetişen en büyük evliyadandır Silsile-i aliyyenin on altıncısıdır Asıl ismi Muhammed bin Muhammed Buhari?dir
Zengin babası vefat edince oğullarına miras olarak çok fazla mal kaldı Fakat Alâüddin hiç miras kabul etmeyip Şah-ı Nakşibend Muhammed Behaeddin-i Buhari?ye talebe olmayı tercih etti Gidip halini arz etti ve talebeliğe kabul buyurulmasını istirham eyledi Behaeddin Buhari hazretleri ona nazar edip (Evladım bizim yolumuzda mihnet ve sıkıntı çoktur Dünyayı ve nefsini terk edebilecek misin?) buyurunca hiç düşünmeden (Yapmaya hazırım efendim) dedi (Öyleyse bugün bir küfe elma al kardeşlerinin mahallesinde sat!) buyurdu
Elma sattı
Alâüddin soylu ve tanınmış bir aileye mensup olmasına rağmen kibirlenmeden kardeşlerinin mahallesinde bağıra bağıra elma sattı Ertesi gün hocasının huzuruna gelerek (Emirlerinizi yerine getirmeye çalıştım efendim) dedi Hocası (Bugün de kardeşlerinin dükkanı önünde satacaksın) buyurdu "Peki efendim!" diyerek ağabeylerinin dükkanı önünde bağıra çağıra elma satmaya başladı Ağabeyleri (Bizi elâleme rezil etme para lazım ise istediğin kadar verelim mirasından da fazlasını al fakat bu işi bırak) dediler Onları hiç dinlemeyip elma satmaya devam etti Ağabeyleri (Madem satacaksın bizim dükkanın önünde satma!) dediler O yine dinlemedi Hakaretler ederek onu dövdüler Fakat o hiçbir şeye aldırış etmedi Hocasının emrine uymaya devam etti Ertesi gün hocası (Artık bu iş tamam) diyerek elma satışı işini bıraktırdı ve onu talebeliğe kabul buyurdu
Alâüddin-i Attar hazretleri anlatır:
(Hocam beni kabul edince onu çok sevdim ve sohbetlerinden ayrılamayacak hâle geldim Bir gün bana (Sen mi beni sevdin ben mi seni sevdim?" buyurdu (Bu aciz hizmetçiye iltifat ederseniz o da sizi sever) dedim (Az bekle!) buyurdu Bir müddet sonra kalbimde ona karşı sevgiden eser kalmadı O zaman (Sevginin kimden olduğunu anladın mı) buyurdu
Eğer maşuktan sevgi olmaz ise aşığa
Aşığın muhabbeti kavuşturmaz maşuğa
Talebeliğe kabul edilince canla başla hizmet etti Talebelerin arasında parmakla gösterilenlerden oldu Hocası onun derecesinin çok yüksek olduğunu bildiği için bir gün hanımına (Kızımız büluğa erince haber ver) buyurdu Kız büluğa girince hocası talebesi Alâüddinin odasına gitti Eski bir hasır üzerinde kitap okurken gördü Başının altına koyduğu bir tuğlasından başka bir şeyi yoktu Hocası (Eğer kabul edersen büluğa gelmiş bir kızım var Seninle evlendireyim) buyurdu Alâüddin (Büyük lütuf buyurdunuz Fakat görüyorsunuz hiçbir şeyim yok) dedi Hocası (Kızım sana takdir edilmiştir Rızkınızı da Allahü teâlânın göndereceği bildirilmektedir) buyurdu Bir müddet sonra evlendiler
Nehre atladı
Behaeddin-i Buhari hazretleri talebeleri ile kıra çıkmıştı Yolda bir nehirden geçiyorlardı Nehir yeni yağan yağmurlarla taşıp kabarmış ağaçları kökünden söküp götürüyordu Hocaları (Alâüddin atla!) buyurdu O da hemen nehrin içine atladı Sularda kayboldu Talebeler şaşkınlık içinde idi Ancak hocalarına bir şey soramadılar Hocaları kır gezisinden akşam üzeri geri dönerken köprünün yanına gelince (Bir eksiğimiz var mı?) diye sordu Talebeler de (Evet) dediler Hocaları elini uzatarak; (Alâüddin gel!) buyurdu Alâüddin nehirden çıktı Elbiseleri bile ıslanmamıştı Hocaları (Bakın nehir kökleri sağlam olmayan bütün ağaçları söküp götürüyor Fakat Alâüddin´in kökü sağlam olduğundan onu götüremedi) buyurdu
Alâüddin-i Attar hazretleri buyururdu ki:
(Maksada ancak hocanın rızası ile erebilir Talebeye bütün işlerini hocasına bırakmak düşer Hocasının yanında bir tercihi olmamalı Allah adamları ile sohbet aklı artırır onları görmek için iki günü geçirmemelidir)
Vefat edince rüyada gördüler (Allahü teâlanın bize verdiği nimetler çoktur En küçüğü şu ki: Kabrimin 40 fersah (240 km) uzaklığına defnedilmiş olan müslümanların şefaatim ile affolunacağı bildirildi) buyurdu
Alâüddin-i Attar hazretleri Buhara´da yetişen en büyük evliyadandır Silsile-i aliyyenin on altıncısıdır Asıl ismi Muhammed bin Muhammed Buhari?dir
Zengin babası vefat edince oğullarına miras olarak çok fazla mal kaldı Fakat Alâüddin hiç miras kabul etmeyip Şah-ı Nakşibend Muhammed Behaeddin-i Buhari?ye talebe olmayı tercih etti Gidip halini arz etti ve talebeliğe kabul buyurulmasını istirham eyledi Behaeddin Buhari hazretleri ona nazar edip (Evladım bizim yolumuzda mihnet ve sıkıntı çoktur Dünyayı ve nefsini terk edebilecek misin?) buyurunca hiç düşünmeden (Yapmaya hazırım efendim) dedi (Öyleyse bugün bir küfe elma al kardeşlerinin mahallesinde sat!) buyurdu
Elma sattı
Alâüddin soylu ve tanınmış bir aileye mensup olmasına rağmen kibirlenmeden kardeşlerinin mahallesinde bağıra bağıra elma sattı Ertesi gün hocasının huzuruna gelerek (Emirlerinizi yerine getirmeye çalıştım efendim) dedi Hocası (Bugün de kardeşlerinin dükkanı önünde satacaksın) buyurdu "Peki efendim!" diyerek ağabeylerinin dükkanı önünde bağıra çağıra elma satmaya başladı Ağabeyleri (Bizi elâleme rezil etme para lazım ise istediğin kadar verelim mirasından da fazlasını al fakat bu işi bırak) dediler Onları hiç dinlemeyip elma satmaya devam etti Ağabeyleri (Madem satacaksın bizim dükkanın önünde satma!) dediler O yine dinlemedi Hakaretler ederek onu dövdüler Fakat o hiçbir şeye aldırış etmedi Hocasının emrine uymaya devam etti Ertesi gün hocası (Artık bu iş tamam) diyerek elma satışı işini bıraktırdı ve onu talebeliğe kabul buyurdu
Alâüddin-i Attar hazretleri anlatır:
(Hocam beni kabul edince onu çok sevdim ve sohbetlerinden ayrılamayacak hâle geldim Bir gün bana (Sen mi beni sevdin ben mi seni sevdim?" buyurdu (Bu aciz hizmetçiye iltifat ederseniz o da sizi sever) dedim (Az bekle!) buyurdu Bir müddet sonra kalbimde ona karşı sevgiden eser kalmadı O zaman (Sevginin kimden olduğunu anladın mı) buyurdu
Eğer maşuktan sevgi olmaz ise aşığa
Aşığın muhabbeti kavuşturmaz maşuğa
Talebeliğe kabul edilince canla başla hizmet etti Talebelerin arasında parmakla gösterilenlerden oldu Hocası onun derecesinin çok yüksek olduğunu bildiği için bir gün hanımına (Kızımız büluğa erince haber ver) buyurdu Kız büluğa girince hocası talebesi Alâüddinin odasına gitti Eski bir hasır üzerinde kitap okurken gördü Başının altına koyduğu bir tuğlasından başka bir şeyi yoktu Hocası (Eğer kabul edersen büluğa gelmiş bir kızım var Seninle evlendireyim) buyurdu Alâüddin (Büyük lütuf buyurdunuz Fakat görüyorsunuz hiçbir şeyim yok) dedi Hocası (Kızım sana takdir edilmiştir Rızkınızı da Allahü teâlânın göndereceği bildirilmektedir) buyurdu Bir müddet sonra evlendiler
Nehre atladı
Behaeddin-i Buhari hazretleri talebeleri ile kıra çıkmıştı Yolda bir nehirden geçiyorlardı Nehir yeni yağan yağmurlarla taşıp kabarmış ağaçları kökünden söküp götürüyordu Hocaları (Alâüddin atla!) buyurdu O da hemen nehrin içine atladı Sularda kayboldu Talebeler şaşkınlık içinde idi Ancak hocalarına bir şey soramadılar Hocaları kır gezisinden akşam üzeri geri dönerken köprünün yanına gelince (Bir eksiğimiz var mı?) diye sordu Talebeler de (Evet) dediler Hocaları elini uzatarak; (Alâüddin gel!) buyurdu Alâüddin nehirden çıktı Elbiseleri bile ıslanmamıştı Hocaları (Bakın nehir kökleri sağlam olmayan bütün ağaçları söküp götürüyor Fakat Alâüddin´in kökü sağlam olduğundan onu götüremedi) buyurdu
Alâüddin-i Attar hazretleri buyururdu ki:
(Maksada ancak hocanın rızası ile erebilir Talebeye bütün işlerini hocasına bırakmak düşer Hocasının yanında bir tercihi olmamalı Allah adamları ile sohbet aklı artırır onları görmek için iki günü geçirmemelidir)
Vefat edince rüyada gördüler (Allahü teâlanın bize verdiği nimetler çoktur En küçüğü şu ki: Kabrimin 40 fersah (240 km) uzaklığına defnedilmiş olan müslümanların şefaatim ile affolunacağı bildirildi) buyurdu
