Evlenmek insan cinsinin ürettiği bir bağ çeşidi; tabiatta bu türlü bir şey yok. Herkes evlenmek zorunda değil, isteyen istediği üzere yaşar. Fakat bu, bizim bekarlar olarak içinde bulunduğumuz durumu ve yaşadığımız gerçekleri değiştirmiyor. Oturduk düşündük, en çok canımızı acıtan bekarlık dezavantajlarını sıraladık.
En kolayından başlayalım mesela. Bir defa yazın en büyük sıkıntısı, yalnız yaşayanların karpuz alamaması. Artık bana "ay amann marketler dilim olarak satıyor, bu mu keder?" demeyin sakın zira birebir şey değil. Karpuza birinci bıçak değdiği andaki heyecanı iki kişi yaşamak çok öteki bir olay.
Hasta olduğunuz vakit konutta size çorba yapacak, sümüğünüz için havlu kağıdı siz istemeden uzatacak, "dünya barışı neden olmuyor?" diye anlamsız hüzünler yaşadığınızda şefkatle sırtınızı okşayacak birisi olmaması çok berbat bi şey ya
Ne bileyim, ben üzülüyorum mesela.Bekarın kapıyı çekip çıkması üzere bir lüksü yok. Konuttan çıkarken elli milyon defa "anahtarı aldım mı?" diye düşünmek çok yorucu. Anahtarı unuttuğun anda sıçtın zati. Evli olan eşini ararken sen mecburen çilingiri arıyorsun.
İşten konuta döndün diyelim. Heyecanlı heyecanlı kapıyı açıp "bugün n'oldu biliyor musun?" diye anlatacak biri de yok. Onun yerine duvarlarla konuşmaya başlıyorsun, hatta aşikâr bir müddet sonra duvarlarla lisanlı dudaklı öpüşüyorsun yalnızlıktan. Duvara "sende bugün bi hoşluk var ha!" diyenler de oluyor ortada. Drama bak!
Yalnız yaşayanın mukadderatı buzdolabında yararlı olan hiçbir şeyin bulunmamasıdır bir yandan da. Bi pilav yaparsın, fark etmeden 10 kişilik olur. Bi meyve zerzevat alırsın, 10 gün sonra aklına gelir ve içinden yaratık çıkmış üzere çürür masraf. Tüm bunlara sinirlendiğin için de kendini hazır yemeğe vurursun. Gitti sıhhat mağlık!
Natürel çocuk yapamamak da var işin içinde. Yavrun olmadığı için çeyrek altın maltın da gelmez. Evladının kısmetini "tamam ya büyüyünce yerine koyarız" diyerek yiyecek durumun da olmaz. Niçin? Zira çocuk yok.
İş yerinde fazla mesai mi yapılacak? Amelelik gerektiren bir durum mu var? Bekar birey işte sizler için burada! Evli değil diye abanırlar da abanırlar yavruma. Güya evli olunca Dük ya da Düşes olunuyor!
Bitmek bilmeyen "Eee, sen ne vakit evleniyon?" sorularıyla bunalmak da eforu. Bütün millet işi gücü bırakıp senin uygar kanunla olan bağlantına takar. "Evlenmiyorum sanan ne lan teyze!" de denmiyor takdir edersiniz ki!
Kavanoz kapağı açma, musluk sızıntısı onarma, kaçak fare girişi karşısında alınması gereken önlemler üzere işlerle baş etmek de yalnızken çok sıkıntı. Aslında güç değil, halledilir elbette de insan o anlarda çok içten bir isyan ediyor.
Söylenmeyeni söyleme vakti geldi: Sistemli cinsel seks yok arkadaşlar bekarlar için. Bağı olanları hariç tutuyorum, bekar ve yalnızlar için konuşuyorum. İnsan yatağa yattığı vakit öz eşiyle fingirdemek, sarılmak istiyor. Nasip olur mu be?!