Çok üzücü şeyler yazmış bu kez!
Bildiğiniz üzere dün, 1 Temmuz'dan itibaren yasakların kaldırılacağı açıklandı.
Lakin müzik ve cümbüş piyasası için gece 12'den sonra yasaklar devam ediyor. Neymiş, kimse kimseyi rahatsız edemezmiş, kusura bakılmasınmış.
Bu enteresan çıkışın ve konuşmanın akabinde birçok kişi bu yasaklara reaksiyon gösterdi.
Müzik ve cümbüş dünyasından ekmek parasını kazanan herkes 'Artık yeter' dedi.
Bu yansılardan biri de Ezhel'den geldi.
Arka arda İngilizce olarak paylaştığı storylerde, demediğini bırakmadı.
İşte o yazdıkları:
Sevdiğim Türkiyem'deki müzik, saat 24:00'dan sonra diktatör tarafından Dünya Müzik Günü'nde yasaklandı. Bu; gece hayatı, şenlikler ve konserlerin bittiği manasına geliyor. 'Kimse kimseyi rahatsız edemez, kusura bakmasın' dedi. Türk müzik piyasası esasen pandemi nedeniyle intihar eden müzisyenlerle güç bir devir geçiriyor. Herkesten bu diktatörlüğün farkına varmasını ve turizm maksatlı Türkiye'ye gitmeyi bırakmasını rica ediyorum. Zati hiç cümbüş kalmadı. Müziğin rahatsız edici olduğunu düşünen bir toplumun ve devletin modülü olduğum için çok üzgünüm ve utanıyorum.
Geçen hafta 11 polis, emniyetteki arkadaşı hakkında bilgi almak isteyen bir adamı döverek öldürdü. Nöbetçi tabipler ve vali kimse görmesin diye her şeyi yaptı. Kamera manzaraları sayesinde artık bu vahşeti biliyoruz. Türk makamları yolsuzlukla kaplı ve insanların acı çekmesi için her şeyi yapıyor. Türklerin hayatı kendi hükümeti için bile kıymetli değil.
Ben bir Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı olarak artık bu tek adam/parti rejimini yasal kabul etmiyorum ve herkesi hoş ancak acı içinde olan ülkemde olup bitenler konusunda bilinçlenmeye çağırıyorum. Kokain parasıyla cami yapmak, müziği yasaklamak, günahsızları öldürmek, vergilerimizi çalmak, temel insan haklarımızı elimizden almak, çok cinsiyetçilik, bayan nefreti AKP rejiminin 20 yıllık iktidarında başardıklarının yalnızca küçük bir kısmı.
Sonrasında da kendisine gelen bir bildirisi bu türlü ifşaladı:
Siz ne diyorsunuz Ezhel'in bu yazdıklarına?
Biraz da aşağıda yaşadığımız son 20 yılı konuşalım mı?