Oyun dalı uzun bir müddettir hangi platformda olduğu farketmeksizin çıkan bir çok büyük bütçeli oyunu “açık dünya” teması üzerinden yürütmekte. Bu durum son periyotlardaki oyun fiyatları göz önünde bulundurulduğunda insanların oyunlara daha gönülleri rahat bir formda para vermesini sağlıyor.
Bunun en temel sebebi bir oyunu açık dünya temelinde yaptığınızda otomatik olarak ana misyon dışında yapılabilecek birçok aktivite doğuyor. Bu olağan ki her oyunun açık dünya temelinde yapılması gerektiğini göstermiyor ama son vakitlerde bu durum o kadar ön plana çıkmaya başladı ki aşikâr bir çizgisellik içerisinde ilerleyen saf aksiyon oyunlarına oyun piyasası olarak aç kaldık.
Bu türlü durumlarda da Ghostrunner üzere muhakkak bir seviyeyi aşmış saf aksiyon oyunları hayli bedel görüyor ve görmeli de. Ghostrunner yapmak istediği şeyi net bir formda aktaran ve diğer hiçbir şeye baş yormamızı istemeyen bir oyun.
Ghostrunner klasik bir intikam kıssasını ele alıyor
- Artıları: Klasik bir ihanet intikam üzerine şurası öykü
- Bütün oyun boyunca diyalog içerisinde olduğumuz 4 karakter epey başarılı olmuş ve öyküye odaklanmayı sağlamış
- İhanet intikam kıssaları etkileyici olduğu kadar tıpkı vakit da klişe
- Kıssa örgüsü bir vakit sonra merak hissiyatını kaybediyor
.Ana senaryo bu biçimde ilerlerken oyunumuzun başlangıcı ana karakterimiz Ghostrunner’ın uyanışı ile oluyor. Başının içindeki bir ses ile uyanan Ghostrunner kendisi ile ilgili neredeyse her şeyi unutmuş durumda. Başının içindeki sesin de rehberliği ile uyanmadan evvelki her şeyi öğrenen ve kendi tipinin geriye kalan tek üyesi olan Ghostrunner, Mara şu anki bilinen ismi “Keymaster”’dan intikam almak için yola koyulur.
Ghostrunner çizgisel bir aksiyon oyunu ama oyunun ağır bastığı durum öyküden çok oynanış istikametinde. Öykü üzerine oynamak istiyorsanız hayal kırıklığına uğramanız mümkün zira rastgele bir diyalog seçimi yahut kıssada tesirini gösterecek vurucu bir olay yok. Öykü epey bilinen bir intikam kıssası olarak gözükse de siber temanında tesiriyle kıssa kendince zenginlikler barındırıyor. Ama bir vakit sonra birinci baştaki heyecanını daima koruyamadığı için merak ögesi ortadan kayboluyor.
Kısım Dizaynları: Birbirine benzeyen ama bir o kadar da benzemeyen dizaynlar duruyor karşımızda
- Ghostrunner başlangıçta kendini tekrar ediyormuş üzere gözükse de ilerleyen vakitlerde yenilikçi kısımları ile göz doyurmayı başarıyor
Oyunun kıssası gereği oynadığımız tüm kısımlar Tower isimli kulenin içerisinde yer alıyor. Yani dış dünya ile ilişkimiz pek yok. Üstelik oyun siber temasını işlediği için ve atmosfer yüklü olarak loş ve karanlık olduğu için birinci kısımlar birbirinin tekrarını oynatıyormuş hissiyatı yaratabiliyor. Ama oyunda ilerledikçe bu durum kendini yeniliklere ve yavaş yavaş göz doyuran kısım dizaynlarına bırakıyor.
Oynanış: Süratli lakin en ufak yanılgıyı affetmeyen bir aksiyon sunuyor
- Artıları: Süratli ve akıcı bir aksiyon sistemi
- düşmanlara karşı birden fazla yol ile savaşma imkanı
- parkur ve aksiyonun başarılı birleşimi
- Ölmek o kadar kolay ki bazen hudut bozabiliyor
- Oynanışın çok süratli olması aksiyon sırasında öykü takibini zorlaştırıyor
- Ölmenin çok kolay olması ve aksiyonun çok süratli olması alışma sürecini uzatıyor
Ghostrunner’da karakterimizin tüm savaş mekaniği elindeki kılıç üzerinden yürüyor. Elimizdeki kılıç genel manada tek silahımız olsa da bunu çeşitli oynanış tiplerine bölmeniz mümkün. Yalnızca parkurlardan ilerleyip düşmanların mermilerini geri yansıtarak bütün kısmı geçmeniz mümkün yahut parkurları çok kullanmadan düşmanlarla baş başa gidip “Dash” yeteneğiniz aracılığıyla mermilerden kaçınıp herkesi kesip biçmenizde mümkün.
Ghostrunner’ın hayli yaratıcı bir yetenek ağacı var. Bu yetenek ağacı yeni yetenekler öğrenmenize imkan sağlamıyor. Ama hali hazırda oyun esnasında öğreneceğiniz yeteneklere pasif geliştirme imkanı sunarak daha rahat bir biçimde savaşmanızı sağlıyor. Bunu yapmak için de çok eğlenceli bir yol üzerinden ilerlemiş üretimci grubumuz. Yetenek ağacını bir Tetris tahtası olarak düşünebilirsiniz. Yetenek puanı yahut ona benzeri bir şey yok. Siz ilerledikçe yeni pasif yetenekler açılıyor ve bunların hepsi tetris blokları formunda kendilerini gösteriyor. Sizde tahtanızdaki mevcut yer durumuna nazaran bunları birleştirip bir yetenek ağacı oluşturuyorsunuz kendinize. Bu hayli yaratıcı ve bir o kadar etkileyici bir tercih olmuş.
Ghostrunner’da genel olarak bütün yaptığımız savaş parkurlar üzerinden yürüyor. Oyunun kısım dizaynlarının yenilikçiliği oynanış kısmını epeyce hoş etkiliyor. İlerleyen kısımlarda birçok gireceğiniz savaşta birden fazla halde savaşı başlatmanız mümkün. Düşmanlarla nasıl çarpışacağınız kolay bir halde olsa da bizim elimizde. Birinci denediğimiz yol yahut taktik işe yaramıyorsa, öteki bir istikametten, öbür bir biçimde savaşı başlatmak büsbütün oynayan oyuncununu elinde.
Ghostrunner’da ölmek katiyen oyunun bir modülü. Bunu kabullenerek oynamak her şeyi daha çok kolaylaştırıyor. Bu kadar süratli bir hareket ve aksiyon sistemine sahip bir oyun da ölmek mutlaka kaçınılmaz bir durum. Birçok vakit parkur yaparken bile uçurumlara uçmuşluğum çok. Oynanış kısmında insanı en çok yoran durum öyküyü takip etmek oluyor. Oyunun sekansları o kadar süratli bir formda ilerliyor ki malum ölmekte bir oldukça kolay bir yandan ölmeyim bir yandan öyküyü takip edeyim derken işler karman çorman bir hal alıyor.
Sonuç: Saf aksiyon oyunlarını aradığımız son periyotlarda Ghostrunner bir nebze de olsa açlığımızı dindirebilir
Bahsettiğimiz üzere akıcı oynanışı ve tekrara düşmeyi engelleyen dizaynları ile Ghostrunner, oyunu bitirdikten sonra bile Hardcore modunda yine giriş yapmayı düşündüğüm ender oyunlardan biri oldu. Vefat bahsettiğim üzere oyunun bir kesimi ama anında yine dirilip devam etmek insanın hudut olmasına fırsat bile vermiyor. Çok süratli bir halde ölüp birebir süratte geri kalkıp kaldığınız yerden devam etme bahtınız oluyor.
Kolay lakin eğlenceli çizgisel oynanış sistemiyle Ghostrunner oyun yokluğu çekenler için katiyetle bir mühlet de olsa yatıştırıcı tesiri gösterebilecek bir oyun.
