Bu yılın başlarında, insanoğlu birinci sefer bir kara deliğin hikaye ufkunu gözlemleme bahtı yakaladı. Bilim kişileri bu yeni gözlem ile birlikte birçok yeni keşfin kapılarının açılacağının lafını verdi. Artık milletlerarası bir ekip, tüm ilmî bulgularımız ile birlikte yerkürenin gelmiş geçmiş en detaylı ve yüksek çözünürlüklü karadelik simülasyonunu üretmeyi başardı.
Monthly Notices of the Royal Astronomical Society’de yayınlanan raporda, Northwestern Üniversitesi, Amsterdam Üniversitesi ve Oxford Üniversitesi’nden gelen bilişim tabanlı astrofizikçilerden oluşan bir kadro, 40 yıllık gizemi çözmeyi başardı.
1975’te Nobel armağanlı fizikçi John Bardeen ve astrofizikçi Jacobus Petterson, dönen bir kara deliğin yakın nahiyelerinde (kara deliğin ekvator düzlemiyle tıpkı hizaya gelmek için kara deliğin yörüngesinde dönen ve içine düşen husus olan) eğimli bir yığılma diski oluşturacağından bahsetti.
Yıllarca kara delikleri gözlemleme ve daha güzel manaya yeteneğimizin sonlu olması, bu teorileri kanıtlamamızı engelliyordu fakat yapılan son simülasyon bunu değiştirdi. Ekibin yapmış olduğu simülasyonda, dış ortamdaki yığılma diskinin eğimli olduğu ama iç yerlerdeki diskin kara delik ile hizalandığı tespit edildi.