Çocukluğumuzun o hoş yıllarında tahminen de her çocuğun futbola dair en kıymetli varlığı futbolcu kartlarıydı. Tabi o vakitler o denli herkes tuttuğu grubun formasını alamaz, bilgisayar ya da konsol olmadığı için oyunlar oynayamazdı.
Gelin bir arada o yılları yad edelim!
1. Futbolcu kartlarının çıktığı kutunun sihirliymiş üzere bir tesir uyandırması!
Çok kolay bir kutu olmasına karşın güya sihirli bir kutu almışız üzere hissederdik. Bu kutuyu satın alan her çocuğun içini saran o heyecanı hatırladınız, değil mi?
2. "Acaba kutunun öteki yüzeylerinde hangi futbolcular var?" merakı!
Bir kutudan 6 tane futbolcu kartı elde ederdiniz. Her biri farklı futbolcular olurdu. Kutunun yalnızca 2 yüzü göründüğü için başka 4 futbolcunun hangi futbolcular olacağı hepimizi heyecanlandıran bir gizemdi.
3. Ödüllü çıkartma serisinin tamamlama çabası!
Her kutudan 1 tane futbolcu çıkartması çıkardı. Bu çıkartmalarla seriyi tamamlayabilirsen ödül senin olurdu. Her seferinde son kalan çıkartmayı bulma umuduyla aldığın kutudan eksik olan çıkartmanın çıkması için etmediğimiz dua kalmazdı. Sonuç mu? O çıkartma çok ender olduğu için genelde çıkmazdı.
4. Kutudan çıkan çıkartmaları takas etme!
Bir çıkartmadan birden fazla varsa elinde onu arkadaşlarınla takas etmeye çalışırdın. Sende olmayan bir futbolcunun çıkartmasını alabilmek için çok sıkı pazarlıklar dönerdi. Bütün mahalleyi hatta diğer mahalleleri bile dolaşırdın, çıkartma uğruna.
5. Kutudan çıkan ve tadı aslında makus olan o sakız!
Her kutudan bir tane küçük sakız çıkardı ve aslında o denli hoş bir sakız da değildi. Sakıza bir karton kokusu sinmiş olurdu. Lakin bize o vakitler garip bir biçimde çok hoş gelirdi tadı. Bir yandan kutudan çıkan futbolcu kartlarını sökerken keyifle çiğnerdik.
6. Kartların üzerindeki sayıların son hanesiyle oynadığımız o oyun!
Her futbolcu kartının üzerinde bir sayı olurdu ve o sayıları kullanarak pişti gibisi bir oyun oynardık. Ancak saatlerce... İşte biz ütmeyi de ütülmeyi de bu türlü öğrendik.
7. Bir başka oyun ise kartları elle havada çarpıştırma oyunu!
İki kişi avuçlarının içine kartları koyup ellerini havada çarpıştırırdı. Bir kart ön yüz başkası art yüz geldiyse ön yüz gelen o kartı ütmüş olurdu. İki kartın da ön yüzü ya da art yüzü gelirse beraberlik durumu olur, o el tekrarlanırdı.
8. Bütün kartları kaybettikten sonra, borç aldığın son kartla yaptığın geri dönüş!
Bu kartlarla oynamış her çocuğun kesinlikle edindiği bir tecrübedir bu. O gün hiç talihin yoktur ve bütün kartlarını arkadaşın ütmüştür. Kaybettiğin kartları geri kazanmak istersin. Tek devan de arkadaşından borç kart almaktır. Aldığın o bir iki kart ile inanılmaz bir geri dönüş yapar ve karşındakini ütersin. Cebin kartlarla dolu ve gururlu bir biçimde konuta masraf, kartlarını sayarsın.
9. Her çocuğun kesinlikle 1 kez kartları öğretmene yakalatması!
Bu çok ağır bir darbeydi bir çocuk için. Bazen eldeki bütün sermaye gitmiş olurdu. Hele bir de o kartlar ortasında Uche üzere çok ender futbolcular da varsa, arkadaşlar ortasında yas ilan edilirdi.
10. Futbolcu kartlarının sonunun her vakit soba olması!
Çocukken biriktirdiğin kartlar konutun bir köşesinde bir poşetin içinde dururdu. Artık kimse oynamadığı için birer anıdan öte olmazdı. Annelerimiz de hiç acımadan bu kartları soba yakmak için kullanırdı. Sobada yanan yalnızca o kartlar değil, tahminen de çocukluğumuzun o hoş yıllarıydı.
Futbol keyfi Ruffles’la bir başka! Pekala maç keyfini arkadaşınla doyasıya yaşamak için Messi’nin yardımına ne dersin?
Sen de Messi ile arkadaşını maça davet et!