Çocuk sahibi olmadan önce pek fazla çiftin kesin olmayan kaldıkları konulardan biri, kaç çocuk sahibi olmak istedikleri Günümüzün idareli şartları fakat bir çocuğun bakımına ve eğitimine imkan verirken, birçok çift çocuğunun kardeşsiz, tek çocuk olarak büyümemesinden yandan Bunun en manâlı nedeni ebeveynlerin kardeşsiz artan çocuğun sağlıklı bir gelişime sahip olamayacağını düşünmeleri*
Günümüze dek gelmiş yaygın inanış bir çocuğun dinç gelişimi için kesin bir kardeşe sahip olması gerektiği yönündeyken, son yıllarda yapılan çalışmalar tek çocuklarla ilgili bu inanışın gerçekten o kadar de gerçeği yansıtmadığını göstermektedir Bundan yıllar önce az daha bir rahatsızlık olarak görülmekte olan 'tek kardeş' olma hali lüzum günümüzün ekonomik koşulları gerekse kadınların eskiye oranla daha geç yaşta çocuk sahibi olmaları sebebiyle artık daha yaygın bir durum halini almıştır*
*
Kardeşsiz büyümek avantaja dönüşebilir!
Yakın zamana kadar tek çocukların kardeşlerin sağlayacağı değişik öğrenme olanaklarından yoksun kalacakları, şımarık, egoist, yalnız ve ahenksiz çocuklar olacakları düşüncesiyle dezavantajlı durumda olduklarına inanılmaktaydı Halen ailelerin, çocuklarının böyle özelliklere sahip tek çocuklar olarak büyümelerine engel olmak için ikinci çocuklarını dünyaya getirmeye karar verdiklerine çoğu kez rastlamaktayız Ancak iddia edilenin tersine konuyla ilgili son 25 yılda yapılan ampirik çalışmalar, tek çocuklar ile ilgili olumsuz önyargıları kuvvetle reddetmekte Tek çocuklar ile kardeşi olan çocuklar aralarında bulunabilen yegâne farkların ise düşünülenin aksine tek çocukların avantajına olduğunu göstermektedir Buna kadar, tek çocukların gelişimsel anlamda kardeşi olanlardan daha geride olmadıkları, hatta başarı motivasyonları ve akıl gelişimleri açısından kardeşi olan çocuklara oranla görece daha ayrıcalıklı durumda oldukları görülmektedir Bunun yanı sıra, yeniden yaygın inanışın tersine tek çocuklar genel harmoni ve sosyal beceri anlamında kardeşi olan yaşıtlarına oranla bir farklılık göstermemektedirler*
*
Tek çocukların sosyalleşme problemi olmaz!
Ailelerin genelde kardeşi olmadan artan çocuklarının sosyalleşmeleri ile ilgili üzüntü yaşadıklarını görüyoruz Ama çalışmalar ilkokul çağındaki tek çocukların kardeşi olan yaşıtlarıyla yakın dost sayısı veya arkadaşlık kalitesi anlamında bir çeşitlilik göstermediklerini gösteriyor Sosyalleşme veya oyun aktiviteleri açısından da mektep öncesi dönemdeki tek çocuklar ile kardeşi olan çocuklar arasında bir fark görülmüyor Daha da önemlisi sosyal beceriler açısından bu benzerlik yetişkinlikte de devam ediyor*
*
Ama her ne değin kardeşlerle rekabet etmeme ya da çatışma yaşamama durumları bu çocuklar için bir lüks gibi görünse de, tek çocukların yaşıtları ile çatışma çözme ve çatışma yönetme becerileri bakımından mahrum kalabilme olasılıkları aileleri düşündürtebilir Bu noktada tek çocukların kendi yaş grubundan çocuklarla çoğu kez bir araya getirilmeleri onlara bu deneyimi kazandırma açısından yararlı olacaktır*
*
Incelemeler sağlıklı ebeveynçocuk ilişkisinin tek çocukların gelişimlerine olumlu katkıda bulunan en manâlı etken olduğuna muhabere etmekte!
*
Tek çocukların sosyal beceriler, şahsiyet ve uyum açısından iki çocuklu küçük ailelerin çocuklarına benzer özellikler gösterdikleri, çok kardeşli daha geniş ailelere oranla bu iki grubun daha ayrıcalıklı olduğu görülmektedir Bu şart, ebeveynçocuk ilişkisindeki kalitenin önemine aksan yapmakla birlikte, fazla çocuklu ailelerden ayrı olarak minik ailelerdeki çocukların ebeveynleri ile daha artı birebir ve nitelikli vakit geçirme olanaklarının olması ile ilişkilendirilebilir Nitekim ebeveynlerle geçirilen birebir ve nitelikli zamanın çocuğun entelektüel kapasitesinin gelişmesine ve daha olgun tavır kalıpları edinmesine asistan olacağı bir gerçektir *
*
Kesinlikle ancak bu sonuçlar kardeş ilişkilerinin çocuk gelişimi üzerine olumlu sonuçları olduğu gerçeğini yadsımamaktadır Ancak görülen o ki kardeşlerin yokluğu başkalarıyla, özellikle de ebeveynlerle kurulan dinç ve kaliteli ilişkilerle telafi edilebilmektedir Günümüzde aileler gitgide artarak küçülse de ebeveynler kardeşsiz büyüyen çocuklarının sosyal ve entelektüel gelişimi açısından endişe etmemeli, çocuklarının sayısından fazla onlarla birebir kuracakları özel ve nitelikli bağlara önem vermelidir
Günümüze dek gelmiş yaygın inanış bir çocuğun dinç gelişimi için kesin bir kardeşe sahip olması gerektiği yönündeyken, son yıllarda yapılan çalışmalar tek çocuklarla ilgili bu inanışın gerçekten o kadar de gerçeği yansıtmadığını göstermektedir Bundan yıllar önce az daha bir rahatsızlık olarak görülmekte olan 'tek kardeş' olma hali lüzum günümüzün ekonomik koşulları gerekse kadınların eskiye oranla daha geç yaşta çocuk sahibi olmaları sebebiyle artık daha yaygın bir durum halini almıştır*
*
Kardeşsiz büyümek avantaja dönüşebilir!
Yakın zamana kadar tek çocukların kardeşlerin sağlayacağı değişik öğrenme olanaklarından yoksun kalacakları, şımarık, egoist, yalnız ve ahenksiz çocuklar olacakları düşüncesiyle dezavantajlı durumda olduklarına inanılmaktaydı Halen ailelerin, çocuklarının böyle özelliklere sahip tek çocuklar olarak büyümelerine engel olmak için ikinci çocuklarını dünyaya getirmeye karar verdiklerine çoğu kez rastlamaktayız Ancak iddia edilenin tersine konuyla ilgili son 25 yılda yapılan ampirik çalışmalar, tek çocuklar ile ilgili olumsuz önyargıları kuvvetle reddetmekte Tek çocuklar ile kardeşi olan çocuklar aralarında bulunabilen yegâne farkların ise düşünülenin aksine tek çocukların avantajına olduğunu göstermektedir Buna kadar, tek çocukların gelişimsel anlamda kardeşi olanlardan daha geride olmadıkları, hatta başarı motivasyonları ve akıl gelişimleri açısından kardeşi olan çocuklara oranla görece daha ayrıcalıklı durumda oldukları görülmektedir Bunun yanı sıra, yeniden yaygın inanışın tersine tek çocuklar genel harmoni ve sosyal beceri anlamında kardeşi olan yaşıtlarına oranla bir farklılık göstermemektedirler*
*
Tek çocukların sosyalleşme problemi olmaz!
Ailelerin genelde kardeşi olmadan artan çocuklarının sosyalleşmeleri ile ilgili üzüntü yaşadıklarını görüyoruz Ama çalışmalar ilkokul çağındaki tek çocukların kardeşi olan yaşıtlarıyla yakın dost sayısı veya arkadaşlık kalitesi anlamında bir çeşitlilik göstermediklerini gösteriyor Sosyalleşme veya oyun aktiviteleri açısından da mektep öncesi dönemdeki tek çocuklar ile kardeşi olan çocuklar arasında bir fark görülmüyor Daha da önemlisi sosyal beceriler açısından bu benzerlik yetişkinlikte de devam ediyor*
*
Ama her ne değin kardeşlerle rekabet etmeme ya da çatışma yaşamama durumları bu çocuklar için bir lüks gibi görünse de, tek çocukların yaşıtları ile çatışma çözme ve çatışma yönetme becerileri bakımından mahrum kalabilme olasılıkları aileleri düşündürtebilir Bu noktada tek çocukların kendi yaş grubundan çocuklarla çoğu kez bir araya getirilmeleri onlara bu deneyimi kazandırma açısından yararlı olacaktır*
*
Incelemeler sağlıklı ebeveynçocuk ilişkisinin tek çocukların gelişimlerine olumlu katkıda bulunan en manâlı etken olduğuna muhabere etmekte!
*
Tek çocukların sosyal beceriler, şahsiyet ve uyum açısından iki çocuklu küçük ailelerin çocuklarına benzer özellikler gösterdikleri, çok kardeşli daha geniş ailelere oranla bu iki grubun daha ayrıcalıklı olduğu görülmektedir Bu şart, ebeveynçocuk ilişkisindeki kalitenin önemine aksan yapmakla birlikte, fazla çocuklu ailelerden ayrı olarak minik ailelerdeki çocukların ebeveynleri ile daha artı birebir ve nitelikli vakit geçirme olanaklarının olması ile ilişkilendirilebilir Nitekim ebeveynlerle geçirilen birebir ve nitelikli zamanın çocuğun entelektüel kapasitesinin gelişmesine ve daha olgun tavır kalıpları edinmesine asistan olacağı bir gerçektir *
*
Kesinlikle ancak bu sonuçlar kardeş ilişkilerinin çocuk gelişimi üzerine olumlu sonuçları olduğu gerçeğini yadsımamaktadır Ancak görülen o ki kardeşlerin yokluğu başkalarıyla, özellikle de ebeveynlerle kurulan dinç ve kaliteli ilişkilerle telafi edilebilmektedir Günümüzde aileler gitgide artarak küçülse de ebeveynler kardeşsiz büyüyen çocuklarının sosyal ve entelektüel gelişimi açısından endişe etmemeli, çocuklarının sayısından fazla onlarla birebir kuracakları özel ve nitelikli bağlara önem vermelidir