İnsan dimağının nasıl çalıştığını açıklamaya çalışan pek çok teori bulunuyor. Yine de dimağımızın nasıl çalıştığına dair net bir teorimiz yok. Şimdiye kadar sahih kabul ettiğimiz teoriler de boşa çıkabiliyor.
2017 yılında yayınlanan bir makale, dimağımızın çalışma formuyla ilgili 100 yıllık bir teoriyi boşa çıkardı. Bu makale, dimağımızda nöronların ateşlenmesi için gerekli mekanizmalar konusunda bir açıklama yaparken aşikâr zihinsel illetleri da açıklıyor.
1907 yılında Louis Lapicque, dimağ hücre zarına uygulanan voltajın, akım arttıkça nasıl arttığını ortaya koymuştu. Ayan bir noktadan sonra, had hücreleri tansiyon nedeniyle atmalar yapıyor. Yani dimağ, Lapicque’e nazaran gereğince sinyal almazsa aşikâr ihtarları yapmıyordu. Bugün kullanılan birden fazla nöral şema da bu varsayım üzerine şekillendirilmişti.
Lapicque’nin bu bahisteki fikirleri elbette ki tartışmanın son sonu değil. Bilim daha fazla tez-antitez-sentez üçlüsüne nazaran ilerler, haliyle de bu teoriye karşı bir çalışma elbette yapılacaktı.
Yeni makalenin müelliflerinden Ido Kanter, araştırmada kullandıkları sistemin aslında 1980’li yıllardan bu yana test gayesiyle kullanılabileceğini belirtirken, görüşün çok kök salmış olması nedeniyle bu keşfin onlarca yıl geç kaldığını söyledi.
Yapılan çalışmada, teori iki farklı açıdan ele alındı. Bunlardan birincisi, elektrik atma vakasının dimağın tam olarak nereden tetiklendiğine nazaran reaksiyonunu incelemek oldu. Gayrısı de çok sayıda uyaranın tek bir nöronun tetiklenmesi üzerindeki tesiri idi.
Çalışmanın sonuçlarına nazaran bir nöronun uyarılma doğrultusu, ne cins bir sinyal gönderdiği üzerinde direkt tesirliydi. Yeni çalışma, nöronların kategorilenmesi ve muayyen bir doğrultuda güçlü sinyaller üretilmesi için değerli bir yenilik sunmuş oluyor.
Bu çalışma ile birlikte anlaşılan zihinsel illetlerin nasıl ortaya çıktığı da daha âlâ halde anlaşılabilir. Yıllar içerisinde biriken bütün bilgiyi bir anda devreden atmak yanına yeni haber ışığında tekrar inceleyecek olan araştırmacılar, gelecek çalışmalar için de bolca çalışma sahası yaratmış oldular.
Araştırma, dimağ hücrelerinin kombine olarak nasıl hareket ettiklerini ve nasıl kompleks davranışlar sergilediklerini ortaya çıkarmak konusunda değerli bir adım kabul ediliyor.
Araştırma, Scientific Reports’da yayımlandı.