[ Haftalık Unutulmaz Oyun Müzikleri köşemizde hafızalarımızdan çıkmak bilmeyen, hepimizde derin izler ve tatlı anılar bırakan oyun müziklerini birlikte hatırlıyoruz. ]
Kartuşlu oyun devirlerinin altın çağı. Türk aile standartlarının olmazsa olmazı Almancı kuzenler kendilerine bir SNES aldıkları için pek çok oyun ile birlikte konuttaki NES’lerini bana yolluyor. Hayatımın en değerli ve en heyecanlı günleri beni beklerken gelen oyunları üfleye üfleye oynamaya başlıyorum…
Kirby’s Adventure’s ile başlayan maceram Metroid ile devam ediyor. Elimdeki kartuşları teker teker sistemde deniyor, kendime mütenasip bir oyun seçmek için uğraşıyorum. En ahir poşetin içerisinde üzerinde kırbaç tutan bir karakterin bulunduğu Castlevania 2’yi buluyorum. Ve bu oyun hayatımı değiştiriyor.
Aslında Simon’s Quest her vakit yepyeni NES üçlemesinin berbat kardeşi olarak görülür. Gitgide hantallaşan denetimler, vaktine nazaran yenilikçi olsa da epeyce can sıkıcı olan gece gündüz döngüsü ve başka pek çok sebep Castlevania 2’nin hayran kitlesi tarafından pek ziyade sevilmemesine yol açıyor. Ama bu oyunun kendisini çok daha şahsi yapan bir avantajı var: Bloody Tears.
Oyunun birinci nahiyesine adım attığınız anda adeta iliklerinize endişe enjekte eden bu müzik, vakit içerisinde Castlevania serisinin ayrılmaz bir modülü haline dönüştü. Japon besteci Kenichi Matsubara tarafından bestelenen bu kişisel modül bugün bile tüylerimi diken diken ediyor.
Son devirlerde Netflix animasyonu olarak hayatımıza geri dönen Castlevania, 2. serisinin değerli bir sahnesinde Bloody Tears’ı kullanarak beni kazanmayı başardı. Bu arada hala okumadıysanız animasyonun 2. serisinin incelemesine buradan ulaşabilirsiniz.