Günümüzde kutlamalarda, düğünlerde ve çeşitli tertiplerde bir çeşit görsel cümbüş olarak patlatılan havai fişekler, birinci kere patladığında maksat rastgele bir kutlama ya da cümbüş değildi. Velev bir kimyacının yaşadığı şanssızlık sonucu patlamıştı.
Bu patlamanın gerisindeyse geçmiş yüz yıllarda ömür uzatmak, taşı altına çevirmek üzere birçok farklı meydanda denemeler yapılan simya yatıyordu. Çin’de mahsusen ölümsüzlüğü bulmak için kullanılan simya, bu meydanda değerli gelişmeler kaydedemese de günümüz kutlamalarına farklı bir renk katmayı başardı.
Ölümsüzlüğü bulmaya çalışan ama havai fişeği bulan Çinli kaşif, birinci olarak kömür ile oksitleyici nitelikteki potasyum nitratı karıştırdı. Akabinde kömürün tutuşma sıcaklığını düşürecek olan sülfürü de bu karışıma ekledi ve barut patladı. 9.yy Çin kaynaklarında anlatıldığına nazaran, bu vaka sonrası çalışılan bina büsbütün kül, bilim kişilerinin elleri ve yüzleri yandı.
Bu karışım, daha sonraları diyaneti ritüeller ve yılbaşı kutlamalarında kullanıldı. O devranlar şimdi şu an ki havai fişekler üzere rengarenk de değildi, yalnızca patlamadan ibaretti ve berbat ruhları kovduğuna inanılıyordu.
Çok farklı gayeler için üretilen ve barut ismi verilen bu icat, çok daha sonraları savaşlarda da kullanıldı ve tahminen de yerkürenin gidişatını değiştirdi. Başkaca barutu 13.yy’da Avrupa’ya götüren isim de Marco Polo oldu.