Ağlatan Aşk Şiiri
Ağlatan Kısa Aşk Şiirleri
Geceyi Ağlatan Kadın
Kehribar renkli sacları omuzuna dokulmuş
Gozlerini gunlerce kanlı yaşlar burumuş
Dunya ona değil o dunyaya tam kusmuş
Bir narin cicekti o hep kırılıp dokulmuş
Sanki dunyanın tum derdi coktu sırtına
Umudu hic kalmadı mutlu yaşamdan yana
Kederler geldi hep, ayrılık peşinsıra
Sevgiler, mutluluk, yaşamında kapkara
Işıklar tukendi kadının aydınlık dunyasında
Gunduzler gece oldu karanlık her yanında
Uzansa bir ışık yok kahretti dostlarına
Anladı ki tum dostluklar zeval yollarında
Gece onun tek dostu tek sırdaşı olmuştu
Sabahlara dek başbaşa mutsuzlukla dolmuştu
Karanlıklar gozyaşlarına kara bir kucak olmuştu
Dertleşti gecelerce artık gun acmaz olmuştu
Goklerde yıldızlar vardı hepsi bir bir sondu
Mehtabın kızıl rengi hep siyaha burundu
Umit yok beyazlara sanki birbirine kustu
Kehribar saclı kadının sacları aklara dondu
Bir gece sabaha dek kanlı bir yağmur yağdı
Hıckırıkla boğulan guclu şimşekler caktı
Her tarafı kara sis kara duman kapladı
Anladı ki o kadın, sonunda gece de ağladı
Ayrılık mektubu
Ayrılık mektubu dun gece gecti elime
Ağlamak istedim yaş dolu gozlerimle
Acele cevap yaz demişsin
Satırlarında bana ağlama demişsin
Uzulme aşk bazen guldurur bazen ağlatır
Bizim aşkımız ağlatan aşk demişsin
Aşkımı duşundu mu rahatlatır diye
Kelimelerinde bana maziyi duşunme demişsin
Seviyorsan beni azda olsa
Dediklerimi ne olur yap demişsin
Kusmek istedim sensiz hayata
Not olarak darılma demişsin
Birini sev sende benim sevdiğim gibi
Seversen mutlu ol demişsin
Oysaki ben sonsuza kadar seni bekleyecektim
Zarfın ustune beni bekleme demişsin
SENSiZLiK Mi BENi AĞLATAN
Yine sensiz gecen bu gecemde
Goz yaşlarım benimle birlikte
Elimde senin resmin
Dalar giderim yine eski gunlere
Hayat sevince,sevilince guzelmiş
Ben sevdim sevilmedim
Bu yuzden butun umutsuzluğum,kırgınlığım
Birtek ona nefretim
Sevdiğinin yolunu beklemekmiş zor olan
Sevilmeyi umit etmekmiş beni ağlatan
Geceleri ağlarımya ben hani
Yıldızlar şahidim olsun diye belkide
Zaten birtek onlar şu karanlık gecemi aydınlatan
Birtek onlar ben kaybolmuşken yol gosteren
Sadece onlar bana sevmeyi oğretip ,
Sevilmeyi beklememi soyleyenler
BENİ AĞLATMA
Yalnızım kimsem yok ben bir mecnunum,
Sevgilim ağlayıp beni ağlatma
Gozlerim yaşlıdır teselli et de,
Sakın ha! Ağlayıp beni ağlatma
Sevgiye şefkate muhtacım muhtac,
Gul oyna ne olur biraz neşe sac,
Misk kokan gullerden yap bana bir tac,
Yapamam deyip de beni ağlatma
Sana bir sozum var gul bahcesinden,
Teşrif et icelim aşk badesinden,
İlkbahar da oten bulbul sesinden,
Dinlemem deyip de beni ağlatma
Boyun selvi gibi uzun ve ince,
Bakmamak elde mi seni gorunce,
Unutamam seveceğim omrumce,
Sevemem deyip de beni ağlatma
Kırlarda koşalım ucarcasına,
Bir dere misali coşarcasına,
Cennet bahcesinde yaşarcasına,
Gulemem deyip de beni ağlatma
Anlattıkca kış vuruyor satırlarıma
Anlattıkca uşuyor, anlattıkca ısınıyor yureğim
Bugun sardunyalarım da acmadı
Belki de kuskun renklere
Ellerimde gunah gibi yaşayamadıklarım
Sensiz soluyorum anlayacağın
Mavi mavi oluyorum
Duyuyor musun, orada mısın,
Var mısın, yok musun?
Bir tek şeyi unutma!
Seni sevdim ben
Yanarak, yıkılarak
Aklıma her geldiğinde ağlayarak
Ağlatan Mutluluk
Cıksam şimdi guzelliğin gokyuzune
Dolaşsam
Gorsem butun tanrısal sevgileri
Olumsuzluğun sofrasına bağdaş kursam
Ve anlatsam
Anlatsam o ağlatan mutluluğu
Bilmem inanır mı bana mavilikler
Suskun bir coşkunun doruklarında
Purkopuk ve ruzgarlı
Bir nehir kahkahasıydı gozyaşı
Vivaldi boyle dinlenirmiş meğer
Mutluluk bile sensiz cekilmezmiş
Ben ki yaşamı toprak bilmiştim
Nice tohumlar ekmiştim bunca yıl
Gec anladım
Aşkın tohumu sensiz ekilmezmiş
Sessizlik acarken zulum bahceleri
Gozlerinde bir anda dort mevsim
Her mevsimin guzelliğinde sen
Bunca ayrık ve diken icinden
Gule cıkmak işte budur desem
Bilmem inanır mı bana cicekler
İcimde sayısız denizlerin şahlandığı
O gunu tarihlesem şimdi
Irmak ırmak cizsem zamanın yuzune
Adına sonsuzluk desem
Ve her saniyesini o sonsuzluğun
An be an şiirleştirmek istesem
Bilmem inanır mı bana sozcukler
Ağlatan Kısa Aşk Şiirleri
Geceyi Ağlatan Kadın
Kehribar renkli sacları omuzuna dokulmuş
Gozlerini gunlerce kanlı yaşlar burumuş
Dunya ona değil o dunyaya tam kusmuş
Bir narin cicekti o hep kırılıp dokulmuş
Sanki dunyanın tum derdi coktu sırtına
Umudu hic kalmadı mutlu yaşamdan yana
Kederler geldi hep, ayrılık peşinsıra
Sevgiler, mutluluk, yaşamında kapkara
Işıklar tukendi kadının aydınlık dunyasında
Gunduzler gece oldu karanlık her yanında
Uzansa bir ışık yok kahretti dostlarına
Anladı ki tum dostluklar zeval yollarında
Gece onun tek dostu tek sırdaşı olmuştu
Sabahlara dek başbaşa mutsuzlukla dolmuştu
Karanlıklar gozyaşlarına kara bir kucak olmuştu
Dertleşti gecelerce artık gun acmaz olmuştu
Goklerde yıldızlar vardı hepsi bir bir sondu
Mehtabın kızıl rengi hep siyaha burundu
Umit yok beyazlara sanki birbirine kustu
Kehribar saclı kadının sacları aklara dondu
Bir gece sabaha dek kanlı bir yağmur yağdı
Hıckırıkla boğulan guclu şimşekler caktı
Her tarafı kara sis kara duman kapladı
Anladı ki o kadın, sonunda gece de ağladı
Ayrılık mektubu
Ayrılık mektubu dun gece gecti elime
Ağlamak istedim yaş dolu gozlerimle
Acele cevap yaz demişsin
Satırlarında bana ağlama demişsin
Uzulme aşk bazen guldurur bazen ağlatır
Bizim aşkımız ağlatan aşk demişsin
Aşkımı duşundu mu rahatlatır diye
Kelimelerinde bana maziyi duşunme demişsin
Seviyorsan beni azda olsa
Dediklerimi ne olur yap demişsin
Kusmek istedim sensiz hayata
Not olarak darılma demişsin
Birini sev sende benim sevdiğim gibi
Seversen mutlu ol demişsin
Oysaki ben sonsuza kadar seni bekleyecektim
Zarfın ustune beni bekleme demişsin
SENSiZLiK Mi BENi AĞLATAN
Yine sensiz gecen bu gecemde
Goz yaşlarım benimle birlikte
Elimde senin resmin
Dalar giderim yine eski gunlere
Hayat sevince,sevilince guzelmiş
Ben sevdim sevilmedim
Bu yuzden butun umutsuzluğum,kırgınlığım
Birtek ona nefretim
Sevdiğinin yolunu beklemekmiş zor olan
Sevilmeyi umit etmekmiş beni ağlatan
Geceleri ağlarımya ben hani
Yıldızlar şahidim olsun diye belkide
Zaten birtek onlar şu karanlık gecemi aydınlatan
Birtek onlar ben kaybolmuşken yol gosteren
Sadece onlar bana sevmeyi oğretip ,
Sevilmeyi beklememi soyleyenler
BENİ AĞLATMA
Yalnızım kimsem yok ben bir mecnunum,
Sevgilim ağlayıp beni ağlatma
Gozlerim yaşlıdır teselli et de,
Sakın ha! Ağlayıp beni ağlatma
Sevgiye şefkate muhtacım muhtac,
Gul oyna ne olur biraz neşe sac,
Misk kokan gullerden yap bana bir tac,
Yapamam deyip de beni ağlatma
Sana bir sozum var gul bahcesinden,
Teşrif et icelim aşk badesinden,
İlkbahar da oten bulbul sesinden,
Dinlemem deyip de beni ağlatma
Boyun selvi gibi uzun ve ince,
Bakmamak elde mi seni gorunce,
Unutamam seveceğim omrumce,
Sevemem deyip de beni ağlatma
Kırlarda koşalım ucarcasına,
Bir dere misali coşarcasına,
Cennet bahcesinde yaşarcasına,
Gulemem deyip de beni ağlatma
Anlattıkca kış vuruyor satırlarıma
Anlattıkca uşuyor, anlattıkca ısınıyor yureğim
Bugun sardunyalarım da acmadı
Belki de kuskun renklere
Ellerimde gunah gibi yaşayamadıklarım
Sensiz soluyorum anlayacağın
Mavi mavi oluyorum
Duyuyor musun, orada mısın,
Var mısın, yok musun?
Bir tek şeyi unutma!
Seni sevdim ben
Yanarak, yıkılarak
Aklıma her geldiğinde ağlayarak
Ağlatan Mutluluk
Cıksam şimdi guzelliğin gokyuzune
Dolaşsam
Gorsem butun tanrısal sevgileri
Olumsuzluğun sofrasına bağdaş kursam
Ve anlatsam
Anlatsam o ağlatan mutluluğu
Bilmem inanır mı bana mavilikler
Suskun bir coşkunun doruklarında
Purkopuk ve ruzgarlı
Bir nehir kahkahasıydı gozyaşı
Vivaldi boyle dinlenirmiş meğer
Mutluluk bile sensiz cekilmezmiş
Ben ki yaşamı toprak bilmiştim
Nice tohumlar ekmiştim bunca yıl
Gec anladım
Aşkın tohumu sensiz ekilmezmiş
Sessizlik acarken zulum bahceleri
Gozlerinde bir anda dort mevsim
Her mevsimin guzelliğinde sen
Bunca ayrık ve diken icinden
Gule cıkmak işte budur desem
Bilmem inanır mı bana cicekler
İcimde sayısız denizlerin şahlandığı
O gunu tarihlesem şimdi
Irmak ırmak cizsem zamanın yuzune
Adına sonsuzluk desem
Ve her saniyesini o sonsuzluğun
An be an şiirleştirmek istesem
Bilmem inanır mı bana sozcukler