Ankilozan Spondilit, münhasıran omurgayı etkileyen süregen, ağrılı, ilerleyici, yalnızca kas iskelet sistemi ile sonlu olmayıp bazen cilt, göz, bağırsak ve kalp damar üzere kıymetli organları da etkileyen, nedeni tam olarak bilinmeyen iltihabi romatizmal bir hastalıktır.
Ankiloz; omurgaların birleşmesi, spondilit; omurgaların ilthabı manasına gelmektedir.
Hastalar mahsusen bel ve kalça ortamında olmak üzere, boyun, sırt, göğüs kafesi ve bazen omurga dışı eklemlerin ağrısı ile başvurabilirler.
İstirahat sonrası ve sabahları ağır olan ağrı yakınması egzersiz ve aktivite ile azalmaktadır. Sabahları yataktan kalktığında hissedilen omurga sertliği ve tutukluğu ekseriyetle 30 dakikadan uzun müddet devam etmektedir.
Genç hastalarda vücudun kelam edilen yerlerinde sinsi başlayan, gece yatakta artan, yatakta sağ sola dönmeyi kısıtlayan, sabaha sahih artan bel ağrısı, konum değiştiren kalça ağrıları tipiktir. Bu özellikleri ankilozan spondilitteki ağrıyı bel fıtığı başta olmak üzere öteki mekanik ağrı denilen ve iltihapi olmayan bel ağrılarından ayırt etmeye yardımcı olmaktadır.
Hastalar hikayelerinde umumiyetle 3 aydan uzun müddettir bazen yıllardır devam eden ağrılardan yakınırlar. Öne eğilmekte, ayakkabı ve çoraplarını giymede zorlandıklarını tabir edebilirler. Bu yakınmalar omurgalar arasındaki eklemlerin esnekliğini, hareketliğini kaybetmesine bağlıdır.
Bazen de kas kirişlerinin kemiğe yapışma ortamlarında iltihabi bir reaksiyona yol açmaktadır. Entesit denilen bu durum topuk ve birçok yerde ağrı olarak kliniğe yansımaktadır.
Halsizlik yorgunluk, ateş, kilo kaybı üzere bulgular faal hastalık devrinde ağrıya eşlik edebilir.
Hastalık erkeklerde 2-3 kat daha çokça görülür ve çoğunlukla 20-30 yaş arası periyotta başlar.
Fizik muayene ve radyolojik görüntüleme tanıda değerlidir. Kan tetkiklerinin tanıdaki bölgesi sonludur.
Ankilozan Spondilit; beğenilen üveit, barsaklarda itihap, kalpte ileti yani ritim bozuklukları, kalp kapak patolojleri ve aort denilen ana atar damarda iltihap yapabilir. Akciğeri etkileyebilir ayrca göğüs kafesi eklemlerini tuttuğu için bu eklemlerin devir içinde esnekliğini kaybetmesine bağlı olarak akciğer hacmini azaltabilir, ağız içinde tekrarlayan aftöz ülserler gelişebilir.
Ana yahut pederden teğe bir evlatlara geçen bir hastalık değildir. Illetin oluşumunda suçlanan insan HLAB27 doku antijeni ankilozan spondilit hastalarının %90’ınında mevcuttur. HLA B27 saptanan ankilozan spondilit hastasının evladında bu marazın gelişme riski %20’dir.
Ankilozan spondilitin tedavisi hasta eğitimi ile başlamaktadır. Illetin ömür uzunluğu devam eden iltihabi bir hastalık olduğu hastaya ve ailesine anlatılmadır. İlaç tedavisinde gaye; ağrıyı kesmek, marazın ilerlemesini durdurmak yahut en azından yavaşlatmak, ilaçların ve marazın yol açtığı osteoporoz üzere istenmeyen durumlara karşı hastayı korumaktır.
Illetin şiddetine ve ilaçlara verilen karşılığa nazaran tedavi farklılık gösterebilir. Klasik antiromatizmal ilaçlara karşılık vermeyen hastalarda biyolojik ilaçlar kullanılmaktadır. Bunlar nispeten tesirli lakin değerli yan tesirleri olan maliyeti yüksek ilaçlardır.
Akupunktur, Nöralterapi, Fitoterapi, Plates üzere tamamlayıcı tedavi seçenekleri hastaların mevcut kliniğine olumlu ek sağlar.
Tertipli boyun, sırt, bel, eklem egzersizleri, duruş ve teneffüs egzersizlerinin tertipli yapılması günlük ömür kalitesi açısından kıymetlidir. Yüzme, günde 20 dakika sırtüstü ya da yüzükoyun düz yatılması postür için yarar sağlayacak öbür tekliflerdir.
Ankiloz; omurgaların birleşmesi, spondilit; omurgaların ilthabı manasına gelmektedir.
Hastalar mahsusen bel ve kalça ortamında olmak üzere, boyun, sırt, göğüs kafesi ve bazen omurga dışı eklemlerin ağrısı ile başvurabilirler.
İstirahat sonrası ve sabahları ağır olan ağrı yakınması egzersiz ve aktivite ile azalmaktadır. Sabahları yataktan kalktığında hissedilen omurga sertliği ve tutukluğu ekseriyetle 30 dakikadan uzun müddet devam etmektedir.
Genç hastalarda vücudun kelam edilen yerlerinde sinsi başlayan, gece yatakta artan, yatakta sağ sola dönmeyi kısıtlayan, sabaha sahih artan bel ağrısı, konum değiştiren kalça ağrıları tipiktir. Bu özellikleri ankilozan spondilitteki ağrıyı bel fıtığı başta olmak üzere öteki mekanik ağrı denilen ve iltihapi olmayan bel ağrılarından ayırt etmeye yardımcı olmaktadır.
Hastalar hikayelerinde umumiyetle 3 aydan uzun müddettir bazen yıllardır devam eden ağrılardan yakınırlar. Öne eğilmekte, ayakkabı ve çoraplarını giymede zorlandıklarını tabir edebilirler. Bu yakınmalar omurgalar arasındaki eklemlerin esnekliğini, hareketliğini kaybetmesine bağlıdır.
Bazen de kas kirişlerinin kemiğe yapışma ortamlarında iltihabi bir reaksiyona yol açmaktadır. Entesit denilen bu durum topuk ve birçok yerde ağrı olarak kliniğe yansımaktadır.
Halsizlik yorgunluk, ateş, kilo kaybı üzere bulgular faal hastalık devrinde ağrıya eşlik edebilir.
Hastalık erkeklerde 2-3 kat daha çokça görülür ve çoğunlukla 20-30 yaş arası periyotta başlar.
Fizik muayene ve radyolojik görüntüleme tanıda değerlidir. Kan tetkiklerinin tanıdaki bölgesi sonludur.
Ankilozan Spondilit; beğenilen üveit, barsaklarda itihap, kalpte ileti yani ritim bozuklukları, kalp kapak patolojleri ve aort denilen ana atar damarda iltihap yapabilir. Akciğeri etkileyebilir ayrca göğüs kafesi eklemlerini tuttuğu için bu eklemlerin devir içinde esnekliğini kaybetmesine bağlı olarak akciğer hacmini azaltabilir, ağız içinde tekrarlayan aftöz ülserler gelişebilir.
Ana yahut pederden teğe bir evlatlara geçen bir hastalık değildir. Illetin oluşumunda suçlanan insan HLAB27 doku antijeni ankilozan spondilit hastalarının %90’ınında mevcuttur. HLA B27 saptanan ankilozan spondilit hastasının evladında bu marazın gelişme riski %20’dir.
Ankilozan spondilitin tedavisi hasta eğitimi ile başlamaktadır. Illetin ömür uzunluğu devam eden iltihabi bir hastalık olduğu hastaya ve ailesine anlatılmadır. İlaç tedavisinde gaye; ağrıyı kesmek, marazın ilerlemesini durdurmak yahut en azından yavaşlatmak, ilaçların ve marazın yol açtığı osteoporoz üzere istenmeyen durumlara karşı hastayı korumaktır.
Illetin şiddetine ve ilaçlara verilen karşılığa nazaran tedavi farklılık gösterebilir. Klasik antiromatizmal ilaçlara karşılık vermeyen hastalarda biyolojik ilaçlar kullanılmaktadır. Bunlar nispeten tesirli lakin değerli yan tesirleri olan maliyeti yüksek ilaçlardır.
Akupunktur, Nöralterapi, Fitoterapi, Plates üzere tamamlayıcı tedavi seçenekleri hastaların mevcut kliniğine olumlu ek sağlar.
Tertipli boyun, sırt, bel, eklem egzersizleri, duruş ve teneffüs egzersizlerinin tertipli yapılması günlük ömür kalitesi açısından kıymetlidir. Yüzme, günde 20 dakika sırtüstü ya da yüzükoyun düz yatılması postür için yarar sağlayacak öbür tekliflerdir.