Beslenme; yalnızca ruhsal yahut sosyolojik bir hadise olarak algılanmamalı, bunun fizyolojik açıdan çok daha büyük bir değer taşıdığı unutulmamalıdır. Besinlerin içerdiği protein, vitamin ve mineral üzere besin öğeleri beslenmede büyük kıymet taşımaktadır. Kuru baklagiller bitkisel kaynaklı olmalarına karşın çok güzel birer protein kaynağıdır. Kompleks karbonhidratlar ve posa (lif) cephesinden de zengindir. Doğal olarak kolesterol ve yağ içermezler.
Sırf haşlanıp servis edildiğinde pek çokça lezzetli olmasa da gayri besinlerle bir araya getirildiğinde tat bakımından çok farklı lezzetler elde edilebilir.
Tek başına yahut gayrı besinlerle karıştırılarak mercimek, ezogelin yahut Minestrone çorbası vb hazırlanabilir. Velev et, tavuk suyu, domates yahut suyu ile daha lezzetli bir hale getirilebilir.
Yeşil salatalara haşlanmış fasulye eklenebilir.
Zeytinyağlı kuru barbunya, humus ve fava biçiminde mezeler hazırlanabilir.
Makarna soslarında biftek yahut tavuk etiyle fasulye üzere baklagiller püre haline getirilerek domates, biber, fesleğen, kekik, sarımsak üzere eklerle hazırlanabilir.
Kuru baklagiller sınırlı nispetlerde tahıllarla karıştırılır ve uygun pişirilirse, proteinin biyoyararlılığı artar. Örnek olarak; nohut ile bulgur yahut kuru fasulye ile pirinç pilavının bir arada tüketilmesi çok daha yararlı olacaktır. Velev mercimekli bulgur pilavı, erişteli mercimek, nohutlu pirinç pilavı, mercimek köftesi üzere farklı alternatifler de üretilebilir. Kalsiyum, çinko, magnezyum ve demir istikametinden de güçlü olan kuru baklagiller B12 dışındaki B vitaminleri ve E vitamini cihetinden de zengindir.
C vitamini kaynakları ile birlikte yendiğinde demirin biyoyararlılığı yükselir. Kuru baklagiller posa (lif) içeriği en yüksek besin öbeğidir. Sonunda midenin boşalma suratını ve ince bağırsaklardan glikoz emilimini yavaşlatarak kan şekerini dengelemektedir. Birebir devranda kan kolesterolü ve kan basıncını da dilek edilen seviyelerde tutmaya yardımcı olmaktadır. Midede su ile birlikte şişerek tokluk hissi vermektedir.
Dışkılama sayısını ve sıklığını artırarak kabızlığı, binaenaleyh kalın bağırsak kanserini önleyici tesirler gösterir. Posalı yiyeceklerin diyette artırılmasıyla, çiğneme ve hasebiyle tükürük salgısının artışı, besin alımının ise azalması kelam konusu olmaktadır. Yapılan ilmî çalışmalarda diyetin posa içeriği ile birtakım illetlerin oluşum sıklığı arasında ilintiler olduğu saptanmıştır.
Çalışma sonuçlarına nazaran az posalı diyet alan topluluklarda kalın bağırsak illetlerinin (Ör: Polipozis, kolitis ve kanser), aterosklerozisin (özellikle koroner ve aortik hastalıklar) ve apandistin görülme sıklığı artmakta, birebir vakitte divertikül marazların güzelleşmesi gecikmektedir. Posanın birtakım ilaç, kimyasal boyalar ve ek öğelerinin toksik tesirlerini azalttığına dair antitoksik özelliği de mevcuttur. Öte yandan yüksek posalı diyetlerle beslenen topluluklarda kalp illetleri, divertikül illetler, hemoroitler, kolon kanserleri, şeker illeti, şişmanlık nadir görülmektedir. Bu nedenle haftada 1 2 sefer kuru baklagillerin yenilmesinde yarar vardır.