İmanımızı, tahkiki imanla ve salih amellerle güçlendireceğiz Allah’a olan imanımız arttıkça, ona karşı hayamız o nispette artmaya başlar
Salih amellerin başında “bir saati bir sene ibadet hükmünde olan tefekkür gelir Tefekkürle Allah’ın bizi yoktan var ettiği, varlıkta durdurduğu, bin bir çeşit nimetleri bize ihsan ettiği, bundan sonra da cennet gibi ebedi bir saadet hayatını sırf merhametinden lütfedeceği ve benzeri milyonlarca nimeti düşünmek, Allah’ı sevmeye götürür Bu sevgi ise, ona karşı bir haya duygusunun yeşermesine vesile olur Çünkü, bu kadar iyiliklerine rağmen ona karşı gereken şükrü eda etmediğimizi düşündüğümüz zaman, ondan haya etmemek mümkün değildir
İşin başında marifetullah gelir Allah’ı hakkıyla tanımak ise, ancak tahkiki imanla mümkün olur Böyle iman olduğu zaman atomdan yıldızlara, böcekten file, çiçekten bahara her şeyde Allah’ın sonsuz rahmetinin izini, özünü yüzünü gömüş olacağız
Böyle bir tefekkür, sürekli bir huzuru Allah’ın huzurunda olduğumuzu fark etme imkânını verir Her zaman huzurunda olduğumuzu, onun her an bizi görmekte olduğunu düşündüğümüz o yüceler yücesi rabbimize karşı hakkıyla kulluk edemediğimizi, hatta isyan ettiğimizi düşündükçe ona karşı utanma ve haya duygumuz kabaracaktır
Tahkiki imanı elde etmenin en kolay bir yolu, özellikle bu asırda Risalei Nur Külliyatı olduğuna yüz binlerce insan şahitlik etmektedir Bu eserlerde tahkiki iman sayesinde her varlıkta, her yerde her zaman Allah’ın sonsuz rahmetinin, ihsanlarının, iyiliklerinin izlerini görmek mümkün olmaktadır
“İnsan iyiliğin kulukölesidir kaidesi gereğince, Allah’ın bu iyiliklerini yakından temaşa eden bir insan, Allah’ı daha yakından tanımak ister ve her gün biraz daha okuyarak imanını pekiştirir Bu imanın kuvvetlenmesi nispetinde de Rabbı rahimine karşı gereken görevlerinin hakkıyla yapmadığı için haya eder Onun rahmetini incittiği, şefkatini müteessir ettiği, iyiliklerini unuttuğu için kusur işlediğini anlar ve utanmaya başlar
“Haya duygusu imandandır (Buhari, İman, 16)
manasındaki hadisi şerifin ifadesi çok açıktır İmanın gücü nispetinde haya duygusu artar
İman ile haya arasındaki ilişkiyi güzelce ortaya koyan hadislerden biri de şudur: Abdullah b Mesud analtıyor:
Resulullah (asm) 'Allah’tan gereği gibi haya edin' diye buyurunca, biz: ‘Allah’a hamdolsun; biz Allah’tan hakkıyla haya ediyoruz’ dedik Bunun üzerine Resulullah (asm):
‘Öyle değil; Allah’tan gereği gibi hakkıyla haya etmek; başı ve onun barındırdığı (organları), karnı ve onun barındırdığı (iç organları Allah’â karşı isyandan) korumandır; ölüm ve faniliği sık sık hatırlamandır Ve (şunu da unutmamak gerekir ki) ahiret yurdunu kazanmak isteyen kimse dünyanın zinetlerini terk eder İşte kim bunları yaparsa Allah’tan hakkıyla, gereği gibi haya etmiş olur (Tirmizi, Kıyamet, 24)
Bu hadisin verdiği dersin özeti şudur: Allah’a sağlam bir imanla bağlanmak, onun emir ve yasaklarından ibaret olan takvayı esas almak, iman ve salih amel işlemektir Diğer bir ifadeyle: “Allah’tan gereği gibi, haya edin manasındaki hadisin ifadesi:
“Allah’tan gereği gibi korkun karşı gelmekten sakının (Âli İmran, 3102)
mealindeki ayette ifade edilen hakikatin aynısıdır (bk Tuhfetu’lAhvezî, 7130)
(Sorularla İslamiyet)
Salih amellerin başında “bir saati bir sene ibadet hükmünde olan tefekkür gelir Tefekkürle Allah’ın bizi yoktan var ettiği, varlıkta durdurduğu, bin bir çeşit nimetleri bize ihsan ettiği, bundan sonra da cennet gibi ebedi bir saadet hayatını sırf merhametinden lütfedeceği ve benzeri milyonlarca nimeti düşünmek, Allah’ı sevmeye götürür Bu sevgi ise, ona karşı bir haya duygusunun yeşermesine vesile olur Çünkü, bu kadar iyiliklerine rağmen ona karşı gereken şükrü eda etmediğimizi düşündüğümüz zaman, ondan haya etmemek mümkün değildir
İşin başında marifetullah gelir Allah’ı hakkıyla tanımak ise, ancak tahkiki imanla mümkün olur Böyle iman olduğu zaman atomdan yıldızlara, böcekten file, çiçekten bahara her şeyde Allah’ın sonsuz rahmetinin izini, özünü yüzünü gömüş olacağız
Böyle bir tefekkür, sürekli bir huzuru Allah’ın huzurunda olduğumuzu fark etme imkânını verir Her zaman huzurunda olduğumuzu, onun her an bizi görmekte olduğunu düşündüğümüz o yüceler yücesi rabbimize karşı hakkıyla kulluk edemediğimizi, hatta isyan ettiğimizi düşündükçe ona karşı utanma ve haya duygumuz kabaracaktır
Tahkiki imanı elde etmenin en kolay bir yolu, özellikle bu asırda Risalei Nur Külliyatı olduğuna yüz binlerce insan şahitlik etmektedir Bu eserlerde tahkiki iman sayesinde her varlıkta, her yerde her zaman Allah’ın sonsuz rahmetinin, ihsanlarının, iyiliklerinin izlerini görmek mümkün olmaktadır
“İnsan iyiliğin kulukölesidir kaidesi gereğince, Allah’ın bu iyiliklerini yakından temaşa eden bir insan, Allah’ı daha yakından tanımak ister ve her gün biraz daha okuyarak imanını pekiştirir Bu imanın kuvvetlenmesi nispetinde de Rabbı rahimine karşı gereken görevlerinin hakkıyla yapmadığı için haya eder Onun rahmetini incittiği, şefkatini müteessir ettiği, iyiliklerini unuttuğu için kusur işlediğini anlar ve utanmaya başlar
“Haya duygusu imandandır (Buhari, İman, 16)
manasındaki hadisi şerifin ifadesi çok açıktır İmanın gücü nispetinde haya duygusu artar
İman ile haya arasındaki ilişkiyi güzelce ortaya koyan hadislerden biri de şudur: Abdullah b Mesud analtıyor:
Resulullah (asm) 'Allah’tan gereği gibi haya edin' diye buyurunca, biz: ‘Allah’a hamdolsun; biz Allah’tan hakkıyla haya ediyoruz’ dedik Bunun üzerine Resulullah (asm):
‘Öyle değil; Allah’tan gereği gibi hakkıyla haya etmek; başı ve onun barındırdığı (organları), karnı ve onun barındırdığı (iç organları Allah’â karşı isyandan) korumandır; ölüm ve faniliği sık sık hatırlamandır Ve (şunu da unutmamak gerekir ki) ahiret yurdunu kazanmak isteyen kimse dünyanın zinetlerini terk eder İşte kim bunları yaparsa Allah’tan hakkıyla, gereği gibi haya etmiş olur (Tirmizi, Kıyamet, 24)
Bu hadisin verdiği dersin özeti şudur: Allah’a sağlam bir imanla bağlanmak, onun emir ve yasaklarından ibaret olan takvayı esas almak, iman ve salih amel işlemektir Diğer bir ifadeyle: “Allah’tan gereği gibi, haya edin manasındaki hadisin ifadesi:
“Allah’tan gereği gibi korkun karşı gelmekten sakının (Âli İmran, 3102)
mealindeki ayette ifade edilen hakikatin aynısıdır (bk Tuhfetu’lAhvezî, 7130)
(Sorularla İslamiyet)