kurtuluş savaşı şiirleri
Kurtuluş Savaşı
Kağnıları taşır kadınlar,
Askerler hücumdadırlar,
Bu uzun savaşı,
Üzüntüyle bekler analar
Mustafa Kemal kaburgasını kırar,
Vatanı yasa boğar,
Engebeli Kurtuluş Savaşı'nı,
En sonunda kazanırlar
Osmanlı Devleti kaldırılır,
Dünyada uzlaşma sağlanır,
Eğitimde,ölçülerde yenilikler uygulanır,
Mustafa Kemal duygulanır
Ahmet Çelik
ATATÜRK KURTULUŞ SAVAŞINDA
Bir gemi yanaştı Samsun'a sabaha karşı
Selamlama durdu kayığı, çaparası, takası
Selam durdu tayfası
Bir duman tüterdi bu geminin bacasından
Bir duman
Duman değildi bu
Memleketin uçup giden kaygılarıydı
Samsun limanına bu gemiden atılan
Demir değil
Sarılan anayurda
Kemal Paşanın kollarıydı
Selam vererek Anadolu çocuklarına
Çıkarken yüce komutan
Karadeniz'in halini görmeliydi
Kalkıp ayağa ardı sıra baktı dalgalar
Kalktı takalar,
Müsade verseydi Kemal Paşa
Arkasında gürleyip giderlerdi
Erzurum'a kadar
Cahit KÜLEBİ
Kurtuluş Savaşı
Kara duman çöktü yurdun başına
Düşmanın emrini dışladı atam
Kalleş İngiliz'in yurtta işi ne
Bu Nedenle savaşa başladı atam
Saldırdı düşmanlar sardı vatanı
Kalleş kurşunları yıktı mekanı
Çağırdı atamIZ silah tutanı
Bütün düşmanları fişledi atam
Samsundan Sivas'a misyon yüklendi
Yurdun her yerinden canlar eklendi
Düşmanlar şaşırdı kaçtı saklandı
Haini vatanda haşladı atam
Kurtuluş savaşı sarınca yurdu
Mehmetçik kalleşe hançeri vurdu
Kurtuldu yurdumuz Murada erdi
Düşmanı göğsünden şişledi atam
Yiğitler can verdi Türk sancağına
Kolaylık geldi yurdun dört bucağına
Sevgi ateşini yurt bucağına
Sevgiyle yakarak besledi atam
İffetim namusum canımdır vatan
Damarımda coşan kanımdır vatan
Mutlu yaşanacak günümdür vatan
Egemen Türkiye düşledi atam
Minnet borcumuz var paşadan ere
Ordumuz nöbette böyledir töre
Cumhuriyet iffet düşürmem yere
Hür dersini işledi atam
Murat duman der ancak; Şehitler verdim
Böylece kurtuldu bu aziz yurdum
Yiğit Kahramana selama durdum
Düşmanı sırtüstü tuşladı atam
KURTULUŞ SAVAŞI DESTANI
YIL 1915
VATANIMIN üzerinde kara bulutlar;
Bize karşı birleşmişler, tüm düşmanlar
Ermeniler bir yanda,
İngilizler bir yanda,
Fransızlar başka bir yanda
Bütün haçlı zihniyeti bir arada,
Parsellemişler VATANIMI kendi aralarında
KAHPE DÜŞMANLAR, BU VATAN SİZE KALIR MI?
TÜRK ’ÜN ASALETİNE ZİNCİRLER DAYANIR MI?
İşgal başlamış; şehir şehir halkı, kasaba kasaba,
Işkence başlamış, silahsız halka,
Mazlumların feryadı, yükselmiş arşa
Evler talan edilmiş
Evler harap
Irk canlı canlı yakılmış
Süngülerin ucuna bebeler takılmış
Taş üstünde taş,
Baş üstünde baş,
Bırakmamakmış, niyetleri
Ağır olacak elbet, bu zalimlerin diyetleri
TÜRK ’ÜN ASİL KANINI
TÜRK ’ÜN VATAN SEVDASINI
TÜRK ’ÜN GÖĞSÜNDEKİ İMANINI
Hesaba katamamışlar
Aldanmışlar, yanılmışlar
Yüze, onla
Silaha, yabayla
Topa, imanla
Elif ’in kağnısıyla
Nene hatunun baltasıyla
Sütçü imamım fetvasıyla
Zekiye çocuğun VATAN sevdasıyla
Başladı VATAN savunması
Her savaştan geldi başarı havası
Yıl 1919
Bir kurtarıcı çıktı ortaya
Halkı topladı bir araya
Adı: MUSTAFA KEMAL ’Dİ,
Başkumandandı
Savaşlar yönetti,
Zaferlere imza attı
Vatan kurtarılmaya başlandı
Çanakkale ’den, Dumrupınar ’dan
Antep ’cilt, Urfa ’dan
İzmir ’den, İstanbul ’dan
Galibiyet haberleri geldi her yerden
BİR DESTAN YAZILDI, ŞEREFLE, ŞANLA
BİR EPOPE YAZILDI, ŞEHİTLE, KANLA
BU VATAN KURTARILDI BÜYÜK CEFAYLA
Bu VATANI sevmeliyiz
Bu VATANI korumalıyız
Bu VATANI yüceltmeliyiz
GEREKTİĞİNDE BU VATAN İÇİN ÖLMELİYİZ
Yılmaz Çelik
Kurtuluş savaşı
Kağnıları taşır kadınlar,
Askerler hücumdadırlar,
Bu uzun savaşı,
Üzüntüyle bekler analar
Mustafa Kemal kaburgasını kırar,
Vatanı yasa boğar,
Engebeli Kurtuluş Savaşı'nı,
En sonunda kazanırlar
Osmanlı Devleti kaldırılır,
Dünyada uzlaştırma sağlanır,
Eğitimde,ölçülerde yenilikler uygulanır,
Mustafa Kemal duygulanır
Mustafa Kemal'in Kağnısı
Yediyordu Elif kağnısını,
Kara geceden geceden
Sankim elif elif uzuyordu, inceliyordu,
Uzaktan cephelerin acısıydı gıcırtılar,
İnliyordu dağın ardı, yasla,
Her bir heceden heceden
Mustafa Kemal ’in kağnısı derdi, kağnısına
Mermi taşırdı öteye, dağ taş aşardı
Çabuk giderdi, çok götürürdü Elifçik,
Nam salmıştı asker içinde
Bu kere yine herkesten evvel almıştı yükünü,
Doğrulmuştu yola evvelden evvelden
Öküzleriyle kardeş gibiydi Elif,
Yemezdi, içmezdi, yemeden içmeden onlar,
Kocabaş, çok ihtiyardı, çok zayıftı,
Mahzundu bütün bütün Sarıkız, yanısıra,
Gecenin ulu ağırlığına aleyhinde,
Hafiftiler, inceden inceden
İriydi Elif, kuvvetliydi kağnı başında
Elma elmaydı yanakları, üzüm üzümdü gözleri,
Kınalı ellerinden rüzgar geçerdi daim;
Toprak gülümserdi çarıklı ayaklarına
Alını, yeşilini kapmıştı, geçirmişti,
Niceden, niceden
Durdu ansızın Kocabaş, ova bayır durdu,
Nazar mı değdi göklerden, ne?
Dah etti, değil Dahha dedi gitmez,
Ta gerilerden başka kağnılar yetişti geçti gacur gucur
Nasıl dururdu Mustafa Kemal ’in kağnısı
Kahroldu Elifçik, düşünceden düşünceden
Aman Kocabaş, ayağını öpeyim Kocabaş,
Vur beni, öldür beni, koma yollarda beni
Geçer götürür belli başlı, çocuk, mermisini askerciğin,
Koma yollarda beni, kulun köpeğin olayım
Bak hele üzerimden ses seda uzaklaşır,
Düşerim gerilere, iyceden iyceden
Kocabaş yığıldı çamura,
Büyüdü gözleri, büyüdü kalp kadar,
Örtüldü gözleri örtüldü her zaman
Kalır mı Mustafa Kemal ’in kağnısı, bacım
Kocabaşın yerine koştu kendini Elifçik,
Yürüdü düşman üzerine, yüceden yüceden
Fazıl Hüsnü DAĞLARCA *
Kurtuluş Savaşı
Kağnıları taşır kadınlar,
Askerler hücumdadırlar,
Bu uzun savaşı,
Üzüntüyle bekler analar
Mustafa Kemal kaburgasını kırar,
Vatanı yasa boğar,
Engebeli Kurtuluş Savaşı'nı,
En sonunda kazanırlar
Osmanlı Devleti kaldırılır,
Dünyada uzlaşma sağlanır,
Eğitimde,ölçülerde yenilikler uygulanır,
Mustafa Kemal duygulanır
Ahmet Çelik
ATATÜRK KURTULUŞ SAVAŞINDA
Bir gemi yanaştı Samsun'a sabaha karşı
Selamlama durdu kayığı, çaparası, takası
Selam durdu tayfası
Bir duman tüterdi bu geminin bacasından
Bir duman
Duman değildi bu
Memleketin uçup giden kaygılarıydı
Samsun limanına bu gemiden atılan
Demir değil
Sarılan anayurda
Kemal Paşanın kollarıydı
Selam vererek Anadolu çocuklarına
Çıkarken yüce komutan
Karadeniz'in halini görmeliydi
Kalkıp ayağa ardı sıra baktı dalgalar
Kalktı takalar,
Müsade verseydi Kemal Paşa
Arkasında gürleyip giderlerdi
Erzurum'a kadar
Cahit KÜLEBİ
Kurtuluş Savaşı
Kara duman çöktü yurdun başına
Düşmanın emrini dışladı atam
Kalleş İngiliz'in yurtta işi ne
Bu Nedenle savaşa başladı atam
Saldırdı düşmanlar sardı vatanı
Kalleş kurşunları yıktı mekanı
Çağırdı atamIZ silah tutanı
Bütün düşmanları fişledi atam
Samsundan Sivas'a misyon yüklendi
Yurdun her yerinden canlar eklendi
Düşmanlar şaşırdı kaçtı saklandı
Haini vatanda haşladı atam
Kurtuluş savaşı sarınca yurdu
Mehmetçik kalleşe hançeri vurdu
Kurtuldu yurdumuz Murada erdi
Düşmanı göğsünden şişledi atam
Yiğitler can verdi Türk sancağına
Kolaylık geldi yurdun dört bucağına
Sevgi ateşini yurt bucağına
Sevgiyle yakarak besledi atam
İffetim namusum canımdır vatan
Damarımda coşan kanımdır vatan
Mutlu yaşanacak günümdür vatan
Egemen Türkiye düşledi atam
Minnet borcumuz var paşadan ere
Ordumuz nöbette böyledir töre
Cumhuriyet iffet düşürmem yere
Hür dersini işledi atam
Murat duman der ancak; Şehitler verdim
Böylece kurtuldu bu aziz yurdum
Yiğit Kahramana selama durdum
Düşmanı sırtüstü tuşladı atam
KURTULUŞ SAVAŞI DESTANI
YIL 1915
VATANIMIN üzerinde kara bulutlar;
Bize karşı birleşmişler, tüm düşmanlar
Ermeniler bir yanda,
İngilizler bir yanda,
Fransızlar başka bir yanda
Bütün haçlı zihniyeti bir arada,
Parsellemişler VATANIMI kendi aralarında
KAHPE DÜŞMANLAR, BU VATAN SİZE KALIR MI?
TÜRK ’ÜN ASALETİNE ZİNCİRLER DAYANIR MI?
İşgal başlamış; şehir şehir halkı, kasaba kasaba,
Işkence başlamış, silahsız halka,
Mazlumların feryadı, yükselmiş arşa
Evler talan edilmiş
Evler harap
Irk canlı canlı yakılmış
Süngülerin ucuna bebeler takılmış
Taş üstünde taş,
Baş üstünde baş,
Bırakmamakmış, niyetleri
Ağır olacak elbet, bu zalimlerin diyetleri
TÜRK ’ÜN ASİL KANINI
TÜRK ’ÜN VATAN SEVDASINI
TÜRK ’ÜN GÖĞSÜNDEKİ İMANINI
Hesaba katamamışlar
Aldanmışlar, yanılmışlar
Yüze, onla
Silaha, yabayla
Topa, imanla
Elif ’in kağnısıyla
Nene hatunun baltasıyla
Sütçü imamım fetvasıyla
Zekiye çocuğun VATAN sevdasıyla
Başladı VATAN savunması
Her savaştan geldi başarı havası
Yıl 1919
Bir kurtarıcı çıktı ortaya
Halkı topladı bir araya
Adı: MUSTAFA KEMAL ’Dİ,
Başkumandandı
Savaşlar yönetti,
Zaferlere imza attı
Vatan kurtarılmaya başlandı
Çanakkale ’den, Dumrupınar ’dan
Antep ’cilt, Urfa ’dan
İzmir ’den, İstanbul ’dan
Galibiyet haberleri geldi her yerden
BİR DESTAN YAZILDI, ŞEREFLE, ŞANLA
BİR EPOPE YAZILDI, ŞEHİTLE, KANLA
BU VATAN KURTARILDI BÜYÜK CEFAYLA
Bu VATANI sevmeliyiz
Bu VATANI korumalıyız
Bu VATANI yüceltmeliyiz
GEREKTİĞİNDE BU VATAN İÇİN ÖLMELİYİZ
Yılmaz Çelik
Kurtuluş savaşı
Kağnıları taşır kadınlar,
Askerler hücumdadırlar,
Bu uzun savaşı,
Üzüntüyle bekler analar
Mustafa Kemal kaburgasını kırar,
Vatanı yasa boğar,
Engebeli Kurtuluş Savaşı'nı,
En sonunda kazanırlar
Osmanlı Devleti kaldırılır,
Dünyada uzlaştırma sağlanır,
Eğitimde,ölçülerde yenilikler uygulanır,
Mustafa Kemal duygulanır
Mustafa Kemal'in Kağnısı
Yediyordu Elif kağnısını,
Kara geceden geceden
Sankim elif elif uzuyordu, inceliyordu,
Uzaktan cephelerin acısıydı gıcırtılar,
İnliyordu dağın ardı, yasla,
Her bir heceden heceden
Mustafa Kemal ’in kağnısı derdi, kağnısına
Mermi taşırdı öteye, dağ taş aşardı
Çabuk giderdi, çok götürürdü Elifçik,
Nam salmıştı asker içinde
Bu kere yine herkesten evvel almıştı yükünü,
Doğrulmuştu yola evvelden evvelden
Öküzleriyle kardeş gibiydi Elif,
Yemezdi, içmezdi, yemeden içmeden onlar,
Kocabaş, çok ihtiyardı, çok zayıftı,
Mahzundu bütün bütün Sarıkız, yanısıra,
Gecenin ulu ağırlığına aleyhinde,
Hafiftiler, inceden inceden
İriydi Elif, kuvvetliydi kağnı başında
Elma elmaydı yanakları, üzüm üzümdü gözleri,
Kınalı ellerinden rüzgar geçerdi daim;
Toprak gülümserdi çarıklı ayaklarına
Alını, yeşilini kapmıştı, geçirmişti,
Niceden, niceden
Durdu ansızın Kocabaş, ova bayır durdu,
Nazar mı değdi göklerden, ne?
Dah etti, değil Dahha dedi gitmez,
Ta gerilerden başka kağnılar yetişti geçti gacur gucur
Nasıl dururdu Mustafa Kemal ’in kağnısı
Kahroldu Elifçik, düşünceden düşünceden
Aman Kocabaş, ayağını öpeyim Kocabaş,
Vur beni, öldür beni, koma yollarda beni
Geçer götürür belli başlı, çocuk, mermisini askerciğin,
Koma yollarda beni, kulun köpeğin olayım
Bak hele üzerimden ses seda uzaklaşır,
Düşerim gerilere, iyceden iyceden
Kocabaş yığıldı çamura,
Büyüdü gözleri, büyüdü kalp kadar,
Örtüldü gözleri örtüldü her zaman
Kalır mı Mustafa Kemal ’in kağnısı, bacım
Kocabaşın yerine koştu kendini Elifçik,
Yürüdü düşman üzerine, yüceden yüceden
Fazıl Hüsnü DAĞLARCA *