Sekiz kanser türünü yayılmadan erken saptamak ve çok sayıda insanın hayatını kurtarmak için tasarlanmış yeni bir kan testinden, heyecan verici derecede olumlu sonuçlar alındı Johns Hopkins Kimmel Kanser Merkezi’ndeki araştırmacılar tarafından yönetilen uluslararası ekibin geliştirdiği test, hastalığın varlığını gösteren iki farklı biyomarker türüyle oluşturuldu Kanseri erken tespit edebilen kan testi geliştirme araştırması, söz konusu tekniğin doğal zorluklarına karşın yavaş fakat emin adımlarla ilerliyor Kesin bir şekilde kanserin varlığına işaret eden spesifik biyolojik belirteçler bulmak zorlu bir süreç olmasına rağmen, yeni başarılar elde edildi
Testin geliştirilmesinde, Amerika’dan Johns Hopkins Üniversitesi, Texas Üniversitesi, Mayo Klinik ve Pittsburgh Üniversitesi’nin, Avustralya’dan Walter ve Eliza Hall Enstitüsü, Melbourne Üniversitesi ve Peter MacCallum Kanser Merkezi’nin, İtalya’dan San Raffaele Enstitüsü’nün de aralarında olduğu çok sayıda üniversite, merkez ve hastanenin işbirliğiyle yürütülen bu çok önemli ve uzun süren proje umut verici sonuçlara ulaşıldı
Purdue Üniversitesi’ndeki araştırmacılar, kanserin varlığını etkin şekilde gösterebilen bir dizi proteine odaklanırken, Johns Hopkins ekibi de, bir kan örneğinde mutasyona uğramış DNA’yı erken evre belirteçi olarak kullanabilen bir yöntemi geliştirmeyi başardı “CanserSEEK adı verilen bu yeni test, yumurtalık, karaciğer, mide, pankreas, özofagus, kolorektum, akciğer ve göğüs kanserlerinin taranması için iki tekniği birleştirdi
Test kapsamına giren bu kanserlerden beşi için kullanılan bir tarama yönteminin olmaması da araştırmanın önemini gösterdi Testin, ortalama riskli bireyler için, tarama testleri bulunmayan bu beş kanser tipinin (yumurtalık, karaciğer, mide, pankreas ve özofagus) tespit edilmesinde başarı oranı % 69 ila % 98 arasındaydı
Bu rakamlar daha ileri araştırmalara yol açacak kadar yüksek Cambridge’deki sıvı biyopsi uzmanı Rosenfeld, “Kanserlerin sadece yarısını yakalamış olsanız bile, bu harika ve ayrıca “CancerSEEKin henüz tanı konulamamış kanserleri saptayabilmesi büyük bir adım diyor Fransa’daki Montpellier Üniversitesi’nden, kanser araştırmacısı Catherine AlixPanabières, yanlış pozitiflik oranının genel popülasyonda daha yüksek olabileceği kaygısı duyduğunu, kimi sağlıklı görünen kişilerin, testin hedeflediği protein seviyelerini değiştiren iltihaplı hastalıkları barındırabilirleceğini belirtti
Araştırmacılardan Nickolas Papadopoulos, “Erken teşhis için seçilmiş biyolojik belirteçlerin bir kombinasyonunun kullanılması, kanser için tarama şeklimizi değiştirme potansiyeline sahip ve kanser tedavisinde çeşitli ilaç kombinasyonlarını kullanmaya benzeyen bir mantığı temel alıyor açıklamasını yaptı
Test sekiz proteine ve 16 gen segmentine odaklanan bir algılama panelinden oluşuyor Yanlış pozitifler hastalar üzerinde gereksiz sorunlara neden olabileceğinden, hedefleme hassaslığına büyük özen gösterildi Test, 812 sağlıklı kontrol deneğinden yalnızca yedisinde yanlış pozitif sonuç verdi Sonuçta, yüzde 99’luk bir hassaslık oranına erişilmiş oldu
Test, ayrıca daha önce kanser teşhisi konulmuş, metastazsız evrelerdeki 1005 hasta üzerinde denendi Ortalama olarak, testin genel başarı oranı % 70 oldu Ancak, bazı kanserlerin saptanması diğerlerine göre daha yüksek bir oranda sağlandı Meme kanserlerinde, % 33’lük başarı oranı ile en az doğru pozitif sonuç tespit edilirken, yumurtalık kanserlerinde olağanüstü derecede iyi sonuç alındı ve başarı oranı % 98 oldu
Testin dünya çapında geniş bir uygulama alanına kavuşması bir iki yıl daha gerektiriyor Araştırma ekibi, 10000’i aşkın sağlıklı deneği kapsayan çok geniş kapsamlı bir erken evrede belirleme çalışmasını sürdürüyor Diğer prospektif kanser kan testlerinde olduğu gibi, bu biyolojik belirteçlerin, tanımlamak amacıyla tasarlandıkları kanserler için ne ölçüde spesifik oldukları ve diğer faktörlerin incelenen protein seviyelerini etkileyip etkileyemeyeceği konusunda incelemeler sürmekte
Kaynakça:
Joshua D Cohen, Lu Li, Yuxuan Wang, Christopher Thoburn, Bahman Afsari, Ludmila Danilova, Christopher Douville et al,Detection and localization of surgically resectable cancers with a multianalyte blood test, Science Report, DOI:101126 eaar3247
Jillian Phallen, Mark Sausen, Vilmos Adleff, Alessandro Leal, Carolyn Hruban, James White, Valsamo Anagnostou, “Direct detection of earlystage cancers using circulating tumor DNA, Science Translational Medicine, Vol 9, Issue 403, eaan2415
Testin geliştirilmesinde, Amerika’dan Johns Hopkins Üniversitesi, Texas Üniversitesi, Mayo Klinik ve Pittsburgh Üniversitesi’nin, Avustralya’dan Walter ve Eliza Hall Enstitüsü, Melbourne Üniversitesi ve Peter MacCallum Kanser Merkezi’nin, İtalya’dan San Raffaele Enstitüsü’nün de aralarında olduğu çok sayıda üniversite, merkez ve hastanenin işbirliğiyle yürütülen bu çok önemli ve uzun süren proje umut verici sonuçlara ulaşıldı
Purdue Üniversitesi’ndeki araştırmacılar, kanserin varlığını etkin şekilde gösterebilen bir dizi proteine odaklanırken, Johns Hopkins ekibi de, bir kan örneğinde mutasyona uğramış DNA’yı erken evre belirteçi olarak kullanabilen bir yöntemi geliştirmeyi başardı “CanserSEEK adı verilen bu yeni test, yumurtalık, karaciğer, mide, pankreas, özofagus, kolorektum, akciğer ve göğüs kanserlerinin taranması için iki tekniği birleştirdi
Test kapsamına giren bu kanserlerden beşi için kullanılan bir tarama yönteminin olmaması da araştırmanın önemini gösterdi Testin, ortalama riskli bireyler için, tarama testleri bulunmayan bu beş kanser tipinin (yumurtalık, karaciğer, mide, pankreas ve özofagus) tespit edilmesinde başarı oranı % 69 ila % 98 arasındaydı
Bu rakamlar daha ileri araştırmalara yol açacak kadar yüksek Cambridge’deki sıvı biyopsi uzmanı Rosenfeld, “Kanserlerin sadece yarısını yakalamış olsanız bile, bu harika ve ayrıca “CancerSEEKin henüz tanı konulamamış kanserleri saptayabilmesi büyük bir adım diyor Fransa’daki Montpellier Üniversitesi’nden, kanser araştırmacısı Catherine AlixPanabières, yanlış pozitiflik oranının genel popülasyonda daha yüksek olabileceği kaygısı duyduğunu, kimi sağlıklı görünen kişilerin, testin hedeflediği protein seviyelerini değiştiren iltihaplı hastalıkları barındırabilirleceğini belirtti
Araştırmacılardan Nickolas Papadopoulos, “Erken teşhis için seçilmiş biyolojik belirteçlerin bir kombinasyonunun kullanılması, kanser için tarama şeklimizi değiştirme potansiyeline sahip ve kanser tedavisinde çeşitli ilaç kombinasyonlarını kullanmaya benzeyen bir mantığı temel alıyor açıklamasını yaptı
Test sekiz proteine ve 16 gen segmentine odaklanan bir algılama panelinden oluşuyor Yanlış pozitifler hastalar üzerinde gereksiz sorunlara neden olabileceğinden, hedefleme hassaslığına büyük özen gösterildi Test, 812 sağlıklı kontrol deneğinden yalnızca yedisinde yanlış pozitif sonuç verdi Sonuçta, yüzde 99’luk bir hassaslık oranına erişilmiş oldu
Test, ayrıca daha önce kanser teşhisi konulmuş, metastazsız evrelerdeki 1005 hasta üzerinde denendi Ortalama olarak, testin genel başarı oranı % 70 oldu Ancak, bazı kanserlerin saptanması diğerlerine göre daha yüksek bir oranda sağlandı Meme kanserlerinde, % 33’lük başarı oranı ile en az doğru pozitif sonuç tespit edilirken, yumurtalık kanserlerinde olağanüstü derecede iyi sonuç alındı ve başarı oranı % 98 oldu
Testin dünya çapında geniş bir uygulama alanına kavuşması bir iki yıl daha gerektiriyor Araştırma ekibi, 10000’i aşkın sağlıklı deneği kapsayan çok geniş kapsamlı bir erken evrede belirleme çalışmasını sürdürüyor Diğer prospektif kanser kan testlerinde olduğu gibi, bu biyolojik belirteçlerin, tanımlamak amacıyla tasarlandıkları kanserler için ne ölçüde spesifik oldukları ve diğer faktörlerin incelenen protein seviyelerini etkileyip etkileyemeyeceği konusunda incelemeler sürmekte
Kaynakça:
Joshua D Cohen, Lu Li, Yuxuan Wang, Christopher Thoburn, Bahman Afsari, Ludmila Danilova, Christopher Douville et al,Detection and localization of surgically resectable cancers with a multianalyte blood test, Science Report, DOI:101126 eaar3247
Jillian Phallen, Mark Sausen, Vilmos Adleff, Alessandro Leal, Carolyn Hruban, James White, Valsamo Anagnostou, “Direct detection of earlystage cancers using circulating tumor DNA, Science Translational Medicine, Vol 9, Issue 403, eaan2415