arkadaşım mı sevgilim mi niçin seçmek zorundayım

Merabalar yeni aza oldum itiraf etmeliyim ki sırf kâğıda dökmek içindi Neysee başlıyım ben

o güne dek kimseyi sevmemiştim arkadaşlarım bana özenirdi mutluyum diye aşk diye bi şeyden haberim yoktu herkesle yalnızca dalgasına konuşurdum bir sürü arkadaşım vardı fakat yakın 34 taneydi biri kızdı diğerleri erkekti fakat kardeşimlerdi benim her şeyimi anlatabilirdim onlara çok iyi süre geçirirdik yediğimiz farklı gitmezdi neyse o güne kadar kimseyi sevmemiştim lise sona geçtim ve 3sınıfta bi gün kütüphane nöbetçisiydik arkadaşımla sigara içmeye çıktık 15 dakika sonra okul biticekti okulun arkasındaydık yol vardı ordan o an geçti ordan yanımdaki arkadaşımla selamlaştılar ve yürüdü gitti aslında daha önce feysten konuşmuştuk ve bana sevgili elde etmek istediğini söylemişti ben o kadar yazmıyordum bile ona neyse derken ben dost olarak görüyorum seni diyip çıkardım arkadaşlıktan yan o zamanlar sonradan selam verdiği arkadaşıma dedim şunla konuş söyle hoşlanıyormuş senden falan fakat haberim yok gibi davran benim diye işte oda konuştu falan o günün akşamı feysten ekledi beni ve yazdı sonradan konuşmaya başladık bazende karşılasıyorduk selam falan veriyordu geçiyorduk sonradan fakat her akşam feysten konuşmaya başladık fazla güzeldi herşey derken 3nisanda benimsn dedi bana biz buluşuyorduk arada fazla güzeldi ticaret meslekde okuduğu için staja gitmesi lazımdı ve 4,5 ay orda kalıcaktı emrindeki o zamana kadar küçük ayrılıklar oldu 1 ay içinde onun kadar gözü arkada kalıcağını biliyordu erkek arkadaşlarımı kabullenemiyordu lakin ben arama hudut koyarım falan diye konuştuk ve halletmiştik neyse bu gitti lakin çok karışıyordu bana arkadaşlarımdan vazgeçmemi istedi ben yapamam dedim çok zorladı hatta ayrıldı bile kız olan arkadaşımı bile istemiyordu hatalı düşünceleri yüzünden fakat ben her zaman bakımlı oldum bugüne değin annemlerle bile aramız fena oluyodu bana karıştıkları için ben çok bağlandım ilk kez fazla sevdim böyle birini lakin defalarca müdahale etti inanmadı arkadaşlarımla bi yere gidicem dediğimde bile benden ayrılırdı lakin bende bağlandım ya ona bırakamadım defalarca arkadaşlarımla onun aralarında kaldım utanarak söylüyorum bir iki kerede yalan söyledim ona nasıl olsa uzaktaydı kavga etmeyelim diye eve gdiiyorum dedim arkadaşlarımlaydım bi iki kez yakaladı biliyorum yanlış bişey yaptığımı ama o zorluyordu beni onunda çok sevdiğini biliyordum hissediyordum lakin yalan yüzünden ayrıldı benden haklıydıda işte ben uğraştım çabaladım yeniden olduk lakin arkadaşlarımı istemiyordu bende konuşmuyordum arkadaşlarımla ona karşısında beni ele verdikleri için sonuçta onların arkadaşlarıydım neyse biz devam ediyorduk ama her zaman bi burukluk vardı bende arkadaşlarım yoktu çünkü en değer verdiğim ahali her gün beraber olduğum halk müziği sonradan bi gün baskılarına karışmalarına dayanamadım ve ayrıldım şu lahza eski arkadaşlarımdan biriyle iyiyiz kız olanla başka bir sebepten nedeniyle konuşmuyoruz lakin öteki arkadaşımla konuşmadım hiç bazı şeyler sormam gerekli cesaret edemedim ama onlada arada konuşuyoruz ben onnu çok seviyorum çok yalnız hissediyorum kendimi bazen onu suçluyorum ama onun yüzünden oldu diye ama seviyorum ben arada arıyo çok güzel konuşuyo dayanaamıyorum ağlıyorum oda ağlıyor ya ara sıra en çokda bu mahvediyo beni 10 gün sonradan gelicek takriben bundan böyle bittiğimize inandırdım kendimi dedi bugün bana okullar açılıcak bi 13 gün daha sonra falan ve arkadaşlarım bununla beraber derslik arkadaşlarımlada aram bozuk yalnızım ve fazla fena bi şart
buda bana dinle dediği şarkı arkadaşlarım bana özenirdi mutluyum diye aşk diye bi şeyden haberim yoktu herkesle yalnızca dalgasına konuşurdum bir sürü arkadaşım vardı sizce acilen napmalıyım