Ayrildik, ama neden....

biz tanışalı iki ayı geçti, tanıştığımızda 3 ay önce kardeşi ölüm etmişti ve biz bir ilişkiye başladık ölüm acısını bukadar yakından yaşamış biriyle beraber olmanın bana neler yaşatacağının farkındaydım kimseye olmadığım dek özverili oldum ona, başlarda herşey güzeldi bana tapmışcasına aralıksız aramalar mesajlarsonradan azaldı ve bana yalnız kalmak istediğini kimseyle konuşmak istemediğini ve bunun bana özel olmadığını syledi ve ben de onu yalnız bıraktım ne dek istemesem de çünkü böyle mutlu olacağına kendini toparlayabileceğine inandım o beni arayana kadar da bekledim ve aradıherşey tekrar eskisi gibiydi,bbir süre sonra tekrar böyle bişey istedi benden, bundan böyle ağzından özel tek bir sözcük duymuyordum bu sefer reddettim biz bir ilişki yaşıyorsak iyi yada fena her derhal yanına olacağımı söyledim ama birka gün aramadım bi akşam aradığımda telefonlarımı hiç açmadı ertesi günde o kadar okadar mesaj attım, konuşmak istemediğini aramamamı söyledi ben de ısrarla aradım bağırarak açtı telefonu, ben de içimdekileri söyledim terketmek istediğimi belirttim o da hayır demedizaten ayrılıktan korkusu olsaydı o kadar yapmazdı diye düşündümterketmek için elinden geleni yaptı ben de tamamladım
bundan böyle insanlara güvenip güvenmeme konusunda ne yapacağımı bilemiyorum, doğrusu bahane mi ediyodu kardeşinin ölümünü, yahut ben mi hata yaptım bilmiyorum beni gerçekte sevseydi böyle yaparmıydı?