Çeşit belirleyen oyunlar vardır. Bu oyunlar ortasında en çok dikkat çekenlerden biri mutlaka Turtle Rock Studios tarafından oyuncularla buluşturulan Left 4 Dead serisidir. Dağıtımcılığını Half-Life, Portal üzere efsane oyunları hazırlayan Valve’ın yaptığı L4D ve L4D2, çıktıkları periyotta çok değerli muvaffakiyetler elde ettiler.
Bugün tahminen bu başarıyı idrak etmek sıkıntı olabilir fakat Turtle Rock Studios, yalnızca bir Co-Op nişancı oyunu yapmamıştı. Birebir vakitte yesyeni bir oyun çeşidi oluşturmuştu. Doğal olarak L4D çok kısa mühlet içerisinde dünya çapında büyük bir fenomen haline geldi. Pekala, neden böylesine ünlü bir oyunun tekrar bizlerle buluşması için 11 yıl bekledik?
Yanıt aslında çok kolay: Valve. Valve çok uzun bir müddettir 2010 öncesi oyunlarına bir devam üretimi hazırlamıyor. Portal, Half-Life üzere yapılmarın devam oyunları asla gelmedi. Hatta son 15 yılda Half-Life ismine gördüğümüz tek yeni şey VR oyunu olan Alyx oldu.
Turtle Rock Studios ise bu süreçte Evolve üzere farklı işleri denedi ve sonunda herkesin beklediği Zombi nişancı oyunu L4D’in manevî devamı olan Back 4 Blood ile geri döndü.
Özünde 4 kişi bir ortaya gelip, zombi biçtiğimiz bir oyun Back 4 Blood ve bu hakikaten de çok eğlenceli. Evet, bugüne kadar tıpkı çeşitte pek çok oyun oynadım ancak Turtle Rock’ın kurduğu dinamikler sahiden de her seferinde daha etkileyici oluyor. Üstelik ortadan 11 yıl geçmesi, dünyanın değişmesi ve yeni mekanikler Back 4 Blood’ı çok daha ilgi cazip hale getiriyor.
Left 4 Dead ile Back 4 Blood ortasındaki en büyük farkların başında yönettiğimiz karakterler var. Evvelce hayatta kalmaya çalışan vatandaşların uğraşına ortak olurduk lakin dedim ya, artık her yerde bu var. Back 4 Blood’da profesyonel zombi avcılarını oynuyoruz. Zombileri darma duman edecek, kentleri kurtaracak ve sivilleri inançlı yerlere taşıyacak Cleaner ismi verilen bir grubuz.
Oyunda seçebileceğimiz 8 farklı Cleaner var ve hepsi hem kendilerine özel hem de kadroya özel kimi yararlı yeteneklere sahipler. Her bir karakterin kendine özel yetenekleri kişisel oynanış biçimini etkilerken, kadro yeteneklerini birbiriyle eşleştirerek güçlü uğraşların altından kalkmaya çalışıyorsunuz. Birtakım karakterler vazife sırasında ekstra hakka sahip olabiliyor (Mom), kimileri da Hoffman üzere tüm ekibe ek cephane dayanağı sağlayabiliyor. Bunları keşfedip savaş alanında bir ortaya getirdiğinizde, şahane bir oynanışın önü açılıyor.
Görüntü oyunlarında kart sistemleri çok tanınan olsa da, oyuncular pek bu sistemin entegre edildiği işleri sevmeyebiliyorlar. Zira birtakım üretimciler işi fazla mikro ödemeye dökebiliyorlar. Hatta benim hatırladığım bu işi en âlâ yapan oyunlardan biri Titanfall’du. Seçtiğiniz avantaj kartlarıyla maçta üstünlük sağlamaya çalışıyordunuz ve sistem çok adildi, ayrıyeten mikro ödemeye de kapalıydı.
Misal bir sistemi Back 4 Blood’da kullanıyor. Oyuncular 100’den fazla kart ortasından 15 tane kartı kullanarak bir misyon öncesi hazırlığı yapabiliyorlar. Oyunun başında bir deste içinden birkaç kart seçiyor ve sonrasında her düzey için bir kart kazanıyorsunuz. Başlangıçta kolay kartlar gelirken, ilerledikçe çok daha tesirli kartlar karşınıza çıkıyor. Aslında alışagelinmiş bir sistem.
Kartların bir başka hoş tarafıysa birtakım bariz avantaj sağlayan kartların penaltı bonuslarıyla bir arada gelmesi. Mesela Ammo Mule size yüzde 75 daha fazla cephane sağlıyor ancak oyundaki medkitler, bandajlar için kullandığınız dayanak slotunu kapatıyor. Yahut Quick Kill maksat almadan ateş ettiğinizde yüzde 50 isabet arttırıyor lakin bu kere de ADS (Sol tetik yahut sağ fare tuşuyla yakınlaştırıp ateş etme) kapanıyor.
Şayet evvelki oyunları oynadıysanız Back 4 Blood’da devasa bir silah havuzu ve özelleştirme seçenekleri sizi bekliyor. 30’dan fazla silah, özelleştirme seçeneklerinin bolluğu ve rahatlığı oyunun her bir kısmını daha eğlenceli kılıyor. Her misyonun başında biriktirdiğiniz kaynaklarda yesyeni silahlar alabilir ve onları dilediğiniz üzere özelleştirebilirsiniz.
Özelleştirme konusuna değiniyorum zira bu türlü oyunlarda silahların sayısının fazla olması çok bir şey söz etmez. Değerli olan kendi silahımızı oluşturabilmektir. Bu mevzuda Back 4 Blood hakikaten de eli bol bir oyun. Oyunda düşen eşyaların bir kısmının arkadaşlarınızla paylaşılabilmesi de istediğiniz modların yahut silahların çok daha rahat elde edilebilmesini sağlayabiliyor. Yardımlaşmanın en düzgün düzeyde olması için oyunu arkadaşlarınızla oynamanız kural tabi.
Back 4 Blood’un ana senaryosu 30 kısımdan oluşuyor. Evvelki oyunlara nazaran daha büyük ve daha keşfedilebilir kısımlar sunuluyor. Zati bu haritalar ve senaryolar ACT olarak ayrılıyor. Birinci iki perde pek eğlenceli ve kolayken, üçüncü perde itibariyle işler ziyadesiyle ciddileşiyor. Elbette zorluk ayarı kazanacağınız oyun içi para ( Copper) ve daha birçok sistem etkileyebiliyor.
Oyuncuya karşı oyuncu yani PvP modu da epey eğlenceli. Swarm ismi verilen bu modda bir taraf Cleaner’ları yönetirken, öteki taraf Ridden’ları (oyundaki zombi varlıkların genel adı) yönetiyor. Fakat bu mode çok fazla giremediğim için ayrıntıları daha sonra ekleyeceğim.
Sonuç olarak düşman çeşitliliği, oynanış dinamikleri ve bilindik tadıyla Back 4 Blood çok hoş bir iş olmuş. Arkadaşlarınızla birlikte vakit geçirmeniz için en hoş üretimlerden biri diyebilirim.
