bitkilerden mucize topla

bitkilerden mucize topla karanfilin saça faydaları Yemeklerimizde kullandığımız ya da gün içerisinde nehir olarak tükettiğimiz bitkilerin cildimize, vücudumuza ve ruhumuza olan yararlarını biliyor musunuz? Salvia officinalis L bitkisinin yapraklarıdır Bilhassa Adriatik denizi çevresinde doğal olarak yetişen Adaçayı bitkisinin, günümüzde Arnavutluk, Yunanistan, İtalya, Fransa, İngiltere, ve Amerika’da kültürü yapılmaktadır Cins ismi olan Salvia, Latince salvere (eklemek) kelimesinden gelmektedir Bu bitki eski Mısırlılar, Yunanlılar ve Romalılar döneminden beri kullanılmaktadır Eski Mısırlılar bu drogu doğurganlık, bereket, verimlilik amacıyla kullanmakta idiler Adaçayı yaprakları Anadolu’da uzun yıllardan beri kullanılmaktadır Adaçayı, bu geleneksel kullanılışında doğal tonik etkisi sebebiyle seçim edilmektedir Aloe Vera Ülkemizde sarı dayanıklılık olarak da bilinir Güney ve Kuzey Afrika’da kültürü yapılan bir bitkidir Gövdesi kısa ve odunsu, yaprakları 1550 cm boyunda, üçgen şeklinde etli ve kenarları sert dişlidir Sarımsı kırmızı renkli çiçek açar Bitki dıştan cilde sürüldüğünde nemlendirici ve bere iyi edicidir bu nedenle kozmetik ürünlerinde sık yer alır Ağızdan alındığında sindirime tezgâhtar olur Barut ağacı kabuğu Rhamnus frangula L türünün kurutulmuş dal kabuklarıdır Bu tür 26 m yükseklikte, dikensiz ve kışın yapraklarını döken bir ağaçtır Barut ağacı tüm Avrupa’da, Batı Asya’da ve Kuzey Afrika’da yetişmekte olup, kısa süreli olarak geçici peklik problemlerinde kullanılmaktadır Biberiye yaprağı Rosmarinus officinalis L (Labiatae) türünün kurutulmuş yapraklarıdır Biberiye 50100 cm yükseklikte çiçekleri solgun mavi renkli, çalı görünüşünde kışın yapraklarını dökmeyen fazla yıllık bir bitkidir Doğal olarak Akdeniz bölgesinde ve Portekiz’de yetişmektedir Günümüzde Fransa, Fas, İspanya, Portekiz, Güney Afrika, Hindistan, Çin, Avustralya, İngiltere ve Amerika’da kültürü yapılmaktadır Ülkemizde Güney Anadolu’da (Tarsus, Adana, İskenderun) yabani olarak yetişmektedir Bahçelerde süs bitkisi olarak da yetiştirilir Ticari materyal İspanya, Fransa, Fas, Tunus’ tan gelmektedir Biberiye Avrupa’da eski zamanlardan beri tonik ve uyarıcı olarak kullanılmaktadır Eski Yunanlılar döneminde, hafızayı kuvvetlendirmek ve konsantrasyonu arttırmak nedeniyle, bilginlerin başlarına biberiye çelenklerini taktığı söylenmektedir Biberiyenin antioksidan özelliği bulunmaktadır tek başına çok yüksek dozlarda kullanılmamalıdır, çeşitli yan etkilerinin bulunduğu belirtilmektedir Çay otu Anethum graveolens L türünün kurutulmuş olgun meyveleridir Bu cins 60 cm değin yükselebilen, tüysüz, bir takvim ve otsu bir bitkidir Yaprakları çok parçalı olan dereotunun sarı renkli çiçekleri, şemsiyeye benzemektedir Meyve 34 mm uzunlukta, koyu esmer renkli ve üzeri tüysüzdür Bu bitki Akdeniz bölgesinde, Güney Rusya’da doğal olarak yetişmektedir Tüm Avrupa’da olduğu gibi Kuzey ve Güney Amerika’da da kültürü yapılmaktadır Mide kasları üstünde, kasılmaları çözücü etkisi bulunmaktadır Gaza yan olarak midebağırsak sistemindeki krampların hafifletilmesine yardımcı olur Fesleğen Ocimum basilicum L türünün yapraklı ve çiçekli dallarıdır Bu tür 2040 cm yükseklikte, beyaz veya pembe çiçekli, bir yıllık ve otsu bir bitkidir Orijininin Hindistan, Afganistan, Pakistan olduğu düşünülmektedir Günümüzde tüm dünyada kültürü yapılmakta olup, ülkemizde Güney Anadolu’da yetiştirilmektedir Fesleğen, çiçekli ve yapraklı dallardan oluşmaktadır Yapraklar basit, saplı, 26 cm uzunlukta, oval şeklinde, kenarları seyrek dişli, özel kokulu ve baharlı lezzetlidir tek başına yüksek miktarlarda bilhassa hamilelerde kullanılmaması gerekmektedir Ginseng kökü Panax ginseng CA Meyer türünün kökleridir Bu tür 100 cm kadar kazık köklü, otsu ve çok takvim bir bitkidir Ginseng doğal olarak Kuzey doğu Çin 'in ormanlarında, Kore’de ve Rusya federasyonunun uzak doğu bölgesinde yetişmektedir Kültürü Çin, Japonya, Kore ve Rusya’da yapılmaktadır Çin’in Changbai dağında tek bir yerde hala yabani ginseng doğal olarak yetişmektedir Ginseng genel olarak 4 yılında çiçeklenmeye başlar ve kökleri 4 ile 6 sene arasında olgunluğa ulaşır 10 yıldan daha yaşlı kökler ilaç elde etmekte kullanılır Kökler çatallı ve etlidir Beyaz ve Kırmızı olarak iki değişiklik ginseng kökü bulunmaktadır Beyaz ginseng, kökün işlenmemiş formudur Bir Takım durumlarda daha da beyazlatılıp, kurutulur Kırmızı ginseng, taze Beyaz ginseng kökü kurutulmadan önce buharda bekletilerek elde edilmektedir Ginseng’in nesil ismi olan Panax Yunanca pan (tüm) ve akos (çare) den gelmektedir ve tüm tedavi olarak belirlenmektedir Gin (adam) ve seng (öz) anlamındadır 2000 yıl önce yazılan Shen Nong Ben Lao Sing kitabında Ginseng’in yardımcı kullanılışından bahsedilmektedir Uzakdoğu’da yüzyıllardır kullanılan bir bitkidir Bitkinlik ve güçsüzlük zamanlarında, iyileşme dönemlerinde egzersiz ve konsantrasyon kapasitesi düşüklüklerinde, kuvvetsizlik durumlarında, zihinsel ve fiziksel kapasitenin arttırılmasına yardımcı olur Huş ağacı Betula pendula Roth türünün kurutulmuş yapraklarıdır Bu bitki 30 cm’ye kadar artan bir ağaçtır Doğal olarak Avrupa’dan Kuzey Akdeniz bölgesine dek ve Sibirya’ dan Asya’nın ılıman bölgelerine kadar yetişmektedir İdrar arttırmaya yardımcı olan etkisiyle kullanılmaktadır Ihlamur çiçeği id Tilia türleri 1540 m bir boya erişebilen ve kışın yaprağını döken, çiçekleri sarımtırak beyaz renkli ve güzel kokulu ağaçlardır 65 enlemin kuzeyine dek Avrupa her tarafında doğal olarak yetişmektedir Avrupa ve Kuzey Amerika’da kültürü yapılmaktadır Bu ağaçlar yüz fit uzayabilirler İki cinsin çiçekleri toplanmaktadır Tilia cordata ve T platypus sırasıyla, minik yapraklı ıhlamur ve büyük yapraklı ıhlamur olarak bilinmektedir Bu cinsler tanen ve müsilaj içeriklerinden nedeniyle çiçeklerinden daha lezzetli akarsu yapılmaktadır Ihlamur ağacı ülkemizde bilhassa Kuzey Anadolu dağlarında yetişmektedir Çiçek durumları ilkbaharda el ile toplanır ve gölgede kurutulur Geleneksel olarak ıhlamur çiçeklerinin sakinleştirici etkisi vardır Çay olarak stres durumlarından kaynaklanan midebağırsak sistemi huzursuzluklarında kullanılmaktadır Isırgan yaprağı Isırganın fazla yıllık bir bitkidir Yabani olarak her iki yarıkürede, ılıman bölgelerde yetişmektedir Ticari olarak toplanılan ısırgan çoğunlukla yabani bitki olarak, Arnavutluk, Bulgaristan, Macaristan, Almanya, eski Sovyetler Birliği ve Yugoslavya topraklarından gelmektedir Memleketimizde aşağıdaki türlerin yaprakları kullanılmaktadır U dioica L (Büyük ısırgan otu): Fazla yıllık, ve otsu bir bitkidir Yapraklar koyu yeşil renkli, saplı, dişli taraflı ve brülör tüylü yaygın bir türdür U urens L (Ufak ısırgan otu): Bir takvim, ve otsu bir bitkidir Boyu 60 cm değin olabilir Yapraklar açık yeşil renkli, saplı, dişli cepheli ve yakıcı tüylüdür Urtica, Latince bir fiil olan urereden (yanmak) gelmektedir Bunun nedeni ısırganın brülör tüylerinin bulunmasıdır Cins ismi olan dioica çift genden gelmektedir Bunun nedeni bitkinin genel olarak erkek ve dişi çiçeklerin her ikisine birdenbire sahip olmasıdır Taze yapraklar deri ile temas edince deride kızartı ve yanma yapar Potasyum tuzları, organik asitler, vitamin C taşımaktadır Anadolu’da geniş bir kullanımı yer alan, ısırgan yaprakları, idrar arttırmaya muavin olan etkisiyle kullanılmaktadır Kakule meyvesi Eletteria cardamomum Maton türünün olgunlaşmadan önce toplanıp güneşte kurutulmuş meyveleridir Bu tür 35 m yükseklikte, büyük yapraklı, çok takvim bir bitkidir Doğal olarak Güney Hindistan ve Srilanka’ da yetişir Günümüzde tropikal iklimde Güney Asya’da ve Guatamala’ da yetiştirilmektedir Kakule, 618 mm uzunlukta 610 mm genişlikte üzeri boyuna buruşuk, bitik sarı ya da soluk yeşil renkli, 3 gözlü bir kapsüldür Tohumlar kaslı güzel kokulu ve baharlı lezzetlidir Baharat olarak kullanılır Arap ülkelerinde kahve ile karıştırılarak içilmektedir Karanfil Eugenia caryophyllata Thunb türünün kurutulmuş çiçek koncasıdır Bu nesil 20 m yüksekliğinde kışın yapraklarını dökmeyen bir ağaçtır Doğal olarak Molluk adalarında yetişmektedir Günümüzde Tanzanya, Madagaskar ve Brezilya gibi tropikal iklim bölgelerinde kültürü yapılmaktadır Karanf, 1017 mm uzunlukta, siyahımtırak renkli, çivi şeklinde bir çiçek tomurcuğudur Kaslı kokulu, yakıcı ve baharlı lezzetlidir Baharat olarak kullanılır Kediotu kökü Valeriana officinalis L türünün kurutulmuş kök ve yumrulardır Bu tür 1,5 m yüksekliğe dek erişebilen, beyaz çiçekli, çok yıllık ve otsu bir bitkidir Yumrular, yaklaşık 5 cm uzunlukta ve 23 cm çapındadır Etrafında 23 mm kalınlık ve 10 cm kadar uzunlukta kökler bulunur Üzeri sarımsı esmer bir kabukla kaplıdır Kediotu kökü doğal olarak nemli ormanlarda, hendeklerde, akarsu yataklarında yetişmektedir Tedavide kullanılan bir bitki olması dolayısıyla Belçika, İngiltere, Doğu Avrupa, Fransa, Almanya, Hollanda, Rusya federasyonu ve Amerika’da kültürü yapılmaktadır Eski Yunan ilaçlarından olan kedi otu kökü, Hipokrat, Dioscorides, Galen göre belirtildiği üzere uykusuzluğu karşı kullanılmaktaydı Dioscorides, Galen bu droga kötü kokusundan dolayı “phu isimini vermiştir Bu kokuyu kedilerin çok sevmesinden dolayı, Türkçe’de “Kediotu olarak adlandırılmaktadır İngilizce ismi Valerian, latince valereden (dinç ve dinç) gelmektedir Kedi otu kökünün rahatlatıcı etkileri iki asır önce açıklanmıştır Uyku getirici casus olarak yatmadan önce tercih edilen kediotu kökü, Papatya, melisa, çarkıfelek çiçeği, Sarı kantaron gibi öteki rahatlatıcı bitkilerle kombine şekilde kullanılmaktadır Keten tohumu Linum usitatissium L türünün olgun tohumlarıdır Bu nesil 3060 cm kadar yükseklikte, mavi çiçekli ve bir takvim bir kültür bitkisidir Keten tohumu, 46 mm uzunlukta, yumurta şeklinde, yassı, parlak, kırmızımtrak esmer renkli, kokusuz ve yağlıdır Keten tohumunun doğal orijininin Mısır olduğuna inanılmaktadır Mısır mezarlarında, bu bitkiden dokunan kıyafetler bulunmuştur Bütün dünyada birkaç yüzyıldır kültürü yapıldığı için coğrafi orijini muhakkak değildir Keten tohumu Avrupa’ya, Arjantin, Fas, Türkiye, Hindistan ve diğer ülkelerden ticaret yolu ile gelmektedir Kitabı mukaddesin Çıkış 28 'i bölümünde büyük rahip Jewish’in kıyafetinin ketenden yapıldığından bahsedilmektedir Günümüzde Asya’da, Avrupa’da ve Kuzey Amerika’daki terapotik kullanılışı, Eski Roma ilaçları ve hatta Eski Yunan ve Darı ilaçlarında kullanıldığı şekliyledir Pliny the Elder (ca 2379 CE) keten tohumunun kullanıldığı 30 ilaçtan bahsetmektedir Bunların içerisinde hafif laksatif, yüzeyel olarak belirli bir bölgedeki inflamasyonu eksilmek için yara lapasının içinde bulunduğundan belirtilmektedir Günümüz Çin farmakopesinde, halen peklik probleminde ve kaşınan kuru ciltte kullanıldığı belirtilmektedir Almanya’da keten tohumu laksatif olarak kullanılır Amerika’da tüketiciler genel olarak keten tohumunu dinç gıda ve doğal preparat olarak tercih etmektedir Doktoruna danışmadan, herhangi bir nedenle oluşan bağırsak iltihabı durumunda tek başına kullanılKmaması gerekmektedir Kimyon Carum carvi L türünün olgun meyveleridir Bu tür 30100 cm dek yükseklikte, beyaz ya da pembe çiçekli, parçalı yapraklı, fazla takvim ve otsu bir bitkidir Avrupa’da, Sibirya’da, Himalaya Dağlarında , Kafkas Dağlarında, Moğolistan, Fas’ta yetişmektedir Ülkemizde Doğu Anadolu’nun sulak çayırlarında yabani olarak bulunmaktadır Kimyon, 46 mm uzunlukta, esmer ya da parlak sarımtırak esmer renkli ve tüysüz tanelerdir Kaslı kokulu ve baharlı lezzetlidir Hazımsızlık ve karın bölgesinde gaz hissedilen durumlarda kullanılmaktadır Kişniş Coriandrum sativum L (Umbelliferae) türünün kurutulmuş olgun meyveleridir Bu cins 2060 cm yükseklikte, tüysüz, bir takvim ve otsu bir bitkidir Tüm bitki özel bir kokuya sahiptir Akdeniz bölgesinde, Orta ve Doğu Avrupa’da, Doğu Asya’da, Kuzey ve Güney Amerika’da yetişmektedir Anadolu’da ise doğal olarak yetişmektedir Kişniş, esmer sarı renkli, küre biçiminde, 27 mm çapında, özel kokulu, baharlı, nefis meyvelerdir Kuşburnu R Canina L Yaban Gülü türünden kurutulmuş olgun meyveleridir Bu nesil 15 – 35 m yükseklikte, dalları sarkık, çalı görünüşünde, dikenli bir ağaççıktır Çiçekleri beyaz veya pembe renkli olan Kuşburnu, Avrupa’da ve Kuzey Afrika’da doğal olarak yetişmektedir 125 cm uzunlukta, yumurtamsı biçimli, turuncu kırmızı veya kırmızı renkli, içinde beyaz renkli, üzeri tüylü, çekirdekler (meyve) bulunan kuşburnu, sonbaharda olgunlaşır ve Anadolu’da yaygındır C vitamini içeriği ile tercih edilmektedir Lavanta Lavandula angustifolia Miller (Syn: L spica L) türünün kurutulmuş çiçeğidir Çiçeklerin adamakıllı açılmadan önce (tomurcuk halinde) toplanması gerekir Bu cins 100 cm dek yükseklikte, çalı görünüşünde, yapraklar gümüşi, çiçekleri ise koyu mor renkli bir bitkidir Hain dağlık bölgelerde Akdeniz havzasında doğal olarak yetişmektedir Fransa, Bulgaristan, İtalya, İspanya, Yugoslavya, Hollanda, İngiltere, Amerika ve Avustralya’da kültürü yapılmaktadır Lavanta, eski Araplar, Yunanlılar ve Romalılar kadar antiseptik özellikleri ile kullanılmaktaydı Tür ismi Latince lavare’den (yıkayıp temizlemek) gelmektedir Banyolara eklenerek vücudun temizlenmesinde ve canlandırılmasında kullanılmaktaydı Bakterileri öldürücü özelliği ile hastaneleri ve hasta odalarını dezenfekte etmek amacıyla, Eski İran, Yunan ve Romalılar göre kullanılmaktaydı Özellikle Tibet’te MakhzanEl Adwiya, kitabında lavantaya beyin süpürgesi lakabı takılmıştır Bunun nedeni o dönemde, beyinden kötülüklerin süpürüldüğünün sanılmasıydı Stres kaynaklı mide huzursuzluklarında kullanılmaktadır Bilhassa dikkat çekici kokusunun rahatlatıcı bir etkisi bulunmaktadır kaynak:MILLIYET