31 rue Cambon’da efsanevi aynalı merdiven birinci kattaki Haute Couture salonuna ve üçüncü kattaki ‘Yaratım’ stüdyosuna çıkıyor. Bu iki mahallin arasında fevkalâde ve devranın değiştirmediği bir bölge var: Gabrielle Chanel’in apartmanı. 18. Yüzyıl Coromandel ekranları ile kaplanan giriş holü, ahşaptan tasarlanan bir Moorish heykeline çıkıyor. Bal ve gold tonları ile süslenen bir salona giden holün sonundaki kristal detaylı devasa avize, hafif yansıması ile büyülüyor. Yaldızlı tabutların üzerine düşerek bronz bir geyik figürünü okşayan ışık, odayı büyülü bir hava ile sarıyor. Tasarım ve kıyafet değişimleri arasında bu özgün ortamda dinlenen Mademoiselle Chanel, burada tekrar Gabrielle oluyordu. Burada hayal kuran, düşünen ve en yakın arkadaşlarını ağırlayan Chanel, en sevdiği objeler, kitaplar ve semboller ile çevrelenmişti. Feminen ve samimi olan bu apartman her vakit Virginie Viard’ı etkileyen bir mekan oldu. Sık sık bu apartmanı ziyaret eden Viard, “Burası çok içten bir bölge. Bu kocaman koltuğun bej süet olmasını çok seviyorum. Karl da kendini bu türlü büyük divanlar ile çevreliyordu. Velev Gabrielle’in apartmanı bana Karl’ı birinci tanıdığımda yaşadığı konutu hatırlatıyor. Gelenler koltuklara dönüşen kocaman koltuklarda oturuyorlardı. Bu nedenle bu Metiers d’art Koleksiyonunun Gabrielle’in apartmanından esinlenmesini istedim,” dedi.
Geçen sene bu fikri Chanel moda hanesinin en yakın arkadaşlarından biri olan sinema direktörü Sofia Coppola ile konuşan Viard, Coppola’yı heyecanlandırarak bir konsept ve dekor bulması için motive etti. “31 rue Cambon’da gerçekeleşen defileleri düşündük. Modellerin bu kadar yakından ve Coco’nun aynalı merdivenlerinin arasından yürümelerinin ne kadar etkileyici olduğunu göz önünde bulundurduk, bunu görmek her vakit beni heyecanlandırıyor,” diyen Coppola, eski defilelere olan hayranlığını anlattı. 1920’lerin başlarında tasarlanan bu kübist efektli aynalı merdiven, Coco Chanel’in defilelerini izlediği nokta olarak biliniyor. Beyazlar ile süslenen bej merdivenlerin beşinci basamağında oturan Chanel, bu merdivenleri moda hanesinin bir sembolü haline getirdi. Virginie Viard’ın yaratıcı sürecini yankılayan bu konsept, koleksiyonun birinci adımlarını temsil ediyor: “İlk olarak merdiveni düşünüyorum: Bir kızın aşağı yürüdüğünün hayalini kuruyorum. Hangi elbiseyi giyiyor? Hangi ayakkabılar?”
Sofia Coppola ile yapılan bu konuşma, Chanel’in en şık şovlarından birinin dekorunu oluşturdu: “Virginie ve ben moda konutunun kodları hakkında konuştuk, birden fazla da Gabrielle Chanel’in apartmanından geliyordu, bunları nasıl bir sete dönüştürebileceğimizi düşündük.” Neden mi? Zira bir çok görkemli temaya ve Mısır, İskoçya üzere memleketlerde gerçekleşen Metiers d’art koleksiyonlarının yanı sıra, Virginie Viard, Chanel’in kodlarını kutlamak istedi. Ruha işlenen bu kodlar, Mademoiselle Chanel’in apartmanında ve hayatında bilinmeyen.
Coco Chanel’in asla kimse üzere olmamamak üzerine yiğit felsefesini kucaklayan yeni koleksiyon, günümüzde modanın normları haline gelen egzotik temalardan ve uzak yolculuklardan çok farklı. “Bu kodlara geri dönüş ve 2002’deki Metiers d’art şovundan beri birinci kez 31 rue Cambon salonlarında gerçekleşen defile. O defile benim için çok şahsiydi. Modeller Lou Reed dinlerken sigara içiyorlardı. Bu bir temadan çok bir vaziyetti,” diyen Viard, Chanel vaziyetinin bir kelamlık edasında olduğunu kanıtlıyor. “Moda değişir lakin stil sonsuzdur,” diyen Coco Chanel’in kodlarının kökü de stile bağlı.
Tüm bunlar Chanel’in apartmanında, deneyimlerine ve sevdiklerine bağlı objeler. Hepsi birer tılsım: altın aslanlar, her devir çift halinde zira bu onun burcu; çift C işlemeli avize; uğurlu rakamı 5 ve Chanel’in birinci ve efsanevi parfümünün ismi; anka kuşu; Coco Chanel’in amblemi haline gelen ve sosyetenin stillerine tanıttığı grafik kamelyalar… Hepsi Virginie Viard’ın onore etmeyi seçtiği markanın kodları arasında—buna kurdelalar, zincirler, iki tonlu dizaynlar da dahil: “Bunlar benim için kaynak. Çantamda bir Chanel modülü taşımayı seviyorum, bir mücevher, bir sembol. Bu her vakit rahatlatıcı. Onun apartmanı adeta ona arkadaşları tarafından verilen kaynakların sergilendiği bir müze, mesela Dali’nin yaptığı buğday yapıtı üzere.” Buğday, Chanel’in baş ucunda buket halinde yahut Goossens tarafından yapılan masaların ayaklarında semboller halinde bulunan bir sair kod. Goossens, Chanel’in Metiers d’art şovlarının bir kesimi, birebir devranda sürece sanatkarları Lesage ve Montex, tüy ve çiçek yaratıcısı Lemarie. Lemarie, payetli işlemeleri, dizaynların üzerindeki çift C logosunu ve kamelya figürlerini tasarlayacak kişi: “Chanel kodlarını külliyen anladım. Karl’ı bunları kullanırken gördüm. Burada büyüdüm. Karl ve Gabrielle’in evladıyım.”
Virginie Viard, son 30 yıldır Metiers d’art ile irtibat kuruyor ve durmadan araştırmalar ve deneyler yapıyor. 4 Aralık’ta gerçekleşen defiledeki dizaynların ardında sonsuz niyetler var: büyülü tüyler üzerinde kamelya desenleri, örgü haline gelen zincirler, payetleri oluşturan buğday dizaynları. “Métiers d’art beni savoir-faire ile tanıştırdı. Bu kreasyonlarımızı yüceltiyor.”