Uzun şiir,
Uzun şiirler,
En guzel Uzun şiirler
Beni sen akşamcı ettin
Hayal sevgilim
Elde kadeh
Dilde sen
Her akşam bu sofrada bir ruzgardır esen
Yıldızlara isimler verdim kendimce
Biri hayal
Biri gurbet
Biri hasret
Biri hep o guzel memlekettir memleket
Sokaklarında buyuduğum seninle
Buluştuğum gozlerinle
O guzel memleket bir yıldıza adını verdi
Akşamları goğe kaldır başını seyret
Belki gecmişin ışıkları henuz sonmemiştir
Belki resimler kaybolmamıştır
Belki isimler unutulmamıştır
Belki batmayı unutmuş guneşler vardır gokte
Seyret aynaya bakmadan seyret gokyuzunu
Bir yıldız goz kırpıyorsa
Veya bir ışık kayıyorsa
Benim kadehimdir şerefine kalkan
Işıklara doğru
Sana doğru
Şiirler geliyor gokyuzunden
Bu bilinmeyen hayal meyhanesinden
Beni kimse gormedi
Ben kimseye el sallamadım
Seninle meşguldum
Tanıdıklar gormuşse de ben onları tanımadım
İnanır mısın senden başkasını da pek sallamadım
Baharlar acıyor toprakla birlikte ben de canlanıyorum
Hayallerimi ucurtma yaptım
Gokyuzunde yalpa yalpa yalpalanıyorum
Birşey goremiyorum uzaktan sana uzanamıyorum
Adını cağıracağım bir kimse de yok
Hep yalnız yurumuşum sokaklarda demek ki
Sana bakayım derken kimse kalmamış yanımda
Bir senin adın var aklımda
Onu da soyleyemem
Onu bağıramam ozgurce
Adını tutukladım beynimde salıvermek yok
Havalandırma bile yasak
Voltayı hayallerimde atacaksın
Sen kimseye gorunmeyeceksin
Gel be dunya, evinden atma beni hayata cok alıştım
Azraile satma beni
Sana soylerim beni vermezsen ellere
İsimleri itiraf ederim
Bir konuşsam sarsılırsın
Beni sen akşamcı ettin hayal sevgilim
Elde kadeh
Dilde sen
Meyhane beğen meyhanelerden
Kufurlere karıştı gecenin cığlıkları
Sesim sesine ulaşmaz
Aşk buna mı derler
Kavuşulmazsa buyur
Kavuşulursa erir
Ben seni seyrederdim
Koşeden
Arkana takılırdım anlamazdın akşam ustleriydi
Bizlerle pek oynamazdın
Bir yakan toptu son oyunumuz
Ellerin ellerimi yaktı
Gozlerin gozbebeklerimi
Bisikletimde kaldı sıcaklığın
Bisikletim yok şimdi
Beni sen akşamcı ettin
Hayal sevgilim
Elde kadeh
Dilde sen
Bir de o zumrut gozlerinde opuşen
Mutlu cocuk
Nereye yolculuk bile demeden
Gittin evlendin
Seslenemedim
Seni hic gormedim
Ben olmedim
Sen olmedin
Neredeydin bilemedim
Bir tebrik de edemedim
Şimdi eski dostlara rastlıyorum
Herbiri bir yerde
Kimi okumuş kimi zengin
Kimi mutlu
Kimi bezgin
Ben bir dunya tatlısı ile evliyim şimdi
Dunyaya bunca bağlanmam onun eseriydi
Şiirler yazdım ona şarkılar oldu
Bu kadeh onunla doldu
Seni inattan soruyorum herkese
Daha neler var bu şiir devam ederse
Bırakma hayallerimi
Hayal guzelim
Ben akşamcıyım
Sen akşamsın
Bir guzel bestede şarkısın dinlediğim
Bir ozlemsin bitiremediğim
Dun gibi herşey oysa
Dun gibi ama
Zamana şehir de dayanamamış
Yıkılmış
Sokaklar suklum puklum
Ağaclar buyumuş ve curumuş
Bizse yaşamadıklarımıza inat saclarımızda beyazlar
Sokaklarda maziyi arıyoruz
Yanılıyoruz dostum
Yanılıyoruz
Zaman geldi biz ayrılıyoruz
Ben sana alıştım hayat
Darılırım gidersen
Bir daha yuzune bakmam
Şerefsizim yanına bile gelmem
Bu şiir uzayacak
Hayal guzelim
Yorulduysan git
Laf lafı
Laf mısrayı acıyor
Bende uyku yok
Zaman azaldıkca
Uykum kacıyor
Daha uzun kalmak ayakta
Sanki daha uzun yaşamak gibi
Hic uyumasam omrum iki katına cıkar mı
Aldanmak mı yoksa hayallerim
Omur nedir
Hayat nedir hayal nedir
İşte şu oturduğum sedir nelere şahittir
Ben bilmem o da dunyada ben de
Belki o sedir daha bir kıymetlidir
Herşey izafi hayal sevgilim
Guzel
Cirkin
İyi
Kotu
Uzun
Kısa
Ve daha neler neler
Adına sıfat dediğin ya da nitelik
Asıl olan
Mutlakla birliktelik
Sazlıklarda bir kamış
O kamış neye yaramış
Diye sorma
Kamış kamış olmuşsa mutlaka
Birşeye yaramıştır
Hani insan insan olmuşsa da aynısıdır
Palavra gayrısıdır
Ben bıkmadım yaşamaktan
Yaratan bıktırmasın
Aşk ile yansın yureğim
Ayakkabım sıktırmasın
Haşim adam bıcaklıyor mu sokaklarda
Yuksel 'i dovduler mi kapıda
Vay anam ne kıymetliymiş gozlerin sen hala kacır onları
Mahallenin bebeleri birbirine girsin senin icin
Elyuz kan icinde elin oğlu şenli
Bizi bize kırdırttın
Guzeller guzeli
Hayal şehrin hayal kızı
Helal olsun sana
Akan kanlar yoluna şerbettir senin
Beni sen akşamcı ettin hayal guzelim
Otekiler ne oldu bilmem
Biri emekli olmuş
Oburu elini tornaya kaptırmış
Biri de terorist dediler
En akıllısı manifaturacı, muteahhit
Kapatmış hayal şehrin arsalarını
Sonra onune gelene satmış
Ben kiraladım yanındaki meyhaneyi
Parasız mey satarım karşılığında muhabbet
Ben sana hapsoldum muebbet
Yine de diyorum kendime be adam haline şukret
Ya idam olsaydı cezan
Af da etmezdi devlet
Bu şiir ah bu şiir seni bana getirsin
Ne işim varsa beni alıp bitirsin
Sesler uzakta kaldı
Yaşlar yaş olmaktan cıkmak uzere
Bu şiir seni bana getirecek mi bilemem
Ama ben kalkıp gideceğim uzaklara
Aklımı bırakıp
Aşkımı bırakıp
Bir de yakamı bıraksam
Kurtulacağım
Sana bir sepet cicek yollayacağım
İsimsiz
Bir kucak şiir
Bitimsiz
Ellerimde guller acmış
Sabah ciğleri uzerinde
Fırından sıcak ekmek kokusu yayılır
Cocukluğumun istune
Uyanmak ne de zordur okul varsa
Sen uykularımı bolerdin
Buğdaylı ruzgar kokusuyla
Buyuduk herşeyi buyuttuk
Aşkı
Hasreti
Milleti
Sen neredesin ey sevgili
Caner Mardin
Yureğim Aşkına Susuz
Seyit Ahmet Uzun
Susuz kaldı yureğim aşkına
col oldu duygularım
hani nicedir ozlediğim sen
bir bıcağın altında
kanımı akıttım nemli toprağına
dudaklarım kupkuru
kalbim atmıyor sanki
aynaya baktım bugun alnımda kan
aşkına hukum giydim demiştim
ama kalbim o kadar kirli ki
girmek istemedin sanki
nazlı bir kuş gibi penceremde
suzuyordun ben dikeni yuklenmiş ciceğini
ama inanıyorum ki sen dikenlerime aldırmazsın
sevgimi hissettiğin yureğimin hurmetine
acır da bağışlarsın değil mi?
nice yuzler gordum ki kanlı
nice yuzler gordum ki maskeli
nice yuzler gordum ki aşksız
ben ben neresindeyim bu sersenişin ey sevgili
işte aşksız ve kupkuru bir cole donmuş kalbimi
yapmacıksız ve sade
aşksızsa da iki yuzlu ve kanlı değilim
nefretleri eritiyorum sabah guneşinde
kurban ediyorum kaprislerimi, kıskanclıklarımı
iki yuzlulukleri ve kibirleri
sahtekarlık kokan ibadetlerimi
sana sadece susuz kalmış kalbimi sunuyorum
al sevgili al boya beni aşkının sularına
Seyit Ahmet Uzun
Uzun şiirler,
En guzel Uzun şiirler
Beni sen akşamcı ettin
Hayal sevgilim
Elde kadeh
Dilde sen
Her akşam bu sofrada bir ruzgardır esen
Yıldızlara isimler verdim kendimce
Biri hayal
Biri gurbet
Biri hasret
Biri hep o guzel memlekettir memleket
Sokaklarında buyuduğum seninle
Buluştuğum gozlerinle
O guzel memleket bir yıldıza adını verdi
Akşamları goğe kaldır başını seyret
Belki gecmişin ışıkları henuz sonmemiştir
Belki resimler kaybolmamıştır
Belki isimler unutulmamıştır
Belki batmayı unutmuş guneşler vardır gokte
Seyret aynaya bakmadan seyret gokyuzunu
Bir yıldız goz kırpıyorsa
Veya bir ışık kayıyorsa
Benim kadehimdir şerefine kalkan
Işıklara doğru
Sana doğru
Şiirler geliyor gokyuzunden
Bu bilinmeyen hayal meyhanesinden
Beni kimse gormedi
Ben kimseye el sallamadım
Seninle meşguldum
Tanıdıklar gormuşse de ben onları tanımadım
İnanır mısın senden başkasını da pek sallamadım
Baharlar acıyor toprakla birlikte ben de canlanıyorum
Hayallerimi ucurtma yaptım
Gokyuzunde yalpa yalpa yalpalanıyorum
Birşey goremiyorum uzaktan sana uzanamıyorum
Adını cağıracağım bir kimse de yok
Hep yalnız yurumuşum sokaklarda demek ki
Sana bakayım derken kimse kalmamış yanımda
Bir senin adın var aklımda
Onu da soyleyemem
Onu bağıramam ozgurce
Adını tutukladım beynimde salıvermek yok
Havalandırma bile yasak
Voltayı hayallerimde atacaksın
Sen kimseye gorunmeyeceksin
Gel be dunya, evinden atma beni hayata cok alıştım
Azraile satma beni
Sana soylerim beni vermezsen ellere
İsimleri itiraf ederim
Bir konuşsam sarsılırsın
Beni sen akşamcı ettin hayal sevgilim
Elde kadeh
Dilde sen
Meyhane beğen meyhanelerden
Kufurlere karıştı gecenin cığlıkları
Sesim sesine ulaşmaz
Aşk buna mı derler
Kavuşulmazsa buyur
Kavuşulursa erir
Ben seni seyrederdim
Koşeden
Arkana takılırdım anlamazdın akşam ustleriydi
Bizlerle pek oynamazdın
Bir yakan toptu son oyunumuz
Ellerin ellerimi yaktı
Gozlerin gozbebeklerimi
Bisikletimde kaldı sıcaklığın
Bisikletim yok şimdi
Beni sen akşamcı ettin
Hayal sevgilim
Elde kadeh
Dilde sen
Bir de o zumrut gozlerinde opuşen
Mutlu cocuk
Nereye yolculuk bile demeden
Gittin evlendin
Seslenemedim
Seni hic gormedim
Ben olmedim
Sen olmedin
Neredeydin bilemedim
Bir tebrik de edemedim
Şimdi eski dostlara rastlıyorum
Herbiri bir yerde
Kimi okumuş kimi zengin
Kimi mutlu
Kimi bezgin
Ben bir dunya tatlısı ile evliyim şimdi
Dunyaya bunca bağlanmam onun eseriydi
Şiirler yazdım ona şarkılar oldu
Bu kadeh onunla doldu
Seni inattan soruyorum herkese
Daha neler var bu şiir devam ederse
Bırakma hayallerimi
Hayal guzelim
Ben akşamcıyım
Sen akşamsın
Bir guzel bestede şarkısın dinlediğim
Bir ozlemsin bitiremediğim
Dun gibi herşey oysa
Dun gibi ama
Zamana şehir de dayanamamış
Yıkılmış
Sokaklar suklum puklum
Ağaclar buyumuş ve curumuş
Bizse yaşamadıklarımıza inat saclarımızda beyazlar
Sokaklarda maziyi arıyoruz
Yanılıyoruz dostum
Yanılıyoruz
Zaman geldi biz ayrılıyoruz
Ben sana alıştım hayat
Darılırım gidersen
Bir daha yuzune bakmam
Şerefsizim yanına bile gelmem
Bu şiir uzayacak
Hayal guzelim
Yorulduysan git
Laf lafı
Laf mısrayı acıyor
Bende uyku yok
Zaman azaldıkca
Uykum kacıyor
Daha uzun kalmak ayakta
Sanki daha uzun yaşamak gibi
Hic uyumasam omrum iki katına cıkar mı
Aldanmak mı yoksa hayallerim
Omur nedir
Hayat nedir hayal nedir
İşte şu oturduğum sedir nelere şahittir
Ben bilmem o da dunyada ben de
Belki o sedir daha bir kıymetlidir
Herşey izafi hayal sevgilim
Guzel
Cirkin
İyi
Kotu
Uzun
Kısa
Ve daha neler neler
Adına sıfat dediğin ya da nitelik
Asıl olan
Mutlakla birliktelik
Sazlıklarda bir kamış
O kamış neye yaramış
Diye sorma
Kamış kamış olmuşsa mutlaka
Birşeye yaramıştır
Hani insan insan olmuşsa da aynısıdır
Palavra gayrısıdır
Ben bıkmadım yaşamaktan
Yaratan bıktırmasın
Aşk ile yansın yureğim
Ayakkabım sıktırmasın
Haşim adam bıcaklıyor mu sokaklarda
Yuksel 'i dovduler mi kapıda
Vay anam ne kıymetliymiş gozlerin sen hala kacır onları
Mahallenin bebeleri birbirine girsin senin icin
Elyuz kan icinde elin oğlu şenli
Bizi bize kırdırttın
Guzeller guzeli
Hayal şehrin hayal kızı
Helal olsun sana
Akan kanlar yoluna şerbettir senin
Beni sen akşamcı ettin hayal guzelim
Otekiler ne oldu bilmem
Biri emekli olmuş
Oburu elini tornaya kaptırmış
Biri de terorist dediler
En akıllısı manifaturacı, muteahhit
Kapatmış hayal şehrin arsalarını
Sonra onune gelene satmış
Ben kiraladım yanındaki meyhaneyi
Parasız mey satarım karşılığında muhabbet
Ben sana hapsoldum muebbet
Yine de diyorum kendime be adam haline şukret
Ya idam olsaydı cezan
Af da etmezdi devlet
Bu şiir ah bu şiir seni bana getirsin
Ne işim varsa beni alıp bitirsin
Sesler uzakta kaldı
Yaşlar yaş olmaktan cıkmak uzere
Bu şiir seni bana getirecek mi bilemem
Ama ben kalkıp gideceğim uzaklara
Aklımı bırakıp
Aşkımı bırakıp
Bir de yakamı bıraksam
Kurtulacağım
Sana bir sepet cicek yollayacağım
İsimsiz
Bir kucak şiir
Bitimsiz
Ellerimde guller acmış
Sabah ciğleri uzerinde
Fırından sıcak ekmek kokusu yayılır
Cocukluğumun istune
Uyanmak ne de zordur okul varsa
Sen uykularımı bolerdin
Buğdaylı ruzgar kokusuyla
Buyuduk herşeyi buyuttuk
Aşkı
Hasreti
Milleti
Sen neredesin ey sevgili
Caner Mardin
Yureğim Aşkına Susuz
Seyit Ahmet Uzun
Susuz kaldı yureğim aşkına
col oldu duygularım
hani nicedir ozlediğim sen
bir bıcağın altında
kanımı akıttım nemli toprağına
dudaklarım kupkuru
kalbim atmıyor sanki
aynaya baktım bugun alnımda kan
aşkına hukum giydim demiştim
ama kalbim o kadar kirli ki
girmek istemedin sanki
nazlı bir kuş gibi penceremde
suzuyordun ben dikeni yuklenmiş ciceğini
ama inanıyorum ki sen dikenlerime aldırmazsın
sevgimi hissettiğin yureğimin hurmetine
acır da bağışlarsın değil mi?
nice yuzler gordum ki kanlı
nice yuzler gordum ki maskeli
nice yuzler gordum ki aşksız
ben ben neresindeyim bu sersenişin ey sevgili
işte aşksız ve kupkuru bir cole donmuş kalbimi
yapmacıksız ve sade
aşksızsa da iki yuzlu ve kanlı değilim
nefretleri eritiyorum sabah guneşinde
kurban ediyorum kaprislerimi, kıskanclıklarımı
iki yuzlulukleri ve kibirleri
sahtekarlık kokan ibadetlerimi
sana sadece susuz kalmış kalbimi sunuyorum
al sevgili al boya beni aşkının sularına
Seyit Ahmet Uzun