En İyi Bitiş Cümlesine Sahip 25 Roman

Spoiler içerir!


'Bir romanın birinci cümlesi, okurun o kitapla bağını belirleyebilir. Birinci cümlenin değişik olması, merak uyandırması, içtenliği ya da cazipliği romanın okunurluğunu artırabilir. Bu yüzden birinci cümleler kıymetlidir.

Romanların son cümleleri de kıymetlidir. Okur, kitabı elinden bıraktığında aklında o son cümle yankılanır. Hatta son cümleyi birkaç defa okuma ihtiyacı duyabilir. Romanı okuma süreci sona ermiştir ve o son cümle kalmıştır elinde. Bir vedadır. Muharrir okura, okur kitaba veda eder. Ve yeterli bir veda da güzel bir veda cümlesinden geçer.'

Notosoloji kusursuz bir listeye daha imza atmış

İşte o 25 roman:

Kaynak: ...
1. F. Scott Fitzgerald, Harika Gatsby (1925)



Böylelikle ilerlemeyi sürdürüyoruz: durmaksızın geriye fırlatılıp dursa da, akıntıya karşı yol alan tekneler.

2. James Joyce, Ulysses (1922)



(…) Genç bir kızken ben de bir Dağ çiçeğiydim orada evet saçıma Endülüslü kızların taktığı üzere takınca ya da kırmızı mı taksam evet ve nasıl öpmüştü beni Mağribi surunun altında ben de dedim ki bu da olur bir oburu daha güzel olacak değil ya sonra gözlerimle tekrar sormasını istedim evet sonra ister misin diye sordu evet ne olur evet de dağ çiçeğim dedi evvel sarıldım ona evet ve onu kendime çektim göğüslerime dokunsun diye safi parfüm evet kalbi meczuplar üzere çarpıyordu evet dedim evet isterim Evet.

3. George Orwell, 1984 (1949)


qunegond.files.wordpress.com
Büyük Birader’i çok seviyordu

4. Charles Dickens, İki Kentin Kıssası (1859)


illederoman.com
Bugüne dek yaptığım âlâ, en güzel şey bu. Yakında kavuşacağım huzurun bugüne dek yaşadıklarımın en güzeli olacağını biliyorum.

5. James Joyce, Dublinliler (1914)


store.donanimhaber.com
Ruhu yavaşça bayılır üzere oldu işitince karın yavaşça yağdığını cihan boyunca ve yağdığını yavaşça, son sonlarının inişi üzere, bütün yaşayanların ve ölülerin üstüne.

6. Vladimir Nabokov, Lolita (1955)



Ki bu da seninle benim paylaşabileceğimiz tek ölümsüzlük olabilir, Lolita’m benim

7. Italo Calvino, Bir Kış Gecesi Şayet Bir Yolcu (1979)


2.bp.blogspot.com
“Bir dakika,” diyorsun sen, “Italo Calvino’nun Bir Kış Gecesi Şayet Bir Yolcu romanını nerdeyse bitiriyorum.”

8. Herman Melville, Kâtip Bartleby (1853)



Vah Bartleby! Vah insanlık!

9. Gabriel García Márquez, Yüzyıllık Yalnızlık (1967)


2.bp.blogspot.com
Son satıra gelmeden evvel, o odadan bir daha çıkamayacağını anlamış bulunuyordu. Zira elyazmalarında Aureliano Babilonia’nın şifreleri çözdüğü anda aynalar (ya da seraplar) kentinin rüzgârla savrulup yok olacağı, insanların anılarından silineceği ve yazılanların kozmosun başlangıcından sonuna dek bir daha yinelenmeyeceği yazıyordu. Zira yüzyıllık yalnızlığa mahkûm edilen soyların, yeryüzünde ikinci bir deney fırsatları olmazdı

10. Jack Kerouac, Yolda (1957)



Ya işte bu türlü, Amerika’da günbatımı olunca bazen ırmağın kenarındaki yıkık iskeleye oturur, New Jersey’nin üstünde göz alabildiğine uzanan gökyüzünü seyreder, inanılmayacak kadar büyük bir tümsek halinde Batı Kıyısına yanlışsız yuvarlanan o toy toprakların, başını alıp giden yolların ve sonsuzlukta oturup hayal kuran insanların varlığını hissederim, derim ki Iowa’da çocuklar ağlıyordur artık, ağlamalarına müsaade verilen yerde, o gece gökte yıldız olmayacaktır, İlah bir Paf Puf Ayı’dır orada, bilmez misiniz, akşam yıldızı çayırın üstüne ölgün ışıklarını dökmektedir, az sonra asıllı bir gece çökecektir, dünyayı kutsayan, bütün ırmakları karartan, zirveleri sarıp sarmalayan, son kıyıyı da kapayan gece, ve kimse kimseye ne olacağını bilmeyecektir, yaşlanmanın çaresiz sefaletinden öteki, işte o vakit Dean Moriarty gelir aklıma, akabinde ihtiyar Dean Moriarty, bulamadığımız baba, ve tekrar Dean Moriarty.

11. Miguel de Cervantes - Don Kişot (1605)


fikiryamaci.files.wordpress.com
Sen böylelikle Hıristiyanlık misyonunu yerine getirmiş, seni sevmeyene uygun nasihat vermiş olursun; ben de yazdıklarının meyvesini bütünüyle, istediği halde toplamış birinci kişi olmak erdemine erişirim; zira benim tek isteğim, şövalye kitaplarının uydurma, saçma hikayelerini, insanların gözünden düşürmekti; benim gerçek Don Quijote’min hikayeleri sayesinde tökezlemeye başladılar bile; hiç kuşku yok, sonunda yere kapaklanacaklar.

12. Herman Melville, Moby Dick (1851)


1000kitap.com
Sonra her şey yok oldu birden. Ve denizin alabildiğine geniş kefeni, başladı dalgalanmaya beş bin yıl evvel dalgalandığı üzere.

13. Lewis Carroll, Alice Mükemmeller Diyarında (1865)



Sonunda, bu küçük kardeşin nasıl büyüyüp ileride kendisi üzere bir bayan olacağını düşündü. Nasıl daha olgun yaşlarda da, çocukluk çağının o saf ve sevgi dolu kalbini taşıyacağını, nasıl etrafına öbür küçükleri toplayıp, onların uyanık gözlerini garip masallarla (belki de yıllar evvelki Mükemmeller Ülkesi düşüyle) parlatacağını; kendi küçüklüğünü ve o memnun yaz günlerini anımsayarak nasıl onların çocuk kaygılarıyla sıkıntılanıp çocuk sevinçleriyle sevineceğini düşündü.

14. Albert Camus, Yabancı (1942)



Her şey tamam olsun, kendimi pek yalnız hissetmeyeyim diye, benim için artık, idam günümde bir sürü seyirci bulunmasını ve beni nefret çığlıklarıyla karşılamalarını dilemekten diğer bir şey kalmıyordu.

15. Salman Rushdie, Geceyarısı Çocukları (1981)



Evet beni çiğneyecekler, sayılar üzerimden geçecek bir iki üç, dört yüz milyon beş yüz altı, beni sessiz toz zerrelerine çevirecekler, tıpkı vakit içinde oğlum olmayan oğlumu, onun oğlu olmayan oğlunu ve onun oğlu olmayan oğlunu ezip geçecekleri üzere, ta ki bin birinci kuşağa kadar ta ki bin bir geceyarısı vahim yetilerini dağıtana ve bin bir çocuk ölene kadar zira geceyarısı çocuklarının ayrıcalıkları ve lanetleri çağlarının hem efendileri hem de kurbanları olmaktır, kendilerinden vazgeçip kalabalıkların imha edici girdabına çekilmek ve yaşarken bulamadıkları huzuru ölürken de bulamamaktır.

16. Emily Brontë, Uğultulu Doruklar (1847)


3.bp.blogspot.com
Dingin gökyüzü altında mezarların etrafında şöyle bir gezindim. Fundalarla çançiçekleri aracında uçuşan pervanelere baktım. Çimenler ortasında soluk alan yol rüzgârı dinledim, “insan nasıl olur da bu hoş yerde uyuyanların uykularında rahat bulmadıklarını düşünür?” diye şaşırdım

17. George Orwell, Hayvan Çiftliği (1945)


3.bp.blogspot.com
Dışarıdaki hayvanlar, bir domuzdan bir beşere, bir beşerden bir domuza, yeniden bir domuzdan tekrar bir beşere baktılar. Ama hangisinin domuz, hangisinin insan olduğunu bilmek imkânı kalmamıştı.

18. J. D. Salinger, Çavdar Tarlasında Çocuklar (1951)



Sakın kimseye bir şey anlatmayın. Herkesi özlemeye başlıyorsunuz sonra.

19. Ernest Hemingway, Silahlara Veda (1929)



Hastaneden ayrıldım ve yağmurun altında otele gerçek yürüdüm.

20. Ernest Hemingway, Yaşlı Adam ve Deniz (1952)



Yaşlı adam düşünde aslanları görüyordu.

21. Marcel Proust, Swann’ların Tarafı (1913)



O vakitler ki hayatımızı oluşturan, birbirine bitişik izlenimlerin ince bir dilimidirler; belli bir imajın anısı, belli bir ânın hasretinden ibarettir ve meskenler, yollar, caddeler de, heyhat, yıllar üzere uçup masraflar.

22. Fyodor Dostoyevski, Kabahat ve Ceza (1866)


ilgiliforum.com
Lakin burada, yeni bir öykü,bir adamın derece derece yenileşmesinin, yavaş yavaş tekrar hayat buluşunun, bir dünyadan öteki bir dünyaya geçişinin, şu ana kadar hiç bilmediği yeni bir gerçekle tanışmasının kıssası başlıyor. Bu yeni bir yapıtın konusu olabilir. Fakat bizim şimdiki öykümüz burada bitiyor.

23. Virginia Woolf, Deniz Feneri (1927)



Yorgun argın fırçasını bırakarak, evet, diye düşündü, gördüm sonunda.

24. Franz Kafka, Dava (1925)



Yavaş yavaş bir saplantı haline getirdiği davasıyla ortasında hiçbir aracı bulunmadığını, kaçınılmaz bir biçimde bu davanın tam merkezinde kendisinin yer aldığını anladığında ise, cezasını beklemeye başlar...

25. Voltaire, Candide ya da Optimistlik (1759)



Vilayet faut cultiver notre jardin

Türkçesi: arka bahçeyi çapalatmak şart.