Hristiyan Felsefesi Nedir?
Hıristiyan dinini temellendirmek icin ileri surulen felsefe
Sadece Hıristiyanlığa ozgu bulunmakla, genel bir anlam taşıyan din felsefesi deyiminden ayrılır Gercekte Hıristiyan duşunurleri tarafından ileri surulmuş butun duşunceci oğretiler (idealizm), ozellikle nesnel duşuncecilik, butunuyle bir Hıristiyan felsefesidir Cunku Hıristiyan tanrıcılığını pekiştirmek ve temellendirmek amacıyla ileri surulmuşlerdir Berkeley, Hegel vb gibi duşunurler oğretilerinde acıkca Hıristiyanlıkla bağlantı kurarlar Bununla beraber Hıristiyan felsefesi deyiminden, genellikle, Hıristiyan kilisesi acısından ileri surulmuş dinsel kurgular anlaşılır Antikcağ Yunan felsefesi temeline dayanan Batı felsefesinin ortacağ donemi, butunuyle bir Hıristiyan felsefesidir İS 5 yuzyılda son Yunan okulları da kapatıldıktan sonra Batı duşuncesi, on yuzyıl boyunca, hemen sadece Hıristiyanlık ustunde duşunmuştur Hıristiyan felsefesi, patristik ve skolastik adları verilen iki doneme ayrılır Hıristiyanlık, temelde, ilkel bir kamulculuk anlayışı icinde İsa'nın soylediği birkac şiirli sozden ibarettir Bu yalın sozlere felsefesel bir temel bulmak gerekiyordu İlk yıllarda Yunan stoacılığıyla savaşmak zorunda kalan Hıristiyan kilisesi babaları, bu duşunsel temeli, once Platon oğretisinde, sonra da Aritoteles oğretisinde buldular Patristik donem Platon egemenliği, skolastik donem de Aristoteles egemenliği donemleridir Her iki donemin de ayırıcı niteliği, felsefesel sorunları birtakım tartışılmaz dogmalara bağlamış olmasıdır Hıristiyan duşunurleri, yuzyıllarca, bu dogmalardaki acık celişmeleri anlaşılır kılmaya calışmışlardır Bir Yahudi mezhebi olarak ortaya Cıkan Hıristiyanlığın dogmaları, gercekte, Yahudiliğin dogmalarıdır Hıristiyan felsefesi, bu dogmaları desteklemek amacından doğmuştur ve Hıristiyan tanrıbiliminin hizmetcisi (La Ancilla Theologiae) durumundadır Bu cağın hemen butun duşunurleri din adamlarıdır, Hıristiyan kilisesinin hizmetcileri (La Ancilla ecclesiae) durumundadırlar Bu demektir ki Hıristiyan felsefesi kutsal Roma kilisesi imparatorluğunun (La Sacrum Imperium Romanum) hizmetinde olan ve onun buyruklarına gore bicimlenebilen bir felsefedir Buysa felsefe kavramının gercek anlamıyla celişiktir Bu bakımdan denilebilir ki Hıristiyan felsefesi, antikcağ Yunan idealizminin Hıristiyanlık dini olculeri icinde bir devamından ibarettir Kaldı ki Hıristiyanlık, Yunan stoacılığında ickin bulunmaktadır Hıristiyanlığın tanrısı: Parmenides'in varlık, SokratesPlaton'un iyi idesi, Aristoteles'in ilkneden, Plotinos'un bir duşuncelerinin karma urunudur Bundan başka bir İngiliz tarihcisi, Edward Gibbon da The Decline and Fall of the Roman Empire adlı yapıtında, yaptığı araştırmalar sonunda Platon'un gizli bir logos oğretisi (İng Logos Doctrine)'ini bulduğunu, Hıristiyanlığa temel olduğu kuşkusuz bulunan bu oğretinin coktanrıcı tepkiye karşı gizli tutulduğunu ve Platon'un oğrencilerine gizlice okutulduğunu, kulaktan kulağa gelen bu oğretinin İskenderiyeli Yahudi dinbilimci Phile tarafından acıklandığını ve Phile tanrıbiliminin de Hıristiyan tanrıbilimcilerin başlıca kaynaklarından biri olduğunu ileri surmuştur (Bk İbid, c 1, s 572 vd) Platon'un bu oğretisi, Platon sisteminde gercekten de bir boşluk olarak kalmış bulunan, soyut İdealar dunyasından somut ozdeksel dunyaya nasıl gecildiğini acıklamaktadır Platon'a gore bu geciş bir yaratan'ın gucuyle olmuştur, yaratan (eş deyişle Tanrı) ruhsal bir guctur, bu ruhsal guc yaratılış yoluyla ozdeksel yaratılan'ı kendi varlığından cıkarmıştır Yaratanyaratılışyaratılan ucluğu, Hıristiyan babaoğulkutsal ruh ucluğunun temeli olduğu gibi Aristoteles erekciliğinin de temelidir
Hıristiyan dinini temellendirmek icin ileri surulen felsefe
Sadece Hıristiyanlığa ozgu bulunmakla, genel bir anlam taşıyan din felsefesi deyiminden ayrılır Gercekte Hıristiyan duşunurleri tarafından ileri surulmuş butun duşunceci oğretiler (idealizm), ozellikle nesnel duşuncecilik, butunuyle bir Hıristiyan felsefesidir Cunku Hıristiyan tanrıcılığını pekiştirmek ve temellendirmek amacıyla ileri surulmuşlerdir Berkeley, Hegel vb gibi duşunurler oğretilerinde acıkca Hıristiyanlıkla bağlantı kurarlar Bununla beraber Hıristiyan felsefesi deyiminden, genellikle, Hıristiyan kilisesi acısından ileri surulmuş dinsel kurgular anlaşılır Antikcağ Yunan felsefesi temeline dayanan Batı felsefesinin ortacağ donemi, butunuyle bir Hıristiyan felsefesidir İS 5 yuzyılda son Yunan okulları da kapatıldıktan sonra Batı duşuncesi, on yuzyıl boyunca, hemen sadece Hıristiyanlık ustunde duşunmuştur Hıristiyan felsefesi, patristik ve skolastik adları verilen iki doneme ayrılır Hıristiyanlık, temelde, ilkel bir kamulculuk anlayışı icinde İsa'nın soylediği birkac şiirli sozden ibarettir Bu yalın sozlere felsefesel bir temel bulmak gerekiyordu İlk yıllarda Yunan stoacılığıyla savaşmak zorunda kalan Hıristiyan kilisesi babaları, bu duşunsel temeli, once Platon oğretisinde, sonra da Aritoteles oğretisinde buldular Patristik donem Platon egemenliği, skolastik donem de Aristoteles egemenliği donemleridir Her iki donemin de ayırıcı niteliği, felsefesel sorunları birtakım tartışılmaz dogmalara bağlamış olmasıdır Hıristiyan duşunurleri, yuzyıllarca, bu dogmalardaki acık celişmeleri anlaşılır kılmaya calışmışlardır Bir Yahudi mezhebi olarak ortaya Cıkan Hıristiyanlığın dogmaları, gercekte, Yahudiliğin dogmalarıdır Hıristiyan felsefesi, bu dogmaları desteklemek amacından doğmuştur ve Hıristiyan tanrıbiliminin hizmetcisi (La Ancilla Theologiae) durumundadır Bu cağın hemen butun duşunurleri din adamlarıdır, Hıristiyan kilisesinin hizmetcileri (La Ancilla ecclesiae) durumundadırlar Bu demektir ki Hıristiyan felsefesi kutsal Roma kilisesi imparatorluğunun (La Sacrum Imperium Romanum) hizmetinde olan ve onun buyruklarına gore bicimlenebilen bir felsefedir Buysa felsefe kavramının gercek anlamıyla celişiktir Bu bakımdan denilebilir ki Hıristiyan felsefesi, antikcağ Yunan idealizminin Hıristiyanlık dini olculeri icinde bir devamından ibarettir Kaldı ki Hıristiyanlık, Yunan stoacılığında ickin bulunmaktadır Hıristiyanlığın tanrısı: Parmenides'in varlık, SokratesPlaton'un iyi idesi, Aristoteles'in ilkneden, Plotinos'un bir duşuncelerinin karma urunudur Bundan başka bir İngiliz tarihcisi, Edward Gibbon da The Decline and Fall of the Roman Empire adlı yapıtında, yaptığı araştırmalar sonunda Platon'un gizli bir logos oğretisi (İng Logos Doctrine)'ini bulduğunu, Hıristiyanlığa temel olduğu kuşkusuz bulunan bu oğretinin coktanrıcı tepkiye karşı gizli tutulduğunu ve Platon'un oğrencilerine gizlice okutulduğunu, kulaktan kulağa gelen bu oğretinin İskenderiyeli Yahudi dinbilimci Phile tarafından acıklandığını ve Phile tanrıbiliminin de Hıristiyan tanrıbilimcilerin başlıca kaynaklarından biri olduğunu ileri surmuştur (Bk İbid, c 1, s 572 vd) Platon'un bu oğretisi, Platon sisteminde gercekten de bir boşluk olarak kalmış bulunan, soyut İdealar dunyasından somut ozdeksel dunyaya nasıl gecildiğini acıklamaktadır Platon'a gore bu geciş bir yaratan'ın gucuyle olmuştur, yaratan (eş deyişle Tanrı) ruhsal bir guctur, bu ruhsal guc yaratılış yoluyla ozdeksel yaratılan'ı kendi varlığından cıkarmıştır Yaratanyaratılışyaratılan ucluğu, Hıristiyan babaoğulkutsal ruh ucluğunun temeli olduğu gibi Aristoteles erekciliğinin de temelidir