Son Konu

İmplant uygulamalarında gelinen son nokta

makaleci

Yeni Üye
Katılım
14 Ocak 2020
Mesajlar
351,088
Tepkime
0
Puanları
36
Yaş
35
Credits
0
Geri Bildirim : 0 / 0 / 0
Günümüzde 47 yıllık (1965'ten beri) ilmî geçmişe sahip olan implant tatbiklerinin geldiği son nokta her türlü diş eksikliği durumunun diş implantları ile giderilmesidir. Kemik hacimlerinin ehliyetli olmadığı durumlarda dahi çeşitli ileri cerrahi tekniklerinden yararlanarak implant pratiği yapılabilmektedir. “Kemik yapınız müsait değil” açıklaması tarihe karışmıştır. Büyüme çağındaki genç bireyler ve bir kaç istisnai hastalık dışında kalan topluluğun büyük çoğunluğuna rastgele bir dişlerini kaybettiklerinde bunun telafisi olarak bir numara sırada implant tedavisi önerilmektedir. Diş implantları ile tek diş kayıplarından bir kaç diş eksikliğine yahut tüm dişlerin eksik olduğu vakalara kadar her türlü dişsizliğin tedavisi yapılabilmektedir. İmplant tedavisinin çeşitli aşamalarında bir çok yenilik yaşanmaktadır:

Flapsız cerrahi ve navigasyon

Son on yılda implant pratikleri sahasında öne çıkan gelişmelerden en dikkat çekeni “navigasyon “ ya da “guided” (rehberli) olarak isimlendirilen ve olağan tanımı ile “tomografi datası üzerinde yapılan implant tedavi planlamasına münasebetli bir cerrahi şablon üretilerek cerrahi pratiğin bu şablona sadık kalınarak gerçekleştirilmesi” sistemidir (maalesef umumide zannedildiği üzere robot kullanılmamaktadır, süreci bir diş doktoru gerçekleştirmektedir).

Tekniğin avantajları hakikat açı ve konumda, kemik anatomisine münâsib implant yerleştirmeyi sağlayabilmesi, flap kaldırmaya gerek kalmaksızın cerrahiyi gerçekleştirebilmektir (yani bisturi ile çok az bir kesi yapılarak yahut hiç kesi yapılmaksızın direkt dişeti üzerinden frezleme yapılarak implant yerleştirilmesi; sıradanda dişeti açılarak implant yerleştirilirki bu da daha az ödem ve ağrı oluşmasına, yumuşak doku güzelleşmesinin daha kısa müddette gerçekleşmesi sebebi ile postoperatif enfeksiyon riskini azaltmasıdır. Dezavantajları ise tomografi datasındaki yanlışlar yahut planlamayı yapan kişinin datayı yorumlarken yapabileceği cürümler, şablon üretimi sırasında ortaya çıkabilecek üretimden kaynaklanan yahut kullanılan gereçten kaynaklanan distorsiyonlar, kontraksiyonlar üzere boyutsal değişiklikler yahut şablonun planlanandan farklı halde ağıza yerleştirilmesinden kaynaklanan açısal sapmaların cerrahi tatbik sonucunu olumsuz etkilemesidir.

Diş çekimi ve implant

Günümüzde diş çekimlerinden sonra implant uygulanması için her vakada beklenilmesi gerekmemektedir. Çekilen dişlerdeki enfeksiyon-hasar durumuna nazaran öncelikle yumuşak doku uygunlaşması beklenerek yara mahalleri kapandıktan sonra implant pratiği tercih edilir (erken implantasyon). Başka bir formül diş çekilir çekilmez çekim boşluğunun laser ile dezenfekte edilmesi ve implant uygulanmasıdır (hemen implantasyon). Çekim sonrası hasarın büyük olduğu kimi vakalarda ise kemik boşluklarının tekrar kemikle dolması beklenildikten sonra implant pratiğine geçilir (geciktirilmiş implantasyon).

Laser ile implant

Laser kullanarak kemikte implant yuvası hazırlanması mümkün olmakla birlikte, sıradan tatbike nazaran çok daha ziyade hengam alması ve şimdi standart yuva hazırlama düzeneklerinin geliştirilmemiş olması sebepleri yüzünden, uygulanmamaktadır. Lakin, implant pratiği öncesinde ortamın dezenfekte edilmesi hedefi ile laser kullanılmakta, sonunda enfeksiyon bulunan dişli ortamlarda dahi çekim sonrası “hemen implant” risksiz hale gelmektedir.

Pürüzlü ve suyuseven yüzeyler

Diş implantı tatbikleri giderek yaygınlaşırken bu yerde tasarrufa giren “pürüzlü” ve “suyu seven” hidrofilik yüzeyli implantlar tedavi muvaffakiyetini epey arttırmıştır. Hidrofilik implant yüzeyinin en büyük yararı vücuda yerleştirildiği andan itibaren güzelleşmenin başlıyor olmasıdır. Hidrofilik yüzeyli olmayan titanium implantlarda ise implant çeperinde oluşan asidik tabakanın vücut tarafından ortadan kaldırılmasından sonra güzelleşme başlamaktadır. Hidrofilik implantlar ile implant muvaffakiyetinin artmış olmasının yanısıra tedavide yekun bekleme müddeti de rutin olarak üç haftaya inmiştir. Bu durum hastalar açısından bir an evvel yeni dişlerine kavuşmada büyük avantaj sağlamaktadır. Klasik implant tedavisinde ise bekleme mühletleri üç ile altı ay arasında değişmektedir. Ayrıyeten hidrofilik yüzey, kemikteki başlangıç stabilitesi yüksek olan implantlarda çabucak tıpkı seansta üzerine kaplama diş takılarak dişin tasarrufa girmesine de imkan tanımaktadır.

Üst çene ve sinüsler

Üst çenede sinüslerin sarkık olduğu ve dikey istikamette çene kemiği yüksekliğinin azaldığı durumlarda sinüs boşluğunun bir kısmına kemikleşen gereç yerleştirilmesi (sinüs lifting) yahut çene kemikleri ağız tarafından yukarı ötelenerek yükseltilerek (osteotom tekniği ile sinüs elevasyonu) hacim yaratılmakta ve impant pratiği imkanlı hale getirilmektedir. Üst çenede steril koşullarda yerleştirilen implantlar sinüs boşluklarına girseler dahi bir enfeksiyona sebep olmamaktadırlar. Velev İskandinav ekolü, tatbik sırasında sinüs tabanındaki sert kemikten de destek alınması (bikortikal ankraj) hedefi ile sinüs tabanının denetimli bir halde delinmesini önermektedir. Nadiren daha evvelden enfeksiyon bulunan durumlar yahut operasyon sırasında sterilizasyon zincirinin bozulması komplikasyona yol açabilmektedir.

İmplant sonrası bekleme mühleti

Günümüzde implant yerleştirildikten sonra kemiğe kaynaşmayı beklediğimiz düzgünleşme vadesi açısından üç tip tatbik yapılmaktadır:

A-hemen yükleme: implant üzerine süreksiz kuron yahut köprü ile acilen fonksiyona sokulur ve yumuşak doku güzelleşmesinin erken devirde gerçekleşmesi hedeflenir ve 6. haftada ölçü alarak asıl protezi yapılır; acilen yükleme tatbikinin yapılabilmesi için uzun uzunluk ve geniş çapta implant tasarrufunun gerçekleştirilmesi, ağır bir kemik tabanı ve implantın da yüksek tork ile yerleştirilmiş olması gerekiyor;

B-erken yükleme: implant yerleştirildikten sonra yerleştirme tork pahasına nazaran 4 yahut 6 hafta beklenip daha sonra ölçü alınarak protez yapılır, bu süreçte hastaya muvakkat dişler imal edilerek dişsiz kalmaması sağlanır.

C- geçikmiş yükleme: 3-6 aylık güzelleşme müddetlerini ön gören tedavi konsepti. Giderek azalan nispette kullanılmaktadır.

Dişsizlik tipine nazaran tedavi seçenekleri

İmplant tedavi adayları üç kategoride değerlendirilirler ve bu kategorilerde farklı kriterlere nazaran tatbikler yapılır:

a-Tek diş eksikliği tedavisi: çenede eksik olan her tek diş noktasına bir adet implant yapılabilir. Alternatif tedavi ön ve gerideki birer dişin küçültülerek üç üyeli bir köprü yapmaktır. Fakat tasarruf vadeleri kıyaslandığında implantı hayat uzunluğu kullanabilirsiniz, köprünün ise ortalama 12 yıllık bir ömrü vardır. Ayrıyeten implant yapıldığında ön ve art dişler doğal halleri ile korunmuş olurlar. Pratik iki seçenek dahilinde yapılabilir:

Tek aşama: bir hafta içersinde implantasyon ve kesin kuronun (kaplamanın) bitirilmesi (şartı implantı kemiğe 30Newton/cm tork ile sıkıştırmaktır; gevşek bir kemik dokusu ile karşılaşılınca iki aşamalı yapılması gerekir).

İki aşama: implant yerleştirilmesi, en az bir ay- 4 ile 6 hafta arası düzgünleşme (implant doku altında uykuya bırakılır, güzelleşme mühleti iş yoğunluğunuza nazaran daha da uzun tutulabilir), güzelleşme ahir kuronun (kaplamanın) imalatı.

b-Kısmi diş eksikliği:

Kısmi dişsizlikte de tek dişlerde olduğu üzere pratik iki seçenek dahilinde yapılabilir.

c-Tam dişsizlik tedavisi:

Alt ve üst çenelerden rastgele birinde hiç diş olmadığı hengam çene başına en az 4 adet implant ile sabit protez yapılabilir. Lakin erken yahut geç devirlerde ortaya çıkabilecek implant kayıplarının tedavi planını etkilememesi için sayının daha çokça olması tercih edilir ve çoklukla 6 adet, bazen 8 ve 10 adet implant ile yapılan tatbikler da vardır. İmplant sayısını arttırmak proteze gelen yükleri daha çok dayanağa yayamak ve dayanaklar (implantlar) etrafındaki kemikte rezorbsiyon (erime) olmasını engellemeye yöneliktir. Dayanak sayısını ziyade tutmanın bir öteki gereği çene kemiğinin anatomik özelliği sebebi ile birtakım vakalarda uzun uzunlukta implant kullanamama durumudur; kısa implantlar kullanılmak durumunda daynak sayısını arttırarak istikrar kurulmaya çalışılır. Bir gayri sebep kişinin diş sıkma (bruksizm) alışkanlığının olmasıdır. Bruksomanlarda implantlara çok yük geleceği için dayanak sayısını arttırmakta yarar vardır. Velev sabit velev hareketli tahliller hedefleniyor olsun, tam dişsizlik durumunun implantlar ile tedavisinin hiç bir aşamasında hasta protezsiz bırakılmaz. İmplant tedavisi nihayetinde kemik hücrelerinin titanyum yüzeyler ile kaynaşmasını hedefleyen ve bu nedenle kemik hücrelerine zarar vermeden uygulanması gereken, hayli hassas ve bu nedenle de hasta açısından "hafif" bir tatbik biçimidir; implant cerrahisi kurallarına tutarlı bir biçimde gerçekleşitirildiğinde "tereyağından kıl çeker gibi" yapılan bir ameliyedir ve hasta açısından hayli konforludur. Ahir da rahat yemek yeme imkanı sunduğu için hayat kalitesini arttıran kalıcı bir tedavi alternatifidir.

Hiç dişi olmayan hastalarda iki tip tatbik yapılır:

1- HAREKETLI PROTEZ:

Dişsiz alt çeneye yahut üst çeneye ikişer implant (toplam dört) yerlestirip en az 4-6 hafta bekledikten sonra yeni alt ve üst damaklar hazırlayarak implantlar proteze bağlanır. Bu protezleri hasta istedigi hengam kendisi çikartabilir. Overdenture ismi verilen bu tip protezler görünüs ve hacim olarak tam damaklar üzeredirler, gelgelelim implantlardan destek aldiklari için yemek tarafken mahallinden çikmak üzere bir sorunu ortadan kaldirirlar ve sabit diş üzere davranirlar. Şayet hasta üst çene protezinizin vakumundan mutlu ise, yalnızca alt çene pratiği da yerinde olabilir ki daha ekonomik bir tahlil alternatifi olarak kıymetlendirebilir.

Alt çenede hiç dişi bulunmayan vakalarda "hemen implant" pratiği: dört adet implantın yerleştirilmesini takiben tıpkı seansta mevcut alt çene "total protez"e (total protez=tam damak) implantların bağlanması ile çiğneme fonksiyonuna başlanmasını içerir. Tek seansta gerçekleştirilebilen bu pratik için hastanın mevcut ve yeterli durumda bir alt çene protezinin bulunması gereklidir. Yok ise protez imali için ek bir sürece gereksinim vardır.

2-SABIT PROTEZ:

Yalnızca tek bir dişsiz çenede (alt yahut üst çene) sabit köprü yapmak için 6 adet implant yerlestirerek 6 hafta sonra ölçü alarak iki hafta içersinde 14 adet sabit disli köprü protezi uygulanır.

Hiç dişi bulunmayan vakalarda 4 adet "hemen implant" ile “hemen yükleme” uygulanan sabit protez (All in Four konsepti): dört adet implantın yerleştirilmesini takiben birebir seansta mevcut alt çene "total protez"ine (total protez=tam damak) implantların sabit bir halde bağlanması ile çiğneme fonksiyonuna başlanmasını içerir. Tek seansta gerçekleştirilebilen bu tatbik için hastanın mevcut bir alt çene protezinin bulunması gereklidir. Modifiye edilmiş tam damak ile geçen altı haftalık bir güzelleşme müddetinin ahir asıl sabit protez üretilir.

Özetle, implant tedavilerinde gelinen son noktada yüzey özellikleri geliştirilmiş implantlar, navigasyon teknikleri ile çabucak implant ve çabucak yükleme pratikleri altında kullanılarak tedavi vadeleri çok kısaltılmaktadır.

Doç.Dr.Tosun Tosun



 
Üst Alt