İSTİKLAL MARŞI
Korkma, sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak;
Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak
O benim milletimin yıldızıdır, parlayacak;
O benimdir, o benim milletimindir fakat
Çatma, kurban olayım, çehreni ey nazlı hilal!
Kahraman ırkıma bir gül! Ne bu zor, bu celal?
Sana olmaz dökülen kanlarımız daha sonra helal
Hakkıdır, hakk'a tapan, milletimin istiklal!
Ben ezelden beridir hür yaşadım, özgürlük yaşarım
Hangi çılgın bana zincir vuracakmış? Şaşarım!
Kükremiş sel gibiyim, bendimi çiğner, aşarım
Yırtarım dağları, enginlere sığmam, taşarım
Garbın afakını sarmışsa çelik zırhlı duvar,
Benim iman dolu göğsüm gibi serhaddim var
Ulusun, korkma! Nasıl böyle bir imanı boğar,
'Medeniyet!' dediğin tek kadınsı kalmış canavar?
Arkadaş! Yurduma alçakları uğratma, sakın
Siper et gövdeni, dursun bu hayasızca akın
Doğacaktır sana va'dettiği günler hakk'ın
Kim bilir, olur ya yarın, ola ki yarından da yakın
Bastığın yerleri 'toprak!' diyerek geçme, teşhis:
Düşün altında binlerce kefensiz yatanı
Sen şehit oğlusun, incitme, yazıktır, atanı:
Verme, dünyaları alsan da, bu cennet vatanı
Kim bu cennet vatanın uğruna olmaz fakat feda?
Şuheda fışkıracak toprağı sıksan, şuheda!
Canı, cananı, tüm varımı alsın da hüda,
Etmesin tek vatanımdan beni dünyada cüda
Ruhumun senden, ilahi, şudur ama emeli:
Değmesin mabedimin göğsüne namahrem eli
Bu ezanlarfakat şahadetleri dinin temeli,
Ebedi yurdumun üstünde benim inlemeli
O vakit vecd ile bin secde eder varsa taşım,
Her cerihamdan, ilahi, boşanıp kanlı yaşım,
Fışkırır ruhi mücerred gibi yerden na'şım;
O süre yükselerek arşa değer belki başım
Dalgalan sen de şafaklar gibi ey şanlı hilal!
Olsun bundan böyle dökülen kanlarımın tümü helal
Ebediyen sana yok, ırkıma değil izmihlal:
Hakkıdır, serbest yaşamış, bayrağımın bağımsızlık;
Hakkıdır, hakk'a tapan, milletimin istiklal!
Mehmet Akif ERSOY *
Korkma, sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak;
Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak
O benim milletimin yıldızıdır, parlayacak;
O benimdir, o benim milletimindir fakat
Çatma, kurban olayım, çehreni ey nazlı hilal!
Kahraman ırkıma bir gül! Ne bu zor, bu celal?
Sana olmaz dökülen kanlarımız daha sonra helal
Hakkıdır, hakk'a tapan, milletimin istiklal!
Ben ezelden beridir hür yaşadım, özgürlük yaşarım
Hangi çılgın bana zincir vuracakmış? Şaşarım!
Kükremiş sel gibiyim, bendimi çiğner, aşarım
Yırtarım dağları, enginlere sığmam, taşarım
Garbın afakını sarmışsa çelik zırhlı duvar,
Benim iman dolu göğsüm gibi serhaddim var
Ulusun, korkma! Nasıl böyle bir imanı boğar,
'Medeniyet!' dediğin tek kadınsı kalmış canavar?
Arkadaş! Yurduma alçakları uğratma, sakın
Siper et gövdeni, dursun bu hayasızca akın
Doğacaktır sana va'dettiği günler hakk'ın
Kim bilir, olur ya yarın, ola ki yarından da yakın
Bastığın yerleri 'toprak!' diyerek geçme, teşhis:
Düşün altında binlerce kefensiz yatanı
Sen şehit oğlusun, incitme, yazıktır, atanı:
Verme, dünyaları alsan da, bu cennet vatanı
Kim bu cennet vatanın uğruna olmaz fakat feda?
Şuheda fışkıracak toprağı sıksan, şuheda!
Canı, cananı, tüm varımı alsın da hüda,
Etmesin tek vatanımdan beni dünyada cüda
Ruhumun senden, ilahi, şudur ama emeli:
Değmesin mabedimin göğsüne namahrem eli
Bu ezanlarfakat şahadetleri dinin temeli,
Ebedi yurdumun üstünde benim inlemeli
O vakit vecd ile bin secde eder varsa taşım,
Her cerihamdan, ilahi, boşanıp kanlı yaşım,
Fışkırır ruhi mücerred gibi yerden na'şım;
O süre yükselerek arşa değer belki başım
Dalgalan sen de şafaklar gibi ey şanlı hilal!
Olsun bundan böyle dökülen kanlarımın tümü helal
Ebediyen sana yok, ırkıma değil izmihlal:
Hakkıdır, serbest yaşamış, bayrağımın bağımsızlık;
Hakkıdır, hakk'a tapan, milletimin istiklal!
Mehmet Akif ERSOY *