Kabul et Ya Rabb sana bir Hiçile geldim…
Alın herşeyi kalmasın tek bir dirhem bende… Alın gidin ötelere ben burada kalmak istiyorum… Tam burada anlımın bayram ettiği yerde, öylece secdede kalmak… Ne saz ile nede laf… Sadece O ’nunla kimsesiz, yalın ve bütün benliğim ile arkadaş canlısı…
Geçen yıllar ne güzel… an be an gidiyorum işte O ’na saniye saniye, lahza be lahza O ’na gidiyorum! Bekliyor beni de mükemmel biliyorum
Gel diyor…
Geliyorum Ya Rabb!
Geliyorum Mevlam…
Geliyorum sevgilim…
Geliyorum sevdiğim
Geliyorum beni benden çok seven Canan geliyorum sana…
Bütün günahlarımla, bütün hatalarımla, tüm suçlarımla geliyorum dizinin dibine Affet
Boynum bükük geliyorum sana!
Sen beklersin bir tek bu yollarımı sen bilirsin benden muhakkak beni
Ötesi yok bu alemde senden gayrısı Hiç…
Konuşmalarım Hiç…
Susmalarım Hiç…
Gelmelerim gitmelerim ne var sa Hiç…
Kazandıklarım kaybettiklerim ne varsa Hiç…
Bakii olan beni bulan Sensin!
Ötesi…
Hiç
Ötesi yok…
İşte Mevlam görüyorsun yine ve yineden ve her lahza burdayım gözleri ihtiyar dizlerinin dibindeyim… Gidemem ancak ayrılamam buradan, gitmemide katiyen istemezsin bilirim… Allah ’ım ayırma beni dizlerinin dibinden Atma Hiçlerin içine beni… İstemem Cennetini çok görme Cemalinden beni… Ne verdiğin nefese yeter şükrüm niçin gördürdüğün bu güllere… Ben aciz Ben fakir…
Ben bi çare dizlerinin dibindeyim işte Kabul et Ya Rabb sana bir Hiçile geldim…
Aşkın aldı benden beni
Bana seni lüzum seni
Ben yanarım dünü günü
Bana seni gerek seni
Ne varlığa sevinirim
Ne yokluğa yerinirim
Aşkın ile avunurum
Bana seni lüzum seni
Aşkın aşıklar öldürür
Aşk denizine daldırır
Tecelli ile doldurur
Bana seni lüzum seni
Aşkın şarabından içem
Mecnun olup dağa düşem
Sensin dünü gün endişem
Bana seni gerek seni
Sufilere sohbet lüzum
Ahilere ahret lüzum
Mecnunlara Leyla gerek
Bana seni lüzum seni
Eğer beni öldüreler
Külüm göğe savuralar
Toprağım anda çağıra
Bana seni gerek seni
Cennet cennet dedikleri
Birkaç köşkle birkaç huri
İsteyene ver anları
Bana seni gerek seni
Yunus ’dur benim adım
Gün geçtikçe artar odum
İki cihanda maksudum
Bana seni lüzum seni
Yunus Emre *
Alın herşeyi kalmasın tek bir dirhem bende… Alın gidin ötelere ben burada kalmak istiyorum… Tam burada anlımın bayram ettiği yerde, öylece secdede kalmak… Ne saz ile nede laf… Sadece O ’nunla kimsesiz, yalın ve bütün benliğim ile arkadaş canlısı…
Geçen yıllar ne güzel… an be an gidiyorum işte O ’na saniye saniye, lahza be lahza O ’na gidiyorum! Bekliyor beni de mükemmel biliyorum
Gel diyor…
Geliyorum Ya Rabb!
Geliyorum Mevlam…
Geliyorum sevgilim…
Geliyorum sevdiğim
Geliyorum beni benden çok seven Canan geliyorum sana…
Bütün günahlarımla, bütün hatalarımla, tüm suçlarımla geliyorum dizinin dibine Affet
Boynum bükük geliyorum sana!
Sen beklersin bir tek bu yollarımı sen bilirsin benden muhakkak beni
Ötesi yok bu alemde senden gayrısı Hiç…
Konuşmalarım Hiç…
Susmalarım Hiç…
Gelmelerim gitmelerim ne var sa Hiç…
Kazandıklarım kaybettiklerim ne varsa Hiç…
Bakii olan beni bulan Sensin!
Ötesi…
Hiç
Ötesi yok…
İşte Mevlam görüyorsun yine ve yineden ve her lahza burdayım gözleri ihtiyar dizlerinin dibindeyim… Gidemem ancak ayrılamam buradan, gitmemide katiyen istemezsin bilirim… Allah ’ım ayırma beni dizlerinin dibinden Atma Hiçlerin içine beni… İstemem Cennetini çok görme Cemalinden beni… Ne verdiğin nefese yeter şükrüm niçin gördürdüğün bu güllere… Ben aciz Ben fakir…
Ben bi çare dizlerinin dibindeyim işte Kabul et Ya Rabb sana bir Hiçile geldim…
Aşkın aldı benden beni
Bana seni lüzum seni
Ben yanarım dünü günü
Bana seni gerek seni
Ne varlığa sevinirim
Ne yokluğa yerinirim
Aşkın ile avunurum
Bana seni lüzum seni
Aşkın aşıklar öldürür
Aşk denizine daldırır
Tecelli ile doldurur
Bana seni lüzum seni
Aşkın şarabından içem
Mecnun olup dağa düşem
Sensin dünü gün endişem
Bana seni gerek seni
Sufilere sohbet lüzum
Ahilere ahret lüzum
Mecnunlara Leyla gerek
Bana seni lüzum seni
Eğer beni öldüreler
Külüm göğe savuralar
Toprağım anda çağıra
Bana seni gerek seni
Cennet cennet dedikleri
Birkaç köşkle birkaç huri
İsteyene ver anları
Bana seni gerek seni
Yunus ’dur benim adım
Gün geçtikçe artar odum
İki cihanda maksudum
Bana seni lüzum seni
Yunus Emre *