Namık Kemal Magosa mektupları
Namık Kemal Magosada Anıları
Mağusa, Namık Kemalin kızına yazdığı mektuplarda az daha cennetti, ama başkalarına yazdığı mektuplarda Mağusaydı, dünya cehennemiydi Mağusa toprakta çıbandı: Pencerelerden bakıp da çöller dolusu harabelerini, dağlar parçalanmışçasına taş yığınlarını gördükçe kıyametin habercisi İsrafilin Suru çalınmış ama ben işitmemişim sanıyorum Kalenin içi mezarlarla dolmuş, fakat isimlerine konut diyorlar ara sıra deliğinden deşiğinden adamlar çıkıyor ki yüzlerinin hali çürümeye yüz tutmuş ölüden, elbiselerinin şekli ise, sözde yırtılmış kefenden ayırt edilemiyor Mücahit varsa buranın halkıdır Çünkü havasından dört tarafa yeni silahların sesi kadar öldürücü hastalıklar dağılıyor Hatta içlerinden en hafifi olan sıtma bile insanı şeşhane kurşunu dek süratli öldürüyor Jurnal gıdalarını birkaç arpa ekmeğine değin indirmişler Hatta arpanın kilesi otuz beş kuruşa dek satıldığından çoğu onu da bulamıyor Kutsal Ramazanda keçi eti ile taşla undan oluşan bir siyah ekmek ve lezzette Ebucehil karpuzuna yakın biraz patlıcan ve bamya; bu ikisinden diğer bir şey görmedim (Mısırda Matbaai İctihadda basılan Magosa Mektubundan); (Artan 1964)
Namık Kemal Magosada anıları nda tatlı şeyler de vardıDostlarına yazdığı mektuplar bu eğlencelerdendi üstelik saat meselesi vardı İstanbuldan saatler ve hediyeler getirten Kemal, bunları sevdiklerine dağıtırdı Veliaht V Murat Efendi padişah olunca, Namık Kemale Türkçe bir telgraf ve 30 Mayıs 1876 tarihli Fransızca bir mektup geldi Sürgüne gidenler affedilmiş, bu sıkıntılı günler sona ermişti Telgraf ve mektup bu sevinçli haberi müjdeliyordu Birkaç gün daha sonra Loyid vapuru Mağusanın Tuzla İskelesine yanaştı Aynı vapurda Kemalin yüzünden Akkada üç sene iki ay kale mahkumu olan Nuri ile İsmail Hakkı da vardı Tuzladan kalkan vapur üç arkadaşı İstanbula götürürken otuz sekiz aylık tatlı ve acı hatıraların perdesi kapanıyordu
alıntı *
Namık Kemal Magosada Anıları
Mağusa, Namık Kemalin kızına yazdığı mektuplarda az daha cennetti, ama başkalarına yazdığı mektuplarda Mağusaydı, dünya cehennemiydi Mağusa toprakta çıbandı: Pencerelerden bakıp da çöller dolusu harabelerini, dağlar parçalanmışçasına taş yığınlarını gördükçe kıyametin habercisi İsrafilin Suru çalınmış ama ben işitmemişim sanıyorum Kalenin içi mezarlarla dolmuş, fakat isimlerine konut diyorlar ara sıra deliğinden deşiğinden adamlar çıkıyor ki yüzlerinin hali çürümeye yüz tutmuş ölüden, elbiselerinin şekli ise, sözde yırtılmış kefenden ayırt edilemiyor Mücahit varsa buranın halkıdır Çünkü havasından dört tarafa yeni silahların sesi kadar öldürücü hastalıklar dağılıyor Hatta içlerinden en hafifi olan sıtma bile insanı şeşhane kurşunu dek süratli öldürüyor Jurnal gıdalarını birkaç arpa ekmeğine değin indirmişler Hatta arpanın kilesi otuz beş kuruşa dek satıldığından çoğu onu da bulamıyor Kutsal Ramazanda keçi eti ile taşla undan oluşan bir siyah ekmek ve lezzette Ebucehil karpuzuna yakın biraz patlıcan ve bamya; bu ikisinden diğer bir şey görmedim (Mısırda Matbaai İctihadda basılan Magosa Mektubundan); (Artan 1964)
Namık Kemal Magosada anıları nda tatlı şeyler de vardıDostlarına yazdığı mektuplar bu eğlencelerdendi üstelik saat meselesi vardı İstanbuldan saatler ve hediyeler getirten Kemal, bunları sevdiklerine dağıtırdı Veliaht V Murat Efendi padişah olunca, Namık Kemale Türkçe bir telgraf ve 30 Mayıs 1876 tarihli Fransızca bir mektup geldi Sürgüne gidenler affedilmiş, bu sıkıntılı günler sona ermişti Telgraf ve mektup bu sevinçli haberi müjdeliyordu Birkaç gün daha sonra Loyid vapuru Mağusanın Tuzla İskelesine yanaştı Aynı vapurda Kemalin yüzünden Akkada üç sene iki ay kale mahkumu olan Nuri ile İsmail Hakkı da vardı Tuzladan kalkan vapur üç arkadaşı İstanbula götürürken otuz sekiz aylık tatlı ve acı hatıraların perdesi kapanıyordu
alıntı *