Bir yerimiz ağrıdığında bir ağrı kesici içerek kısa müddette ağrı çekmekten kurtuluyoruz. İlacın tesir mühleti bittiğinde tekrar ağrı hissediyoruz. Lakin ağrının neden kaynaklanmış olabileceğini sorgulamıyoruz.
Nasıl hastalandığımızı anlamadan evvel sıhhatin tarifine bir bakalım.
Homeopatik tıp profesörü George Vithoulkas’a nazaran sıhhat, ‘’Fiziksel, ruhsal ve duygusal acının olmadığı bir yeterlilik halidir. Ağrıdan özgür bir fizik vücut ve uygun hissetme hali; acıdan özgür, huzurlu, sakin bir duygusal hal; bencillikten özgür bir zihin ve gerçek ile bir olma durumu... Büsbütün sağlıklı bir birey, ilahi sevgi ve bilgeliği içselleştirmeyi gerçekleştirebilmiş olandır. Bir birey yaratabiliyorsa, özgürce yaratabiliyorsa sağlıklıdır. Sağlıklı bireyin doğal eforu yaratmak olacaktır. Kişi kendisinin ve diğerlerinin faydalarını gözetiyor olacaktır. Davranışları, kendisi ve öbürleri için ne kadar yıkıcı ise o derece sıhhatsizdir. Hasta bu tarife ne kadar yaklaşabilirse o kadar sağlıklı olacaktır. ‘’
Homeopat ve Psikiyatrist Vangelis A. Zafeririou’ya nazaran sağlıklı kişi kendisi, başka şahıslar ve etrafı ile uyumlu bağlar kurabilen kişidir.
Dr. Edward Bach’a nazaran hastalıkların nedeni, ruh ve zihin ortasındaki uyumsuzluktur. Hepimizin var olmasının ruhsal bir nedeni vardır. Hepimizin görevlendirildiği bir hayat hedefimiz var. Bunu aslında içimizde hissediyoruz. Fakat etrafımızın baskısı ile öbür türlü seçimler yapıyoruz. İşte Bach’a nazaran tabiatımızda olanı değil, dayatılanı yaparsak hasta oluruz. İyileşmemizin sırrı da tabiatımıza yani yaratılışımıza uygun bir hayat seçmekten geçiyor.
Dünya Sıhhat Örgütünün tarifine nazaran sıhhat; zayıflığın ya da hastalığın olmadığı durumun ötesinde, fizikî, zihinsel ve toplumsal uygunluk halidir. Zihinsel sıhhat ise her bireyin kendi potansiyelinin farkında olduğu, hayatın zorlukları ile baş edebildiği, verimli ve üretken çalışabildiği, bulunduğu topluma katkı sağlayabildiği bir güzellik hali olarak tanımlanır.
Pekala hastalık nedir?
Osho; ‘’Hastalık doğal olandan ayrılmış olma halidir. Şayet kendimizi makus hissediyorsak bu doğal olmayan bir şey yaparak buna sebep olduğumuz manasına gelir. Memnun hissetmek ve sağlıklı olmak doğaldır. Tabiatımız böyledir’’ halinde açıklar.
Hastalık ve sıhhat kavramlarını sadece insan vücudunun içinde bulunduğu durumu gösteren kavramlar olarak kullanırız. Fakat vücut şuur olmadan hiçbir şeyi gerçekleştiremez. Vücudumuz yalnızca şuurumuzun kendisine gönderdiği kimi bilgilerin tezahür ettiği yerdir. Meyyit bir insan, vücut orada duruyorken zaten hiçbir şey yapamaz. Canlı bir vücut, tüm yaşamsal fonksiyonlarını, şuur (ruh) ve ömür (can) denilen maddesel olmayan iki kavram ile yerine getirir. Şuurumuzda var olan bilgi vücudumuzda görünür hale gelir. Yani bir canlının vücudunda gerçekleşen her şey, bu olayın kaynağını oluşturan bilginin vücutta oluşmuş formudur. Bedenimizdeki işleyişten sorumlu olan hormonal ihtarım, enzimatik sistem, yapım-yıkım etaplarının her birinde aslında şuurdan kaynaklanan bilgi fonksiyona dönüşmektedir. Yani güç unsura dönüşür. Farklı bedensel fonksiyonlar bir ortada ahenk içinde yürüyorsa biz buna ‘’sağlık’’ diyoruz. Fonksiyonlardan birinde bir sorun oluştuğunda nizam ve ahenk bozulur. Bu durumu ‘’hastalık’’ olarak tanımlarız.
Hastalık vücuttaki ahengin, yani o vakte dek istikrarda olan bir nizamın bozulmasıdır. Bu ahenk kaybı evvel şuurumuzda bilgi boyutunda ortaya çıkar. Daha sonra vücutta kendini gösterir. Vücut şuurda olan bilginin gerçekleşme alanıdır. Bu nedenle sırf vücudun hasta olduğunu söylemek aldatıcı olur. Hastalık yalnızca şuurda başlar ve bunun belirtileri vücutta gözlemlenir. Vücudumuz şuur olmadan yaşayamayacağı üzere şuur olmadan hasta da olamaz. Birebir formda bu durum zihinsel hastalıklar için de geçerlidir. Zihin de tek başına hastalanmaz. Zihinsel hastalık kavramı, yeniden şuurumuzda oluşan lakin kendini zihinde söz eden hastalık belirtileridir.
*****Bilinç dediğimiz şey nasıl oluşur.
Vücutta bir hastalık belirtisi ortaya çıktığında dikkatimizi kendisine çeker. Her belirti dikkati, ilgiyi ve enerjiyi kendine çeken bir sinyaldir. Biz bu sinyali görmezden gelirsek o da daima kendini göstermeye çalışacaktır. Bunu daima tekrar ederek ya da eskisinden daha görünür hale gelerek yapacaktır. Sinyali yok etmeye çalışmakla şuurumuzun kendini tabir etmesine mahzur olmuş oluruz. Belirtileri engellemek yerine akmasını sağlamamız gerekir. Bunun için belirtilerin çok daha derinlerine bakarak neye işaret ettiklerini anlamayı öğrenmeliyiz.
Hastalık belirtilerine odaklanmak yerine hasta olma olgusunun kendisini sorgulamak çok daha doğrudur. Hasta olma olgusunun daha derinlerine, köklerine inmek gerekir. Hastalık belirtilerini ise köklere olan seyahatte bir sinyal ya da bilgi taşıyıcısı olarak görmek çok daha gerçek bir yaklaşım olacaktır. Bu halde hastalık belirtilerini bir an evvel ortadan kaldırmaya yönelik bir yaklaşımdan fazla gerçek hastalığı görüp anlamamıza yarayan sinyaller olarak değerlendirmeliyiz. Zira hastalık belirtilerinin tek bir emeli vardır: Bizi iyileştirmek!!! Belirtilerin neyi işaret ettiklerini anlamak çok kıymetlidir. Aksi takdirde gelişimimize, değişim ve dönüşümümüze hizmet eden ilahi maddelere uymadığımızı bize anlatan son derece katı olabilen birer öğretmene dönüşürler. Düzgünleşme duymazdan geldiğimiz, yok saydığımız ya da bastırdığımız belirtiden değil, dönüştürdüğümüz hastalıktan şuurumuzun değişimi ile doğar. Güzelleşme bir dönüşümü tabir eder aslında. Kişinin âlâ yani tam ve bütünleşmiş bir hale dönüşmesidir. Güzelleşme eksik olanın keşfedilmesi ile artan şuur sayesinde gerçekleşir. Öyleyse hastalık belirtilerini güzelleşmeye giden bir yol olarak düşünmemiz ve eksiklerimizi tamamlamamız için bize yol gösteren sinyaller olarak hayatlarımızda kıymetlendirmemiz gereklidir. ‘Şu anda ömrümde eksik olan nedir?’ ‘Neyi değiştirmem gerekir?’
Ülkü sıhhat için hem beslenme ve ömür usulü değişiklikleri üzere fizikî hususlarda hem duygusal ve zihinsel boyutlarda, hem de ruhsal boyutta gerçek davranış içinde olmayı geliştirmemiz gerekir. Vücudumuzdan bize yansıyanın yalnızca o anda yaşadığımız bilinçlilik düzeyimiz olduğunu unutmamalıyız.
Tıpkı vakitte bizim canımızın yapmak istedikleri ile bize dayatılanlar konusunda farkında olmalıyız. İşte hastalık dediğimiz şey aslında taşıdığınız canın bize bir şeylerin yanlış olduğu istikametinde verdiği bir ihtardan ibaret. Biz bu işaret parmağının gösterdiği yere bakmak yerine işaret parmağına bakarsak bildirisi görmemiş oluruz.
Birinci adım sorunu hakikat görmektir. İkinci adım da sorunu gerçek yollarla çözmektir.***** Burda hastalıkların kaynaklandığı düzeyleri anlat.
Hastalık klasik tıbbın sav ettiği üzere dışarıdan gelen başka bir şey değildir. Hastalık yalnızca birtakım kadim öğretilerde chi, ki, prana, bizim can dediğimiz ömür gücünün değişmiş yani istikrarı bozulmuş biçimidir. Dışarıdan gelen bir hastalık yoktur. İstikrarı kimi sebeplerle bozulmuş organizmanın yansısı vardır. Böylelikle dışarıdan gelen etkenlere hassasiyeti artmış, etkilenebilirliği artmış bir organizma vardır. Mesela baş ağrısı dışarıdan gelmez. Bir şey bizim istikrarımızı bozar ve bu dengesizlik kendini vücudumuzda baş ağrısı olarak gösterir. Yani hastalık dediğimiz şey bedenin sıhhati bozucu etkene karşı verdiği yansıdır. Bir kişi hasta olduğunda canlılığının nasıl etkilendiğini hastanın gösterdiği belirtilerden anlarız. Tedaviyi belirlerken hastalığa ilişkin olanla şahsa ilişkin olanı yanlışsız tespit etmek gerekir.
Enfeksiyon hastalıklarında da bir mikroorganizmanın bizi hasta edebilmesi için immün sistemimizden daha güçlü olması gerekir. Bağışıklık sistemimizi düşüren etkenler; berbat beslenme, makus ömür şartları, sıhhatsiz hayat alışkanlıkları (sigara, akol) üzere kolay gözlenen ve kolay anlaşılabilen sebepler olduğu üzere gözlenmesi daha sıkıntı ancak tesiri anlaşılabilir duygusal gerilim üzere etkenler de olabilir.
Gerilim şu anda içinde bulunduğumuz duruma dair bizim kendimizi tehdit altında hissettiğimiz ve gayret verdiğimiz durumdur. Travma geçmişte yaşadığımız halde hala atlatamadığımız stresdir. Uygun yollardan gerilimle başa çıkılamadığında hastalık ( bedensel yada ruhsal ) kaçınılmaz olur. Aslında kısa müddetli gerilim vücudu muhafazaya yararken uzun sürdüğünde vücudu zayıflatan, baskı altında tutan bir tesir yaratır. Fizikî açıdan gerilimin üstesinden daha kolay gelmek için uygun beslenme ve uygun idman yapmak kıymetlidir. Duygusal açıdan gerilimle başa çıkmanın yolları sıkıntıların gerçek sebebinin farkına varmaktan ve düzeltici adımları atmaktan geçmektedir. Gerilimi makul yönetmeyi başarırsak yatkın olduğumuz hastalıklardan bile uzak durmamız mümkün olur.
Bir de tesirini fizikî ve duygusal olarak gözleyemediğimiz lakin varlığını sonuçlarıyla bildiğimiz etkenler vardır. Ruhsal etkenler. Burada kelam konusu olan ruhsal rahatsızlıklar değildir. Bazen hastalık kendini fizik vücutta gösterse de sebebi tek başına fizikî yada duygusal gerilim olmayabiliyor.
Ruhsal etkenleri anlayabilmenin en başarılı yollarından birisini aile dizimi terapisi sunmaktadır. Uzun süren bir hastalığın kökleri epeyce derinlerde olabilir. Güç ve ağır geçen bir hastalığınız varsa hiç değilse bir sefer aile dizimi metodu yolu ile aile geçmişinize bakabilir ve farkında olmadan üzerinize aldığınız bir tesir olup olmadığını görmeniz yararlı olabilir. Sizi çok zorlayan, fizikî ve duygusal acı veren, hayatınızı yaşamanıza mani olan hastalıklarınızın güzelleşmesi için çalışıyorsanız, bu türlü bir terapi size yardımcı olabilir. Bilhassa de aile sisteminde göç, savaş, meyyit doğum, erken mevt, kürtaj, cinayet, hırsızlık, aile hengameleri olmuşsa hastalığın sebepleri bu konuşulmayan aile sırlarında saklı olabilir. Kronik seyirli hastalıklarda ‘’Şifa’’ konusu yalnızca biyokimyasal pahalar ile olacak bir şey değildir birçok sefer. Ruhsal açıdan da yaklaşmak gerekir.
Tekrar hastalığın köklerini geçmişte arayan bir diğer formülde regresyon terapisidir. Anılara geri gitme travmaya neden olan duygusal, zihinsel, bedensel güç blokajlarını açığa çıkarma sürecidir. Bu anılar, çocukluk anılarını, rahim anılarını yahut geçmiş hayat anıları da denilen şuur dışı ruhsal anıları içerebilir.
Bazen pek çok terapiye karşın sorun sizi bir türlü bırakmıyorsa tahminen de aslında sorunu siz bırakamıyor olabilirsiniz. Bazen hasta olmakla elde ettiğimiz çıkarlarımız o kadar fazladır ki, şuurumuz tabi ki uygunlaşmak istiyorum yoksa neden bu kadar uğraşayım derken, bilinçaltımız mevcut durumun sürmesini ister ve güzelleşme gayretlerimizi sabote ederek güzelleşmeye mahzur olur ve şuur altı her vakit daha güçlüdür. O nedenle bazen fizikî bir rahatsızlığın tahlili aile diziminde, psikoterapide olabilir. Yalnızca güzelleşmeye hazır olduğunuzda güzelleşebilirsiniz.
Hastalık bir sonuçtur. Bir sürecin sonunda gelişir. Asla durup dururken gelişmez. Bizim tam olarak idrak edemediğimiz bir nedenle bizde bir değişim yaratmak için gelişir. Hayatımızda bizi zorlayan bir değişim….Bu ders daha kolay bir halde yanlış beslendiğimiz için bir ihtar olabilir. Ve tahlil uygun beslenmeye geçmek kadar kolay ve somut olabilir. Ya da kökü çok derinlere, hatta ailemizin köklerine kadar giden atalarımızdan aldığımız tesirlere dayanan çok ruhsal bir ders kelam konusu olabilir. Sebep ortadan kaldırılmadıkça tahlil kalıcı olmayacaktır. Bazen yalnızca bizim değişmemiz gereklidir. Biz değişimi ve dönüşümü gerçekleştirebildiğimizde tahlil kalıcı olacaktır.
En kıymetli ipucu hastalığın neyi kısıtladığıdır. Denetim edemediğiniz bir hastalık belirtisi hayatı denetim etmeyi bırakmanız gerektiğinin bildirisini taşıyor olabilir. O yüzden yalnızca belirtileri baskılayan bir tedavi öğrenmeniz gerekenleri öğrenmenize pürüz olacağı için değiştirmeniz gerekenleri değiştirmeden hayatınıza devam etmenizi sağlayacağı için hakikaten iyileşmeniz mümkün olmaz.
Tabiatta güçlü hastalığın zayıf hastalığı uzak tuttuğu gözlemlenmiştir. Akıl hastalarının daha az bedensel hastalığa yakalandığı gözlemlenmiştir.
Ömür gücü her vakit istikrarını muhafazaya çalışır. Bu yüzden her vakit dengeyi bozan ögeye zıt istikamette reaksiyon verecektir. O yüzden ateşi düşürmeye çalışmak en büyük yanlışlardan biridir. Hayat gücü yapabildiği kadar direnip ateşi daha da yükseltmeye çalışacaktır. Lakin baskın ateş düşürme faaliyetleri galip geldiğinde ömür gücü daha fazla uğraşamaz gücünü yitirir. O takdirde bu olayı daha hayati hastalıklar izler. Ömür gücü ne yapıyorsa organizmanın istikrarını korumak ve hastalıktan kurtulmak için yapıyor. O halde organizmaya yardım etmenin yolu organizmanın yapmaya çalıştığı şeye dayanak olmaktır. Yapılabilecek en berbat şey ise organizmanın yapmaya çalıştığı şeye mahzur olmaktır. Bütün sıkıntı belirtileri düşman üzere görüp biran evvel yok etmeye çalışmak yerine, dost olduğunu anlamaktır.
Belirtileri bastırmaya ve yok etmeye yönelik yaklaşımlar işe yaramaz. Süreksiz bir yeterlilik hali yakalansa da dengesizlik kendini daha kuvvetli ve daha derin olarak yine söz eder. Tahlil hem hayat usulüne dayatılan değişikliklerin yapılması ile hem de hem de en başından dengeyi bozan kök sebeplerin ortadan kaldırılması ile gelir. Hastalığın dayatmış olduğu değişiklikleri yapmadan hiçbir terapi güzel gelmeyecektir. Belinizi incittiyseniz öncelikli olan dinlenmektir. Rutubetli ve soğuk mesken ağrılarınıza güzel gelmiyorsa kuru ve sıcak bir yere taşınmanız gerekir. Hastalığınızı etkileyen hayat üslubunuzu düzeltmezseniz güzelleşir iyileşmez eski hayat usulüne dönerseniz tabi ki hastalık geri gelecektir. Yalnızca belirtileri yok etmeye yönelik tedaviler, birinci anda durumu iyileştirse de genel sıhhati vakitle daha da kötüleştirecektir. Örneğin kortizonla bastırılan çocuk alerjilerinin astıma dönüştüğü gözlemlenmiştir.
Doğal halimiz memnun ve istikrardadır. Hastalık yalnızca vücutta olmaz, keyifli değilsek zihinsel bir hastalık kelam bahsidir. Bir etken ( fizikî, duygusal yada ruhsal ) bu dengeyi bozucu müdahale yaptığında;
*Ya hasta olmayacak kadar güçlüyüzdür. Ve sıhhatimizi koruruz.
*Ya hastalığa yakalanırız fakat kısa müddette ve birden fazla sefer yardım gerekmeden onu yenebiliriz.
*Ya da uzun müddet yenemeyiz ve uygun yardımı alana kadar hasta kalırız,
*Bazen tam güzelleşmek mümkün olmayabilir ve büsbütün güzelleşmeden ölebiliriz.
Yani bir hastalık etkeninin bizi etkileyip etkilememesi onun yıkıcı gücüne olduğu kadar bizim dayanıklılığımıza da bağlıdır. Bizim dayanıklılığımız ise yanlışsız besinleri gerçek ölçüde ve hakikat vakitte almakla çok yakından bağlantılıdır. Fakat bu bahis ağzımızdan ne girdiği kadar nasıl sindirildiği ile de bağlantılıdır. Dayanıklılığımız için düzgün işleyen bir sindirim sistemine sahip olmamız gereklidir. Bunun içinde floramızın istikrarlı ve sağlıklı olması gerekir. Bizim için faydalı bakteriler besinleri gerçek bir formda parçalayıp sindirmemizi sağlarken ziyanlı olanlar bağırsak epitelimize ziyan vererek sıhhatimizi bozar. Makus beslenme alışkanlıkları, yanlış tedaviler bilhassa antibiyotikler sindirim sisteminin ekolojik yapısını bozar. Beslenme dışında frekans olarak düşük frekanslı his ve niyetlere sahip olmak da dayanıklılığımızı azaltır.
Hastalıktan tam ve kesin olarak kurtulmanın yolu onun ortaya çıkmasına yol açan koşulları anlamaktan ve değiştirmekten geçer. Bu değişim ( fizikî yada ruhsal ) olmaksızın elde edilen sıhhat uzun periyodik olmayacaktır.
Fizikî etrafımızda doğal ve pak olana dönerek, tabiatın bize rehberlik ettiği üzere istikrarda yaşayarak, yüksek frekanslı his ve kanılarımızı destekleyecek ömür alışkanlıkları geliştirerek uygunlaşmak mümkün olmaktadır.
CİLT HASTALIKLARI
Cildimiz tüm bedenimizi kaplar. Dışarıda olanlar ile içeride kalanlar ortasında bir hudut vazifesi görür. Yani bireyselliğimi korur. Cilt kapladığı alan prestiji ile bedenimizin en kıymetli organıdır.
Cilt hayat alanımı kuşatan kollayıcı bir katmandır. Şuur dışı bir yerden içsel durumumun tüm doğruluğuyla kendini ortaya koymasını sağlar. Hasebiyle etrafımla olan ilgimle bir kontağı vardır. ( ben ve diğerleri)
Cildimiz hislerimizin, iç hasassiyetimizin bir uzantısıdır. İç dünyamızın aynasıdır. Tüm bağlantı bilgilerimizi tahlil eder. Şayet ben nazik bir insansam cildim de öyledir. Şayet çok hassas bir insansam cildim de çok hassas bir yapıya sahiptir. Tam aksine şayet kendime ve öteki insanlara sert davranıyorsam cildimde kalın ve sert olur. Şayet cildim iritasyon gösterirse hayatımdaki bir şey yahut biri beni irite ediyor demektir.
Büyük güvensizlikler cildimin terlemesine neden olurken, çok terleyen cilt tuttuğum ve özgür bırakma gereksinimi duyduğum hisleri boşaltır.
Cildime değen bir hastalık etrafımla bağlantı kurmakta zorlandığımı gösterir. Bütünlük düzeyimde bir kayıp olduğunu hissederim.
Cildimin durumu başka beşerlerle kurduğum alakaların durumunu gösterir. Kişiselliğim sorgulanır, mahremiyetim ve savunmasızlığım tehdit ediliyor olabilir.
Benim sonlarım neler?
Tahammülsüz olduğum alanlar hangileri
Dokunma ve dokunulma muhtaçlığı hissettiğim ve bununla ilgili bir mahrumluk çektiğim vakit cildim tepki verir. Örneğin bir ayrılık yaşadığımda egzama yada sedef olmasının sebebi budur. Cildim gerilim yaşar. Bir muhtaçlık durumu içindedir.
Cilt zihinsel güçle temaslıdır.
Cilt bedenin gözetici zarfıdır. Tıpkı vakitte iç organlarımızı da korur. Dış ortamla temas kuran bana ilişkin birinci kesimdir. Dış dünya ile iç dünya ortasında bir ilişki olarak vazife yapar.
Kızarıklık hislerimle temaslıdır.
Kaşıntı ise hoşnutsuzluğumun bir işaretidir.