şimdi çocuk olmak vardı....

hemen çocuk elde etmek vardı Omuzlarımızda taşıdığımız kırıklıkların acısına merhem sürecek dostlardan zıt yüz edilmenin yangınına ağlayamamaktansa ; parçalanan kumaş bebeğimize , patlayan balonumuza , yere düşürdüğümüz elma şekerine ağlamak vardı Acilen çocuk almak vardı Sadece parıltılı sözcüklerle giydirilmiş tümcelerde tanımlanan ARKADAŞ kelimesini , sırça bir vazoda kokusunu bilmeden izleyen söz adamı devlere burkacağımıza yüreğimizi ; oyuna çağırmayan arkadaşlarımıza , bu yüzden yalnız kalışımıza burkulmak vardı Acilen çocuk edinmek vardı Kara kararsızlıklardan daha sonra , acılar duyularak bahşedilen kararlara , sonlara hala pare pare acıtmasaktansa yüreği; küçücükken yanağına kondurulan bir tokatın acısına sızlanmak vardı İç acısını bilmemek ve acıların yalnızca düştüğünde parçalanan dizlerden olduğunu varsaymak vardı Şu Anda çocuk elde etmek vardı Ya acilen çocuk almak vardı , Ya hep çocuk kalmak Büyümüş bir bedende Çocuk kalmaksa Gerçeği ıskalamak Bedenle birlikte hisleri de büyütmek lazımmış demek oysa Hatta acımasızlıklara karşısında azıcık da köreltmek Belki de sil her tarafta açılmak gerek bazen , hayatı sıfırlamak Şebnem Ferah'ın şarkısındaki gibi Düşüncelerin , duyguların çeşitliliğinde katılımlarınızla güzelleşecek konu başlığımız sevgili meleklerim, buyrun Şu Anda çocuk elde etmek vardı