Sizin Hic Adanız Oldu mu?
Tanınmış gezgin Thomas Cook, bir araştırma gezisi sırasında Atlas Okyanusu'nun ıssız bir yerinde, cığlıklar atan milyonlarca kuşun havada daireler cizerek uctuğunu gordu Kulakları sağır edecek denli yuksek sesle cığlıklar atan kuşların kimileri yoruldukca, kendilerini okyanusun dev dalgaları arasına atıyorlardı Onlar bu son hareketleriyle yaşamlarına son veriyorlar, kendilerini okyanusun dalgalarına bırakırken, caresizlikten olume teslim oluyorlardı
Bu olaya yalnızca Thomas Cook değil, o bolgede ki balıkcılarda yıllardır tanık olmuşlardı Kuş bilimcileri ise, yaptıkları araştırmalarda gocmen kuşların farklı yonlerden gelerek okyanusta bu noktada birleştiklerini keşfediyorlar, fakat onların, birbirleri peşisıra kendilerini olumun kucağına atmalarının nedenini bir turlu cozemiyorlardı
Gercek, gectiğimiz yuzyılın ortalarında anlaşıldı Bu trajik olayın yaşandığı yerde bir zamanlar bir ada vardı Gocmen kuşların goc yolu uzerinde bulunan bu ada, bir deprem sonunda, okyanusa gomulmuştu İnsanların, yok olduğunun bile ayırdına varamadıkları ada, goc yollarının ortasında kuşlar icin vazgecilmez dinlenmedurağıydı Kuşlar binlerce yıllık kalıtımsal alışkanlıklarıyla adanın yerini bilmekteydiler ve yıpratıcı, uzun yolculuklarının ortasında, biraz dinlenebilmek ve toparlanabilmek icin, yine binlerce yıllık kalıtımsal guduleriyle, okyanusun ortasındakiadaya geliyorlardı ama
Olması gereken yerde adayı bulamayınca, yorgunluktan bitkin bedenlerini cığlık cığlığa okyanusun sularına bırakmak zorunda kalıyorlardı
Soz kendini toparlamaktan acılmışken soralım Sizin hic kendinizi toparlayacağınızbir adanız oldumu? Yaşamın uzun goc yollarında acaba, sizinde bir yudum taze soluk alabileceğiniz, yolunuzun kalan bolumune dinc olarak devam etmenizi sağlayabileceğiniz bir adaya sahip olabildiniz mi? Birgun yerinde bulamadığınızda ise, ona illede ulaşmak ve sığınmak icin başınız donercesine, dengeniz bozulurcasına cırpınıp kanat cırptığınız bir ada yaratabildiniz mi yaşamınızda kendinize?
Herşeyi sınırsızca paylaşabildiğiniz bir dost, yola birlikte cıkacak denli guven duyduğunuz bir arkadaş, size her zaman huzur verecek bir eş, ulaşmak icin yıllardır uğraş verdiğiniz bir amac edinebildiniz mi? Şoyle daha bir iyi bakın cevrenize Size gelen, size sığınanSizin gittiğiniz, sizin sığındığınızSizin bulduğunuz dostlarınızı bir duşunuverin Sonra da bir gerceği goruverin gozlerinizle:
Sizin durup , soluklandığınız ve kendinizi toparlayabildiğiniz kac adanız var cevrenizde ve
Durup, sığınmak ve kendilerini toparlayabilmek gereksinimi duyan kac dostunuz icin siz bir adasınız?
imagessizinhicadanizoldumu5b06b0c1cc276pngimagessizinhicadanizoldumu5b06b0c1cc276pngimagessizinhicadanizoldumu5b06b0c1cc276png
Tanınmış gezgin Thomas Cook, bir araştırma gezisi sırasında Atlas Okyanusu'nun ıssız bir yerinde, cığlıklar atan milyonlarca kuşun havada daireler cizerek uctuğunu gordu Kulakları sağır edecek denli yuksek sesle cığlıklar atan kuşların kimileri yoruldukca, kendilerini okyanusun dev dalgaları arasına atıyorlardı Onlar bu son hareketleriyle yaşamlarına son veriyorlar, kendilerini okyanusun dalgalarına bırakırken, caresizlikten olume teslim oluyorlardı
Bu olaya yalnızca Thomas Cook değil, o bolgede ki balıkcılarda yıllardır tanık olmuşlardı Kuş bilimcileri ise, yaptıkları araştırmalarda gocmen kuşların farklı yonlerden gelerek okyanusta bu noktada birleştiklerini keşfediyorlar, fakat onların, birbirleri peşisıra kendilerini olumun kucağına atmalarının nedenini bir turlu cozemiyorlardı
Gercek, gectiğimiz yuzyılın ortalarında anlaşıldı Bu trajik olayın yaşandığı yerde bir zamanlar bir ada vardı Gocmen kuşların goc yolu uzerinde bulunan bu ada, bir deprem sonunda, okyanusa gomulmuştu İnsanların, yok olduğunun bile ayırdına varamadıkları ada, goc yollarının ortasında kuşlar icin vazgecilmez dinlenmedurağıydı Kuşlar binlerce yıllık kalıtımsal alışkanlıklarıyla adanın yerini bilmekteydiler ve yıpratıcı, uzun yolculuklarının ortasında, biraz dinlenebilmek ve toparlanabilmek icin, yine binlerce yıllık kalıtımsal guduleriyle, okyanusun ortasındakiadaya geliyorlardı ama
Olması gereken yerde adayı bulamayınca, yorgunluktan bitkin bedenlerini cığlık cığlığa okyanusun sularına bırakmak zorunda kalıyorlardı
Soz kendini toparlamaktan acılmışken soralım Sizin hic kendinizi toparlayacağınızbir adanız oldumu? Yaşamın uzun goc yollarında acaba, sizinde bir yudum taze soluk alabileceğiniz, yolunuzun kalan bolumune dinc olarak devam etmenizi sağlayabileceğiniz bir adaya sahip olabildiniz mi? Birgun yerinde bulamadığınızda ise, ona illede ulaşmak ve sığınmak icin başınız donercesine, dengeniz bozulurcasına cırpınıp kanat cırptığınız bir ada yaratabildiniz mi yaşamınızda kendinize?
Herşeyi sınırsızca paylaşabildiğiniz bir dost, yola birlikte cıkacak denli guven duyduğunuz bir arkadaş, size her zaman huzur verecek bir eş, ulaşmak icin yıllardır uğraş verdiğiniz bir amac edinebildiniz mi? Şoyle daha bir iyi bakın cevrenize Size gelen, size sığınanSizin gittiğiniz, sizin sığındığınızSizin bulduğunuz dostlarınızı bir duşunuverin Sonra da bir gerceği goruverin gozlerinizle:
Sizin durup , soluklandığınız ve kendinizi toparlayabildiğiniz kac adanız var cevrenizde ve
Durup, sığınmak ve kendilerini toparlayabilmek gereksinimi duyan kac dostunuz icin siz bir adasınız?
imagessizinhicadanizoldumu5b06b0c1cc276pngimagessizinhicadanizoldumu5b06b0c1cc276pngimagessizinhicadanizoldumu5b06b0c1cc276png