Yargıtay Hukuk Genel Konseyi, kanser hastası yaşlı babasına ve kalp hastası annesine yıllarca bakan kız evlada bırakılan daire hakkında son kararını verdi. Buna nazaran; ailesine bakan evlada verilen dairenin miras kaçırmak olmadığına hükmetti.
Maddi durumu âlâ olan bir baba, kendisine ve hasta olan eşine yardımcı olması için kızıyla "ölünceye kadar bakım sözleşmesi" imzaladı. Bundan ötürü öteki bir kentte ikamet eden kız evlat, kalp hastası annesi ve kanser babasının bakımını yıllarca üstlendi. Yaşlı adam öldükten sonra yaptığı kontrat gereği kızına bir daire bıraktı. Öbür mirasçılar ortasında soruna yol açan dairenin tahlili için aile, Asliye Hukuk Mahkemesi'ne başvurdu.
"GERÇEK EMELİ BAKIM DEĞİL BAĞIŞ"
Öteki mirasçılar, 14.06.2011 tarihinde vefat eden yaşlı adamın mal kaçırmak maksadıyla bu mukaveleyi imzaladığını ileri sürdü. Öte yandan evli ve çocuklu olan mirasçı, öteki bir kentte yaşadığı için babasına bakamadığını, ayrıyeten murisin eşinin hayatta ve sağlıklı olması sebebiyle ona bakabilecek güçte olduğunu sav etti. Gerçek gayenin bakım değil bağış olduğunu öne süren davacı, miras hissesi oranında tapu iptali ve tescil isteğinde bulundu.
Davalı kız evlat ise 7 yıl boyunca hasta anne ve babasına baktığı için babasının kendisine bir daire verdiğini söz etti. Kardeşler ortasında süren davada mahkeme son noktayı koydu. Buna nazaran; mahkeme kız evladın hasta annesi ve babasına bakmasını Türk örf ve adetlerine bağlayarak davanın kabulüne karar verdi.
YARGITAY DEVREYE GİRDİ
Mahkemenin verdiği karar Yargıtay 1. Hukuk Dairesi tarafından, "Murisle (miras bırakanla) davalı tarafın ilgilendiği, ölünceye kadar bakma akitlerinin ivazlı akitlerden olup davalının bakım borcunu yerine getirdiği, miras bırakanın mal kaçırma gayesi olsa idi tüm malvarlığını devredebilecekken bunu yapmadığı münasebetiyle temlikin gerçek bakım karşılığı olduğu mal kaçırmanın amaçlanmadığı anlaşılmaktadır" sebebiyle bozuldu. Mahkemenin birinci kararda ısrarı devam edince bu kere devreye Yargıtay Hukuk Genel Konseyi girdi.
Yargıtay Hukuk Genel Şurası'nın verdiği kararda şu tabirler yer aldı:
"Miras bırakan 1938 doğumlu olup, 14.06.2011 tarihinde vefat etmiştir. Geride sağ eşi ile kendisinden evvel vefat eden oğlunun çocukları ve davacı oğlu ile davalı kızı mirasçı olarak kalmıştır. Miras bırakan mesken niteliğindeki dava konusu taşınmazını 12.05.2010 tarihinde ölünceye kadar bakma kontratıyla davalı kızına devretmiş, davacı oğlu tarafından gerçek emelin bağış olduğu, mirastan mal kaçırma maksadıyla, muvazaalı olarak temlikin yapıldığı ileri sürülerek eldeki dava açılmıştır. Lakin evraktaki kanıtlar incelendiğinde, miras bırakanın ölmeden evvelki son yedi yılını kanser hastası olarak geçirdiği, davalı kızının kendisi ile ilgilendiği, hem hastanede hem de konutta kalarak babasına baktığı, bu sırada kalp ameliyatı olan annesine de bakıp ilgilendiği anlaşılmakta olup, miras bırakan tarafından kızının sağladığı bu bakım ve ileride de kendisine bakıp gözetmesi gayesiyle dava konusu taşınmazın devredildiği açıktır. Hakikaten ölünceye kadar bakma kontratı yapıldıktan sonra davalı babasının yanına taşınmış, yaşlı ve hasta olan murise vefatına kadar bakarak mukaveleyle üstlendiği edimini ifa etmiştir. Maddi durumu düzgün olan murisin dava konusu taşınmaz dışında iki farklı kentte konut niteliğinde dört başka bağımsız kısım ile 300 dönüm kadar arazi sahibi olduğu belge kapsamından anlaşılmakta olup, mal kaçırma gayesi taşıması hâlinde murisin diğer taşınmazlarını da devredebilecekken bunu yapmadığı da açıktır. Ayrıyeten belirtmek gerekir ki, ölünceye kadar bakıp gözetme şartı ile yapılan temliki sürecin geçerliliği için kontratın düzenlendiği tarihte bakım alacaklısının özel bir bakım ihtiyacı içerisinde bulunması zarurî değildir. Bu gereksinmenin mukaveleden sonra doğması ya da bu kontratta tarafların hak ve borçları bakım alacaklısının ömrüyle hudutlu olduğundan bakım alacaklısının vefatına kadar çok kısa bir müddet sürmüş olması da kontratın geçerliliğine tesirli değildir. Tüm bu olgular karşısında, murisin taşınmazını yalnızca bir görünüş meydana getirmek için değil de samimi olarak bakım temini için ölünceye kadar bakma kontratıyla devrettiği, öteki mirasçılarından mal kaçırma gayesini taşımadığı, bakım borçlusu olan davalının da babasına bakarak karşı edimini ifa ettiği anlaşılmakta olup, gerçek bakım karşılığı yapılan mukavelenin muris muvazaası nedeniyle geçersiz olduğundan kelam edilemez. O hâlde; Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyularak davanın reddine karar verilmesi gerekirken, mahkemece evvelki kararda direnilmesi adap ve yasaya alışılmamıştır. Mahkeme kararının bozulmasına oy birliği ile karar verilmiştir."