Zaman ve Aşk...

Bir zamanlar, butun duyguların
uzerinde yaşadığı bir ada varmış:
Mutluluk, Uzuntu, Bilgi ve
tum diğerleri, Aşk dahil
Bir gun, adanın batmakta olduğu,
duygulara haber verilmiş
Bunun uzerine hepsi,
adayı terketmek icin
sandallarını hazırlamışlar
Aşk, adada en sona kalan duygu olmuş
Cunku, mumkun olan en son ana
kadar beklemek istemiş
Ada neredeyse battığı zaman,
Aşk, yardım istemeye karar vermiş
Zenginlik,
cok buyuk bir teknenin icinde gecmekteymiş
Aşk,
Zenginlik, beni de yanına alır mısın?
diye sormuş
Zenginlik,
Hayır, alamam Teknemde cok fazla altın
ve gumuş var, senin icin yer yokdemiş
Aşk, cok guzel bir yelkenlinin icindeki
Kibir'den yardım istemiş
Kibir, lutfen bana yardım et!
Sana yardım edemem Aşk
Sırılsıklamsın
ve yelkenlimi mahvedebilirsin
diye cevap vermiş Kibir
Uzuntu yakınlardaymış
ve Aşk, yardım istemiş:
Uzuntu, seninle geleyim
Off, Aşk, o kadar uzgunum ki,
yalnız kalmaya ihtiyacım var
Mutluluk da Aşk'ın yanından gecmiş
ama o kadar mutluymuş ki,
Aşk'ın cağrısını duymamış
Aşk, birden bir ses duymuş:
Gel Aşk! Seni yanıma alacağım
Bu Aşk'tan daha yaşlıca birisiymiş
Aşk o kadar şanslı ve
mutlu hissetmiş ki kendini
onu yanına alanın kim olduğunu
oğrenmeyi akıl edememiş
Yeni bir kara parcasına vardıklarında,
Aşk'a yardım eden, yoluna devam etmiş
Ona ne kadar borclu olduğunu
farkeden Aşk, Bilgi'ye sormuş:
Bana yardım eden kimdi?
O, Zaman'dıdiye cevap vermiş Bilgi
Zaman mı?
Neden bana yardım etti ki?
diye sormuş Aşk
Bilgi gulumsemiş:
Cunku sadece Zaman Aşk'ın ne kadar
buyuk olduğunu anlayabilir