MediEvil, PlayStation klasiklerinden birisi olarak kabul edilir. Çıkışının üzerinden 20 yılı aşkın mühlet geçmişken, yine prodüksiyonu ile önümüze çıktı ve sevenlerini mesrur etti. Hem anıları yad etmek hem de eski dostumuz, sevgili şövalyemiz Sör Daniel Fortesque ile yine buluşmak için hoş bir fırsat oldu. Bakalım Fortesque ile atıldığımız maceralar anılarımızda bölge ettiği kadar hoş miymiş…
Gallowmere yeniden tehdit altında, Fortesque meydanlara dönsün…
Ortaçağ’da, Gallowmere isimli bir memleketteyiz. Vaktinde bir büyücü saldırmış, ancak Gallowmere’in kahraman savaşçıları bu saldırıyı muvaffakiyetle püskürterek Zarok ve karanlık ordusunu geldikleri konuma göndermişler. Aradan yıllar yıllar geçtikten sonra Zarok tekrar piyasaya çıkmaya niyetlenmiş. Bir defa daha türlü türlü canavarlar ve zombilerden müteşekkil ordusuyla Gallowmere üzerine kara bulut üzere çökmüş. Birinci savaşın kahramanı olarak anılan meşhur şövalyemiz Dan de mezarından kalkıp bu ordunun önüne dikilmiş. Yıllar içinde kulaktan kulağa aktarılan hikayelerde muzaffer ordunun şanlı kumandanı üzere anılan kahramanımızın aslında birinci atak esnasında yediği bir ok ile canını teslim ettiği, savaşta bir sefer bile kılıç sallayamadan yerküre değiştirdiğini pek hatırlayan yok doğal
Giriş anından itibaren fark edeceğiniz üzere mizahi ciheti ağır basan bir hikâye bizleri bekliyor. Bölgesi geliyor geçmişimizden haberdar olanların iğneleyici lafları, mekanı geliyor önümüze çıkan karakterlerin diyalogları, kimi devir karakter tasarım tercihleri, kimi devir da tanıtım metinleri ile bu istikametini gözler önüne seriyor oyunumuz.
Her yaşa müsait Souls seanslarımız başlamıştır...
MediEvil, bazen platform, bazen bulmaca, bazen de bir aksiyon-macera oyunu olarak değerlendirebilecek bir oyun. Mekanı geliyor dağ tepe, bayır çayır demeden koşturuyor, hopluyor, zıplıyoruz; alanı geliyor şu sandığı şuraya itelim, falancayı burada kullanalım diyerek bulmacaları çözüyor, yolumuzu açıyoruz; tarafı geliyor türlü türlü yaratıkla, zombiyle, kısım sonu canavarı ile başa çıkmak için kah kılıç sallıyor, kah ok atıyoruz.
Başlangıçta silahlar konusunda çok ziyade bir tercihimiz olmadığından sevimli iskelet şövalyemiz bir kolunu silah niyetine kullanıyor. Oyunun girişinde birinci kılıcımızı, ilerledikçe de yeni silahlarımızı kuşanıyor ve kim korkak hain Zarok’tan nidaları eşliğinde düşman üzerine atılıyoruz.
Kısımlardaki yaratık öldürme gayemizi %100’e ulaştırdığımızda Kahramanlar Salonu’nu ziyaret etmek, geçmiş periyotların şanlı isimlerin lütfuna mazhar olmak talihine erişiyoruz. Bu da bize bazen yeni bir silah bazen de bir geliştirme olarak dönüyor.
Oyunun haritası kısım kısım açılıyor, bir kısım tamamlandıktan sonra haritanın bir sonraki kısmına geçebiliyorsunuz. Öldüğünüzde kısmı en baştan oynamanız gerekiyor. Birebir kısmı tekrar tekrar oynamak istemiyorsanız elinizde diriltme iksirlerinden bulundurmanız sizin yararınıza olur. Birinci birkaç kısmın akabinde birden çok alternatif açılmaya başlıyor haritada ve böylelikle dilediğiniz birisini seçerek devam edebiliyorsunuz. Bu arada dilerseniz evvelce bitirdiğiniz kısımlara geri dönüp o kısmı tekrar oynamak imkânınız da var. Bir de yan hizmetler diyebileceğimiz kısımlar var. Harita içerisinde bu yan hizmetlere yönelip onları tamamlamayı da deneyebilirsiniz. Fakat bunu uygunca ölçüp biçip o denli karar vermekte yarar var. Çünkü yan vazifesi yapayım derken ölürseniz bütün kısmı tekrar oynamak durumunda kalırsınız. Bu da en baştan birebir yaratıkları kesip biçmek demek. Tıpkı durum birkaç sefer tekrar ettiğinde çok da zevk almıyorsunuz iddia edebileceğiniz üzere.
Kısım sonu düşmanlarımız muayyen taarruz kalıpları olan düşmanlar. Münasebetiyle birinci seferinde çözüp de öldüremezseniz, sonrasında bu kalıbı çözmüş bir biçimde zıtlarına dikilip yerkürenin kaç bucak olduğunu kendilerine göstermekte bir sorun yaşamazsınız, emin olun. Oyun mantığının Souls oyunlarını anımsattığı mekanlar olsa da onlar üzere çekişmeli bir tecrübe sunmuyor doğal, daha partilik bir kıvamda ilerliyor MediEvil. Evlatların da oynayabilecekleri bir Souls oyunu olsa herhalde bu türlü olurdu
MediEvil, 21 yıl öncesinden günümüze ışınlanırken birtakım meselelerini da beraberinde getirmiş doğal. O periyotlarda sırıtmayacak kısım tasarımı, kamera açısı tasarrufu üzere tercihler bugün bir ölçü can sıkıyor haliyle. Bir de ziyadesiyle bug mevcut olunca, oyundan aldığınız zevk velev istemez baltalanıyor. Tekrar de eski dostu yenilenmiş grafiklerle tekrar tecrübe etmek şık. Hem Cadılar Bayramı yaklaşmışken bu temaya elverişli bir oyun olması, hem evlatlarla oynanabilecek oyunlar listesinde rahatlıkla girebilecek yapısı nedeniyle de değerlendirmeye alabileceğiniz bir prodüksiyon.