Huzzam makamında bir aşk hikayesi: Selahattin Pınar Afife Jale
imageshuzzammakamindabiraskhikayesi5ad1974318c0fimageshuzzammakamindabiraskhikayesi5ad1974465a1c
Sahne 1:
1902 doğumlu Selahattin Pınar, Ticaret Mektebi'ni bırakıp muziğe başladı Oysa babası eski Denizli milletvekili Sadık Bey, onun hukukcu olmasını istiyordu Bir gun Denizli'den gelen eşraf icin kurulmuş bir sofrada Sadık Bey'e oğlunu sordular; Selahattin de sofradaydı Sadık Bey o yokmuş gibi Selahattin calgıcı oldudedi
Selahattin ayağa fırladı ve Babacığım, rica ederim, ben calgıcı değil, sanatkarımdiye diklendi
Sadık Bey, pek sevimsiz bir kufurle yanıtladı bu cıkışı
Bunun uzerine Selahattin Pınar, ceketini alıp sofrayı terk etti Kapıdan cıkarken dondu ve şoyle dedi:
Babacığım, bir gun gelecek, benim adımla anılacaksınız
Sadık Bey, yanı başında bulunan gaz lambasını oğluna doğru fırlattı Cıkan yangını guc bela sondurduler Selahattin kapıyı carpıp cıkmıştı bile
Asla baba evine donmeyecekti
Sahne 2:
1902 doğumlu Afife Jale, İstanbul Kız Sanayi Mektebi'nde okuyordu Ama onun aklı tiyatrodaydı Oysa Musluman kadınlara sahneye cıkmak yasaktı Buna rağmen 16 yaşında talebe olarak Darulbedai'ye başvurdu ve kabul edildi
Babası Hidayet Bey, kızını bu sevdadan vazgecirmek icin cok uğraştı Başaramayınca sertleşti Ona dediği bir gun Benim Afife diye bir kızım yokdiye gurledi
Zaten Afife artık sahnede, Jaleadını kullanıyordu Sanatı icin baba evini terk etti
Sahne 3:
Hicaz makamındaki o Selahattin Pınar bestesindeki gibi, Bir bahar akşamı, rastlaştılar İstanbul Kuşdili cayırında Hafız Burhan konserinde Selahattin Pınar, ustadın arkasında tambur calıyordu Nicedir saz salonlarının en sevilen besteci ve icracılarından biriydi Afife Jale ise Darulbedai'de sahneye cıkarak Tiyatrodaki ilk Musluman kadın oyuncuolarak tarihe gecmiş, ancak tiyatro zaptiye tarafından basılınca kapı onune konulmuştu İşsiz, sahnesiz ve kimsesizdi Acısını yatıştırıcı haplarla dindirmeye calışıyordu
İkisi de 25 yaşındaydı
Belki de guftedeki gibi İcimde uyanan eski bir arzu dedi ki yıllardır aradığım bu şimdi soruyorum bukup boynumu Ah, daha onceleri neredeydinizdediler Ve evlenmeye karar verdiler
Sahne 4:
Gencliklerini acılar icinde harcamışlardı Evlenince hayat boyu ıskaladıkları her şeyi birlikte yapmaya calıştılarEvde saklambac oynadılar Bahcede enginar yetiştirip yarıştırdılar Bir cocuk resmikıvamında şiirler yazdılar
Pınar caldı; Afife dinledi
Ancak guzel gunler uzun surmedi
Afife, tiyatrosuz yaşayamıyordu ve tiyatronun boşluğunu uyuşturucularla dolduruyordu Suriyeli bir eczacı onu morfine alıştırmıştı Selahattin Pınar, bir gun eşinin oğle uykusu icin cekildiği odasının anahtar deliğinden iceri baktığında, damarına morfin şırınga ettiğini gordu ve coktu Morfin icin eczacıyla ilişkiye girmişti Afife
Ama Pınar, eşine ofkeden cok, merhamet duyuyorduOnu hayata dondurebilmek icin cırpınmaya başladı Surekli melankolik besteler yapar olmuştu
Sahne 5:
Cırpındılar, bu gidişi geri cevirebilmek icin
Olmadı!
Selahattin Pınar, kendisi de morfin tuzağına duşer gibi oldu Bunun uzerine Afife, Terk et benidiye yalvardı ona Yoksa sen de mahvolacaksın, bırak beni gideyimdedi
Pınar, 6 ay sonra Afife Jale'yi terk etti Şimdi ikisi icin de en kotu yıllar başlıyordu Afife, kimsesiz ve beş parasız, tenha parklarda yatıp kalkar, aşevlerinde karnını doyururken ayrıldığı eşinin kendisinin ardından yazdığı şarkıları taş plaktan dinleyip ağladı Ayrılık acısını yeni bir evlilikte dindirmeyi deneyen Selahattin Pınar ise hic birlikte yatmayacağı bu kadından kısa surede ayrıldı
Son sahne:
Afife Jale, kimsesizliğinin, terk edilmişliğinin, yoksulluğunun son durağı Balıklı Rum Hastanesi'nde, bir deri bir kemik veda etti hayata
Olumu, gazetelere haber bile olmadı Cenazesine 4 kişi katıldı Mezar yeri de mektupları ve fotoğraflarıyla birlikte kaybolup gitti
Unutuldu
Selahattin Pınar, Afife'nin olumunun ardından paraladı kendini Nice olumsuz, hicran dolu besteye imza attı Son katıldığı radyo programında Hatıralarşarkısını seslendirdi:
Beni de alın koynunuza hatıralar
dolanıp kalayım bir an boynunuza hatıralar
Bir sure sonra mudavimi olduğu Todori meyhanesine gitti; doktorların yasak ettiği ne varsa hepsini ısmarlayıp sofrayı doşetti Rakısını yudumlarken son nefesini verdi Her yıl olum yıldonumumde mezarıma bir buyuk rakı dokundiye vasiyet etti Son yolculuğuna mezarlıkta kendi bestesi calınarak uğurlandı:
Sondu yadımda akisler gibi aşkın seheri
imageshuzzammakamindabiraskhikayesi5ad1974318c0fimageshuzzammakamindabiraskhikayesi5ad1974465a1c
Sahne 1:
1902 doğumlu Selahattin Pınar, Ticaret Mektebi'ni bırakıp muziğe başladı Oysa babası eski Denizli milletvekili Sadık Bey, onun hukukcu olmasını istiyordu Bir gun Denizli'den gelen eşraf icin kurulmuş bir sofrada Sadık Bey'e oğlunu sordular; Selahattin de sofradaydı Sadık Bey o yokmuş gibi Selahattin calgıcı oldudedi
Selahattin ayağa fırladı ve Babacığım, rica ederim, ben calgıcı değil, sanatkarımdiye diklendi
Sadık Bey, pek sevimsiz bir kufurle yanıtladı bu cıkışı
Bunun uzerine Selahattin Pınar, ceketini alıp sofrayı terk etti Kapıdan cıkarken dondu ve şoyle dedi:
Babacığım, bir gun gelecek, benim adımla anılacaksınız
Sadık Bey, yanı başında bulunan gaz lambasını oğluna doğru fırlattı Cıkan yangını guc bela sondurduler Selahattin kapıyı carpıp cıkmıştı bile
Asla baba evine donmeyecekti
Sahne 2:
1902 doğumlu Afife Jale, İstanbul Kız Sanayi Mektebi'nde okuyordu Ama onun aklı tiyatrodaydı Oysa Musluman kadınlara sahneye cıkmak yasaktı Buna rağmen 16 yaşında talebe olarak Darulbedai'ye başvurdu ve kabul edildi
Babası Hidayet Bey, kızını bu sevdadan vazgecirmek icin cok uğraştı Başaramayınca sertleşti Ona dediği bir gun Benim Afife diye bir kızım yokdiye gurledi
Zaten Afife artık sahnede, Jaleadını kullanıyordu Sanatı icin baba evini terk etti
Sahne 3:
Hicaz makamındaki o Selahattin Pınar bestesindeki gibi, Bir bahar akşamı, rastlaştılar İstanbul Kuşdili cayırında Hafız Burhan konserinde Selahattin Pınar, ustadın arkasında tambur calıyordu Nicedir saz salonlarının en sevilen besteci ve icracılarından biriydi Afife Jale ise Darulbedai'de sahneye cıkarak Tiyatrodaki ilk Musluman kadın oyuncuolarak tarihe gecmiş, ancak tiyatro zaptiye tarafından basılınca kapı onune konulmuştu İşsiz, sahnesiz ve kimsesizdi Acısını yatıştırıcı haplarla dindirmeye calışıyordu
İkisi de 25 yaşındaydı
Belki de guftedeki gibi İcimde uyanan eski bir arzu dedi ki yıllardır aradığım bu şimdi soruyorum bukup boynumu Ah, daha onceleri neredeydinizdediler Ve evlenmeye karar verdiler
Sahne 4:
Gencliklerini acılar icinde harcamışlardı Evlenince hayat boyu ıskaladıkları her şeyi birlikte yapmaya calıştılarEvde saklambac oynadılar Bahcede enginar yetiştirip yarıştırdılar Bir cocuk resmikıvamında şiirler yazdılar
Pınar caldı; Afife dinledi
Ancak guzel gunler uzun surmedi
Afife, tiyatrosuz yaşayamıyordu ve tiyatronun boşluğunu uyuşturucularla dolduruyordu Suriyeli bir eczacı onu morfine alıştırmıştı Selahattin Pınar, bir gun eşinin oğle uykusu icin cekildiği odasının anahtar deliğinden iceri baktığında, damarına morfin şırınga ettiğini gordu ve coktu Morfin icin eczacıyla ilişkiye girmişti Afife
Ama Pınar, eşine ofkeden cok, merhamet duyuyorduOnu hayata dondurebilmek icin cırpınmaya başladı Surekli melankolik besteler yapar olmuştu
Sahne 5:
Cırpındılar, bu gidişi geri cevirebilmek icin
Olmadı!
Selahattin Pınar, kendisi de morfin tuzağına duşer gibi oldu Bunun uzerine Afife, Terk et benidiye yalvardı ona Yoksa sen de mahvolacaksın, bırak beni gideyimdedi
Pınar, 6 ay sonra Afife Jale'yi terk etti Şimdi ikisi icin de en kotu yıllar başlıyordu Afife, kimsesiz ve beş parasız, tenha parklarda yatıp kalkar, aşevlerinde karnını doyururken ayrıldığı eşinin kendisinin ardından yazdığı şarkıları taş plaktan dinleyip ağladı Ayrılık acısını yeni bir evlilikte dindirmeyi deneyen Selahattin Pınar ise hic birlikte yatmayacağı bu kadından kısa surede ayrıldı
Son sahne:
Afife Jale, kimsesizliğinin, terk edilmişliğinin, yoksulluğunun son durağı Balıklı Rum Hastanesi'nde, bir deri bir kemik veda etti hayata
Olumu, gazetelere haber bile olmadı Cenazesine 4 kişi katıldı Mezar yeri de mektupları ve fotoğraflarıyla birlikte kaybolup gitti
Unutuldu
Selahattin Pınar, Afife'nin olumunun ardından paraladı kendini Nice olumsuz, hicran dolu besteye imza attı Son katıldığı radyo programında Hatıralarşarkısını seslendirdi:
Beni de alın koynunuza hatıralar
dolanıp kalayım bir an boynunuza hatıralar
Bir sure sonra mudavimi olduğu Todori meyhanesine gitti; doktorların yasak ettiği ne varsa hepsini ısmarlayıp sofrayı doşetti Rakısını yudumlarken son nefesini verdi Her yıl olum yıldonumumde mezarıma bir buyuk rakı dokundiye vasiyet etti Son yolculuğuna mezarlıkta kendi bestesi calınarak uğurlandı:
Sondu yadımda akisler gibi aşkın seheri