Peygamber Efendimizin Ahlakı Kısaca
Aşağıdaki yazımızda Peygamber Efendimizin Fazilet Doymuş Hoş Ahlakı hakkında data verecek, kendimize misal alabilmemiz için Peygamber Efendimizin Güzel Ahlakı konusunu işlemeye çalışacağız Peygamber Efendimizin Ahlakı hakkında kısaca data
Hikmet ehli zatlar buyuruyor ki:
Her insanı edep eden biri vardır Ya anası ya babası yada hocası
Resulullah (sav) Efendimiz de,
Beni Rabbim nezaket ettibuyuruyor O hiçbir mümine şiddetli bakmamıştır
Hakaret sayılacak bir laf söylememiştir
Kafirlere en şiddetli laf olarak, Bilmiyorlar, bilseler böyle yapmazlardıbuyurmuştur
Herhangi bir şey istendiği süre, yok dediği vaki olmamıştır
Var ise vermiş, değil ise susmuştur Hiçbir kimse, hiçbir bakımdan, hiçbir şekilde Onun zerresi olamaz
Yüce Yargı teala, Onu en mükemmel şekilde yaratmıştır
Hırkai şerifin kokusu asırlardan beri sürmektedir Kokluyoruz, kokluyoruz, gitmiyor
Herhangi tek koku sürülmüş değildir
Yüce Rabbimiz bir kulunu aziz ederse, kimse onu zelil edemez Allahın zelil kıldığını da kimse aziz edemez
O alemlere rahmettir Onun ahlakı, Kuranı Kerim ahlakıydı Yani, her işi Hak tealanın rızasına uygundu
Bir bayram günü Fahri Kainat Efendimiz (sav) evinden çıkmış, mescide gidiyordu
Yolda bayram sevinci içinde oynayan çocuklara rastladı Herkes bayramlık yeni elbiseler giyinmiş, mutluluk içerisinde sağa sola koşuyorlardı İçlerinde kuvvetsiz vede çelimsiz bir çocuk vardı
Yırtık ve eski elbiseleri içinde, melul ve mahzun bir kenara çekilmiş, sevinç ve neşe içinde oynayan çocuklara bakıyordu
Resulullah efendimiz (sav) bu çocuğa buyurdu ki:
Yavrum, neden arkadaşlarınla oynayıp gülmüyorsun da, bir kenara çekilmiş böyle duruyorsun?
Çocuk kim olduğunu bilmeden şöyle yanıt verdi:
Ben hem öksüzüm, keza de yetimim Babam, şehid oldu Annem diğer biriyle evlendi
Fahri Kainat Efendimiz (sav) çocuğun elinden şefkatle tuttu Sevgiyle saçlarını okşadı
Yavrum, ister misin fakat, Resulullah baban, Aişe annen, torunları Hasan ile Hüseyin de kardeşin olsun?
Babasız yavru, karşısındaki şefkat dolu, nur yüzlü insanın Peygamberimiz olduğunu anlayınca keyifle dedi fakat:
Yaa Resulallah, nasıl istemem?
Fahri Kainat Efendimiz (sav) çocuğun elinden tutarak evine götürdü
Yedirip, içirip, yeni elbiseler giydirdi Çocuklar onu tanıyıp etrafına toplandılar
Durumundaki değişikliği görüp sordular:
Nedir sendeki bu hal?
Yetim çocuk başından geçenleri anlattı
Öteki çocuklar, bu yetim yavrunun Fahri Kainat Efendimiz (sav) tarafından evlatlığa alındığını duyunca:
Keşke bizim babalarımız da, o savaşta şehid düşselerdi de, bizi de Resulullah evlatlığa alsaydı, dediler *
Aşağıdaki yazımızda Peygamber Efendimizin Fazilet Doymuş Hoş Ahlakı hakkında data verecek, kendimize misal alabilmemiz için Peygamber Efendimizin Güzel Ahlakı konusunu işlemeye çalışacağız Peygamber Efendimizin Ahlakı hakkında kısaca data
Hikmet ehli zatlar buyuruyor ki:
Her insanı edep eden biri vardır Ya anası ya babası yada hocası
Resulullah (sav) Efendimiz de,
Beni Rabbim nezaket ettibuyuruyor O hiçbir mümine şiddetli bakmamıştır
Hakaret sayılacak bir laf söylememiştir
Kafirlere en şiddetli laf olarak, Bilmiyorlar, bilseler böyle yapmazlardıbuyurmuştur
Herhangi bir şey istendiği süre, yok dediği vaki olmamıştır
Var ise vermiş, değil ise susmuştur Hiçbir kimse, hiçbir bakımdan, hiçbir şekilde Onun zerresi olamaz
Yüce Yargı teala, Onu en mükemmel şekilde yaratmıştır
Hırkai şerifin kokusu asırlardan beri sürmektedir Kokluyoruz, kokluyoruz, gitmiyor
Herhangi tek koku sürülmüş değildir
Yüce Rabbimiz bir kulunu aziz ederse, kimse onu zelil edemez Allahın zelil kıldığını da kimse aziz edemez
O alemlere rahmettir Onun ahlakı, Kuranı Kerim ahlakıydı Yani, her işi Hak tealanın rızasına uygundu
Bir bayram günü Fahri Kainat Efendimiz (sav) evinden çıkmış, mescide gidiyordu
Yolda bayram sevinci içinde oynayan çocuklara rastladı Herkes bayramlık yeni elbiseler giyinmiş, mutluluk içerisinde sağa sola koşuyorlardı İçlerinde kuvvetsiz vede çelimsiz bir çocuk vardı
Yırtık ve eski elbiseleri içinde, melul ve mahzun bir kenara çekilmiş, sevinç ve neşe içinde oynayan çocuklara bakıyordu
Resulullah efendimiz (sav) bu çocuğa buyurdu ki:
Yavrum, neden arkadaşlarınla oynayıp gülmüyorsun da, bir kenara çekilmiş böyle duruyorsun?
Çocuk kim olduğunu bilmeden şöyle yanıt verdi:
Ben hem öksüzüm, keza de yetimim Babam, şehid oldu Annem diğer biriyle evlendi
Fahri Kainat Efendimiz (sav) çocuğun elinden şefkatle tuttu Sevgiyle saçlarını okşadı
Yavrum, ister misin fakat, Resulullah baban, Aişe annen, torunları Hasan ile Hüseyin de kardeşin olsun?
Babasız yavru, karşısındaki şefkat dolu, nur yüzlü insanın Peygamberimiz olduğunu anlayınca keyifle dedi fakat:
Yaa Resulallah, nasıl istemem?
Fahri Kainat Efendimiz (sav) çocuğun elinden tutarak evine götürdü
Yedirip, içirip, yeni elbiseler giydirdi Çocuklar onu tanıyıp etrafına toplandılar
Durumundaki değişikliği görüp sordular:
Nedir sendeki bu hal?
Yetim çocuk başından geçenleri anlattı
Öteki çocuklar, bu yetim yavrunun Fahri Kainat Efendimiz (sav) tarafından evlatlığa alındığını duyunca:
Keşke bizim babalarımız da, o savaşta şehid düşselerdi de, bizi de Resulullah evlatlığa alsaydı, dediler *